Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 15 maja1390 z dokumentu papieża Bonifacego IX wystawionego biskupowi przemyskiemuErykowi z Winsen. W 1415 otrzymał prawa miejskie od króla Władysława Jagiełły. W 1440 wzmianka o pierwszym kościele katolickim. W 1509 splądrowane przez hospodara mołdawskiego Bohdana, a wdowa po dziedzicu, Barbara z Pileckich, uprowadzona wraz z synami Rafałem i Piotrem[4]. W 1520 najechany przez Tatarów, którzy porwali Aleksandrę Lisowską (Roksolanę), późniejszą żonę Sulejmana Wspaniałego i matkę sułtana Selima II. W 1535 król Zygmunt Stary przekazał miasto w zarząd dożywotni królowej Bonie. W 1538 wybudowano w mieście późnogotycki kościół. W 1539 król wydał przywilej nakazujący wybudować w mieście fortyfikacje, ratusz i sukiennice. Od 1558 do 1562 roku proboszczem był tu Marcin Kromer. W 1614 Mikołaj Wysocki z Kwoczan ufundował w mieście kościół i klasztor zakonu dominikanów. W 1625 w Rohatynie na pewien czas schronił się przed zarazą Symeon z Zamościa[5]. W 1648 zajęty przez powstańców kozackich Bohdana Chmielnickiego. W 1666 ponownie konsekrowano kościół farny. W II poł. XVIII w. starostwo rohatyńskie posiadał kasztelan Józef Bielski (Bilski[6]).
Podczas I rozbioru Polski w 1772 roku Rohatyn został włączony do Austrii. W 1775 roku miasto jako odszkodowanie otrzymała księżna Zofia Lubomirska. Niedługo później wybudowano w mieście pałac. W 1784 r. władze austriackie skasowały klasztor dominikanów w Rohatynie[7]. W 1852 roku w pobliżu miasta wybudowano linię kolejową Halicz-Tarnopol. W 1914 roku podczas I wojny światowej w pobliżu miasta prowadzono ciężkie walki pozycyjne pomiędzy wojskami rosyjskimi i austriackimi.
W 1930 roku miasto liczyło 8 tys. mieszkańców. Przed 1939 wśród mieszkańców byli mennonici[9].
Po 17 września 1939 roku do Rohatyna wkroczyły wojska sowieckie. Dokonały one egzekucji polskich jeńców, mordując także ludność cywilną, w tym kobiety i dzieci. W lecie 1941 roku miasto zajęły wojska niemieckie, które w 1942 roku wymordowały tu około 3,5 tys. okolicznych Żydów. W okolicznych wsiach Potok, Zalipie, Czercze, Puków, Wierzbołowce w latach 1941–1943 Ukraińska Powstańcza Armia dokonała licznych mordów na ludności polskiej[10]. W różnych okolicznościach zamordowała też 16 mieszkańców miasta[11]. W 1945 roku ludność polską wysiedlono, a miasto włączono do ZSRR.
Od 1995 r. w parafii rzymskokatolickiej w Rohatynie i okolicznych wioskach posługę pełnią siostry prezentki[12].
cerkiew murowana pw. Narodzenia Matki Boskiej z drugiej poł. XVI wieku[4]
cerkiew unicka św. Mikołaja z drewna z 1729 r.
cmentarz żołnierzy polskich z 1920 r.
kościół pw. świętego Mikołaja z 1533 r., późnogotycki, halowy, fundacji Ottona Chodeckiego. W XVI wieku dobudowano wieżę i dwie kaplice. Na początku XVII wieku proboszczem w nim był Piotr Skarga. W latach 30 XVII wieku z zewnątrz ozdobiono w duchu renesansu lubelskiego prawdopodobnie przez warsztat Jana Wolffa (analogie zdobień do kościołów w Turobinie i Uchaniach). 19 stycznia 1686 roku król Jan III Sobieski wydał w Żółkwi przywilej, potwierdzający mianowanie sekretarza królewskiego ks. Konstantego Mrozowickiego, archidiakona lwowskiego na proboszcza tutejszej parafii[13]. Konsekrowany ponownie po zniszczeniach z poł. XVII wieku. Zwieńczenie wieży z 1862 roku, przebudowane po zniszczeniach z okresu I wojny światowej. W 1944 roku uszkodzony przez trzy bomby[4]. Po 1945 roku zamieniony na magazyn zboża, potem sklep meblowy, a wyposażenie całkowicie zniszczono. W 1991 wrócił do katolików. We wnętrzu zrekonstruowany w 2000 roku ołtarz główny. Na ścianie zewnętrznej zachowała się marmurowa tablica z 1891 roku upamiętniająca setną rocznicę Konstytucji 3 Maja.
obelisk ku czci Adama Mickiewicza, wzniesiony przy kościele z okazji 100. rocznicy urodzin wieszcza
Zakład Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo (szarytek) z 1882 roku, ustanowiony dzięki zapisowi testamentowemu hrabiego Leopolda Krasińskiego. We wnętrzu krypta Krasińskich[14].
Z Rohatyna (Rogatino) pochodzi Red Sonya, bohaterka opowiadania Roberta E. HowardaThe Shadow of the Vulture (1934), luźny pierwowzór komiksowo-filmowej Red Sonji.
↑Державний комітет статистики України. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2011 року, Київ-2011 (doc). [dostęp 2012-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-10)].
↑Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 170.
↑ abcAleksander Strojny, Krzysztof Bzowski: Ukraina Zachodnia. Kraków: Wydawnictwo Bezdroża, 2009, s. 342.
↑Skarbnica Wiedzy o Polskich Ormianach. Nota biograficzna autorstwa prof. UJ dra hab. Krzysztofa Stopki, powstała na potrzeby Polskiego Słownika Biograficznego
↑D. Lewandowska: Księgi metrykalne i akta parafii i gmin różnych wyznań i obrządków (Ormianie, Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna, Baptyści, Mennonici, Ewangeliczni Chrześcijanie) z terenów tzw. zabużańskich Inwentarz zespołu PL, 1 456 Opracowała D. Lewandowska. agad.gov.pl. [dostęp 2019-09-07].
↑Lista zamordowanych w województwie stanisławowskim w latach 1939/1947 [online], www.genealogia.okiem.pl [dostęp 2017-11-26].
↑HenrykH.KomańskiHenrykH., SzczepanS.SiekierkaSzczepanS., EugeniuszE.RóżańskiEugeniuszE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939-1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 408, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
↑Święto patronalne sióstr prezentek w Rohatynie obwodu Iwano-Frankiwskiego | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], rkc.in.ua [dostęp 2023-08-20].
↑K.K.JabłońskiK.K., Podpisy i wzory pism sławnych w Polsce osób począwszy od końca XV wieku, Lwów, s. 8, 1840.brak strony (książka)
↑Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski: Ukraina Zachodnia. Kraków: Wydawnictwo Bezdroża, 2009, s. 343.