ResponseEve, a responsive template by SiGa

Rohan Bopanna

Państwo	Indie
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1980 Bengaluru
Wzrost	193 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	2003
Zakończenie kariery	aktywny
Trener	Scott Davidoff
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	213 (23 lipca 2007)
Australian Open	2Q (2007, 2008)
Wimbledon	1Q (2007)
US Open	2Q (2007)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	25
Najwyżej w rankingu	1 (29 stycznia 2024)
Australian Open	W (2024)
Roland Garros	SF (2022)
Wimbledon	SF (2013, 2015, 2023)
US Open	F (2010, 2023)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Indie Igrzyska azjatyckie złoto Palembang 2018 gra podwójna Igrzyska afro-azjatyckie złoto Hajdarabad 2003 gra podwójna złoto Hajdarabad 2003 gra drużynowa
Multimedia w Wikimedia Commons

Rohan Bopanna (ur. 4 marca 1980 w Bengaluru) – hinduski tenisista, zwycięzca French Open 2017 w grze mieszanej, zwycięzca Australian Open 2024 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa i Pucharze Hopmana, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016), medalista igrzysk azjatyckich oraz igrzysk afro-azjatyckich.

Kariera tenisowa

Karierę zawodową rozpoczął w roku 2003. Wygrywał turnieje rangi ITF Men’s Circuit, jak i z serii ATP Challenger Tour. Pierwszy challengerowy tytuł wywalczył w Denver wspólnie z Aisamem-ul-Haq Qureshim. W roku 2006 osiągnął swój pierwszy finał rozgrywek ATP World Tour, w Ćennaju, będąc w parze z Prakashem Amritrajem (porażka z duetem Michal Mertiňák-Petr Pála). We wrześniu osiągnął swój drugi finał imprezy ATP World Tour, w Mumbaju, grając wspólnie z Mustafą Ghouse, gdzie w meczu o tytuł nie sprostali parze Mario Ančić-Mahesh Bhupathi.

W sezonie 2007, w sierpniu, doszedł do finału turnieju ATP World Tour w Mumbaju, grając z Qureshim. Kolejny finał rozgrywek ATP World Tour osiągnął w lipcu 2008 roku w Newport, na nawierzchni trawiastej (z Qureshim), a na początku sierpnia odniósł pierwsze zwycięstwo w rozgrywkach rangi ATP World Tour, w Los Angeles. W finale pokonali wspólnie z Erikiem Butorakiem parę Travis Parrott-Dušan Vemić 7:6(5), 7:6(5)^[1].

We wrześniu 2008 roku awansował wraz z Maksem Mirnym do finału turnieju w Petersburgu. Na początku sezonu 2009 osiągnął razem z Jarkko Nieminenem finał rozgrywek w San Josè. Po drodze zdołali wyeliminować deblową parę nr 1. w rankingu światowym, Boba Bryana i Mike’a Bryana^[2], lecz w spotkaniu finałowym przegrali z parą Tommy Haas-Radek Štěpánek 2:6, 3:6.

Sezon 2010 Bopanna rozpoczął od turnieju w Ćennaju, ale odpadł w początkowej fazie rywalizacji, wspólnie z Bhupathim. W dniach 1–7 lutego wziął udział w turnieju SA Tennis Open rozgrywanym w Johannesburgu. W parze z Aisamem-ul-Haq Qureshim wygrał swój drugi turniej ATP World Tour. W drodze po tytuł pokonali m.in. parę nr 2. turnieju Johan Brunström-Jean-Julien Rojer, duet nr 3. rozgrywek Eric Butorac-Rajeev Ram, a w finale wynikiem 2:6, 6:3, 10-5 debel Karol Beck-Harel Lewi. Na początku kwietnia osiągnął wspólnie z Qureshim finał turnieju na kortach ziemnych w Casablance, jednak mecz finałowy przegrali z deblem Robert Lindstedt-Horia Tecău 2:6, 6:3, 7-10. Swój kolejny finał rozgrywek ATP World Tour Hindus rozegrał wspólnie z Qureshim w Nicei. Pojedynek finałowy zakończył się porażką Bopanny z deblem nr 3. turnieju Marcelo Melo i Bruno Soaresem. Pod koniec lipca Hindus wspólnie z Belgiem Kristofem Vliegenem dotarli do finału zawodów w Atlancie. Decydujący o tytule pojedynek para przegrała jednak z Amerykanami Scottem Lipskym i Rajeevem Ramem. Pod koniec sierpnia Bopanna razem z Qureshim awansowali do finału imprezy w New Haven, eliminując pod drodze m.in. debel grający z nr 2. Mahesh Bhupathi-Maks Mirny. W finale jednak przegrali po raz kolejny w sezonie z duetem Lindstedt-Tecău. Na początku września awansował z Qureshim do finału wielkoszlemowego US Open. Po drodze pokonał duet nr 2. w turnieju Daniel Nestor-Nenad Zimonjić, jednak w finale azjatycki debel przegrał 6:7(5), 6:7(4) z braćmi Bobem i Mike Bryanami. Pod koniec października Hindus wraz z Qureshim zagrał w Petersburgu, gdzie Bopanna osiągnął tam siódmy finał w sezonie, jednak w finale musiał uznać wyższość Włochów Daniele Braccialiego i Potito Starace.

W czerwcu 2011 roku, w parze z Qureshim wygrali zawody w niemieckim Halle, pokonując w finale duet Robin Haase-Milos Raonic. W połowie października azjatycki debel triumfował w Sztokholmie, gdzie w finale byli lepsi od pary Marcelo Melo-Bruno Soares. Miesiąc później Azjaci zwyciężyli po raz pierwszy w karierze w zawodach kategorii ATP World Tour Masters 1000, w Paryżu^[3]. W drodze po tytuł pokonali m.in. parę Michaël Llodra-Nenad Zimonjić, a w finale Francuzów Juliena Benneteau i Nicolasa Mahuta.

W marcu 2012 roku, w parze z Maheshem Bhupathim, Bopanna wygrał zawody w Dubaju. W finale hinduski debel odniósł zwycięstwo nad polską parą Fyrstenberg–Matkowski 6:4, 3:6, 10-5^[4]. W sierpniu osiągnął finał rozgrywek w Cincinnati, gdzie występował razem z Bhupathim, a w październiku w Szanghaju. Drugi tytuł w sezonie Hindusi wywalczyli na początku listopada w Paryżu w ramach rozgrywek ATP World Tour Masters 1000. Finał wygrali 7:6(6), 6:3 z Aisamem-ul-Haq Qureshim i Jeanem-Julienem Rojerem. W listopadzie para z Indii osiągnęła finał turnieju ATP World Tour Finals rozgrywanego w Londynie. Debel w finale uległ Marcelowi Granollersowi i Markowi Lópezowi 5:7, 6:3, 3-10.

Pierwszy finał w 2013 roku Bopanna osiągnął pod koniec lutego w Marsylii, w parze z Colinem Flemingiem. W decydującym spotkaniu pokonali 6:4, 7:6(3) debel Aisam-ul-Haq Qureshi i Jean-Julien Rojer. Do kolejnego finału w roku Bopanna awansował z Maheshem Bhupathim, w Rzymie, zawodach z serii ATP World Tour Masters 1000. Hinduska para w finale nie sprostała Bobowi i Mike’owi Bryanom. Drugi turniej w sezonie Hindus wygrał w październiku, w Tokio. Tworzył wówczas parę deblową z Édouardem Rogerem-Vasselinem w finale pokonując Jamiego Murraya i Johna Peersa.

W 2014 roku Bopanna ponownie zaczął startować z Aisamem-ul-Haq Qureshim. Debliści wspólnie, w styczniu, awansowali do finału w Sydney, w którym ponieśli porażkę z Danielem Nestorem i Nenadem Zimonjiciem. W lutym azjatycki debel zwyciężył podczas rywalizacji w Dubaju, po finale z Danielem Nestorem i Nenadem Zimonjiciem. W maju Azjaci zanotowali finał w Nicei, w którym ulegli parze Martin Kližan–Philipp Oswald.

W sezonie 2015 pierwszy tytuł Bopanna wygrał w styczniu podczas turnieju w Sydney, startując w parze z Danielem Nestorem. Kolejne zwycięstwo debel odniósł w Dubaju, pokonując w finale Qureshiego i Zimonjicia. W Casablance razem z Florinem Mergeą przegrali w meczu mistrzowskim z parą Rameez Junaid–Adil Shamasdin. Na początku maja Bopanna z Mergeą zostali mistrzami ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie, po zwycięskiej rundzie finałowej z Marcinem Matkowskim i Nenadem Zimonjiciem. W czerwcu Hindus został mistrzem zawodów w Stuttgarcie razem z Mergeą. W finale debel ten był lepszy od Alexandra Peii i Bruna Soaresa. Tydzień później w Halle przegrali w ostatnim meczu z parą Raven Klaasen–Rajeev Ram. Na koniec sezonu dotarli do finału turnieju ATP World Tour Finals w Londynie, lecz ulegli w nim duetowi Jean-Julien Rojer–Horia Tecău.

Sezon 2016 Hindus zaczął od awansu do finału turnieju w Sydney wspólnie z Mergeą, jednakże ulegli w nim Jamiemu Murrayowi oraz Bruno Soaresowi. Drugi w sezonie finał Hindus osiągnął na początku maja w zawodach ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie ponosząc porażkę z Jeanem-Julienem Rojerem i Horią Tecău. W sierpniu zajął 4. miejsce w turnieju gry mieszanej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro partnerując Sanii Mirzie.

W sezonie 2017 Bopanna został mistrzem French Open w konkurencji gry mieszanej, partnerując Gabrieli Dabrowskiej. W finale pokonali 2:6, 6:2, 12–10 Annę-Lenę Grönefeld i Roberta Faraha broniąc w super tie-breaku dwóch piłek meczowych^[5]. Bopanna wygrał również trzy turnieje w grze podwójnej, z różnymi partnerami. Odniósł sukces najpierw w Ćennaju, potem w zawodach ATP World Tour Masters 1000 w Monte Carlo i w Wiedniu. W stolicy Austrii Bopanna wygrał finał 7:6(7), 6:7(4), 11–9 wspólnie z Pablem Cuevasem przeciwko Marcelo Demolinerowi i Samowi Querreyowi w drugim secie broniąc dwa meczbole^[6]. Ponadto Hindus zagrał w trzech przegranych finałach.

Rohan Bopanna reprezentuje swój kraj w rozgrywkach międzynarodowych. W Pucharze Davisa zadebiutował w roku 2002 przeciwko Australii. W 2003 roku jego zespół był bliski awansu do grupy światowej, gdzie gra 16. najlepszych męskich reprezentacji na świecie. W play-offach o wejście do czołówki Indie przegrały z Holandią 0:5. Również w 2005 roku i 2009 odpadł z rywalizacji w play-offach, natomiast w 2010 roku awansował z zespołem do najwyższej klasy, eliminując Brazylię, z którą Hindus zdobył decydujący punkt, po wygranej nad Ricardo Mello.

Ponadto brał udział w nieoficjalnych mistrzostwach drużyn mieszanych, Pucharze Hopmana, najczęściej partnerując Sanii Mirzie.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w lipcu 2007 roku na 213. miejscu, a w klasyfikacji deblistów w lipcu 2013 roku zajmował 3. pozycję.

W roku 2018 został laureatem nagrody Arjuna Award^[7].

Finały w turniejach ATP Tour

Gra podwójna (25–37)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	9 stycznia 2006	Ćennaj	Twarda	Prakash Amritraj	Michal Mertiňák Petr Pála	2:6, 5:7
Finalista	2.	2 października 2006	Mumbaj	Twarda	Mustafa Ghouse	Mario Ančić Mahesh Bhupathi	4:6, 7:6(6), 8–10
Finalista	3.	30 września 2007	Mumbaj	Twarda	Aisam-ul-Haq Qureshi	Robert Lindstedt Jarkko Nieminen	6:7(3), 6:7(5)
Finalista	4.	13 lipca 2008	Newport	Trawiasta	Aisam-ul-Haq Qureshi	Mardy Fish John Isner	4:6, 6:7(1)
Zwycięzca	1.	11 sierpnia 2008	Los Angeles	Twarda	Eric Butorac	Travis Parrott Dušan Vemić	7:6(5), 7:6(5)
Finalista	5.	27 października 2008	Petersburg	Twarda (hala)	Maks Mirny	Travis Parrott Filip Polášek	6:3, 6:7(4), 8–10
Finalista	6.	15 lutego 2009	San José	Twarda (hala)	Jarkko Nieminen	Tommy Haas Radek Štěpánek	2:6, 3:6
Zwycięzca	2.	7 lutego 2010	Johannesburg	Twarda	Aisam-ul-Haq Qureshi	Karol Beck Harel Lewi	2:6, 6:3, 10–5
Finalista	7.	11 kwietnia 2010	Casablanca	Ceglana	Aisam-ul-Haq Qureshi	Robert Lindstedt Horia Tecău	2:6, 6:3, 7–10
Finalista	8.	22 maja 2010	Nicea	Ceglana	Aisam-ul-Haq Qureshi	Marcelo Melo Bruno Soares	6:1, 3:6, 5–10
Finalista	9.	25 lipca 2010	Atlanta	Twarda	Kristof Vliegen	Scott Lipsky Rajeev Ram	3:6, 7:6(4), 10–12
Finalista	10.	29 sierpnia 2010	New Haven	Twarda	Aisam-ul-Haq Qureshi	Robert Lindstedt Horia Tecău	4:6, 5:7
Finalista	11.	11 września 2010	US Open, Nowy Jork	Twarda	Aisam-ul-Haq Qureshi	Bob Bryan Mike Bryan	6:7(5), 6:7(4)
Finalista	12.	1 listopada 2010	Petersburg	Twarda (hala)	Aisam-ul-Haq Qureshi	Daniele Bracciali Potito Starace	6:7(6), 6:7(5)
Zwycięzca	3.	12 czerwca 2011	Halle	Trawiasta	Aisam-ul-Haq Qureshi	Robin Haase Milos Raonic	7:6(8), 3:6, 11–9
Zwycięzca	4.	23 października 2011	Sztokholm	Twarda (hala)	Aisam-ul-Haq Qureshi	Marcelo Melo Bruno Soares	6:1, 6:3
Zwycięzca	5.	13 listopada 2011	Paryż	Twarda (hala)	Aisam-ul-Haq Qureshi	Julien Benneteau Nicolas Mahut	6:2, 6:4
Zwycięzca	6.	3 marca 2012	Dubaj	Twarda	Mahesh Bhupathi	Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski	6:4, 3:6, 10–5
Finalista	13.	19 sierpnia 2012	Cincinnati	Twarda	Mahesh Bhupathi	Robert Lindstedt Horia Tecău	4:6, 4:6
Finalista	14.	14 października 2012	Szanghaj	Twarda	Mahesh Bhupathi	Radek Štěpánek Leander Paes	7:6(7), 3:6, 5–10
Zwycięzca	7.	4 listopada 2012	Paryż	Twarda (hala)	Mahesh Bhupathi	Aisam-ul-Haq Qureshi Jean-Julien Rojer	7:6(6), 6:3
Finalista	15.	12 listopada 2012	Londyn	Twarda (hala)	Mahesh Bhupathi	Marcel Granollers Marc López	5:7, 6:3, 3–10
Zwycięzca	8.	24 lutego 2013	Marsylia	Twarda (hala)	Colin Fleming	Aisam-ul-Haq Qureshi Jean-Julien Rojer	6:4, 7:6(3)
Finalista	16.	19 maja 2013	Rzym	Ceglana	Mahesh Bhupathi	Bob Bryan Mike Bryan	2:6, 3:6
Zwycięzca	9.	6 października 2013	Tokio	Twarda	Édouard Roger-Vasselin	Jamie Murray John Peers	7:6(5), 6:4
Finalista	17.	11 stycznia 2014	Sydney	Twarda	Aisam-ul-Haq Qureshi	Daniel Nestor Nenad Zimonjić	6:7(3), 6:7(3)
Zwycięzca	10.	1 marca 2014	Dubaj	Twarda	Aisam-ul-Haq Qureshi	Daniel Nestor Nenad Zimonjić	6:4, 6:3
Finalista	18.	24 maja 2014	Nicea	Ceglana	Aisam-ul-Haq Qureshi	Martin Kližan Philipp Oswald	2:6, 0:6
Zwycięzca	11.	17 stycznia 2015	Sydney	Twarda	Daniel Nestor	Jean-Julien Rojer Horia Tecău	6:4, 7:6(5)
Zwycięzca	12.	28 lutego 2015	Dubaj	Twarda	Daniel Nestor	Aisam-ul-Haq Qureshi Nenad Zimonjić	6:4, 6:1
Finalista	19.	11 kwietnia 2015	Casablanca	Ceglana	Florin Mergea	Rameez Junaid Adil Shamasdin	6:3, 2:6, 7–10
Zwycięzca	13.	10 maja 2015	Madryt	Ceglana	Florin Mergea	Marcin Matkowski Nenad Zimonjić	6:2, 6:7(5), 11–9
Zwycięzca	14.	14 czerwca 2015	Stuttgart	Trawiasta	Florin Mergea	Alexander Peya Bruno Soares	5:7, 6:2, 10–7
Finalista	20.	21 czerwca 2015	Halle	Trawiasta	Florin Mergea	Raven Klaasen Rajeev Ram	6:7(5), 2:6
Finalista	21.	22 listopada 2015	Londyn	Twarda (hala)	Florin Mergea	Jean-Julien Rojer Horia Tecău	4:6, 3:6
Finalista	22.	16 stycznia 2016	Sydney	Twarda	Florin Mergea	Jamie Murray Bruno Soares	3:6, 6:7(7)
Finalista	23.	8 maja 2016	Madryt	Ceglana	Florin Mergea	Jean-Julien Rojer Horia Tecău	4:6, 6:7(5)
Zwycięzca	15.	8 stycznia 2017	Ćennaj	Twarda	Jeevan Nedunchezhiyan	Purav Raja Divij Sharan	6:3, 6:4
Finalista	24.	4 marca 2017	Dubaj	Twarda	Marcin Matkowski	Jean-Julien Rojer Horia Tecău	6:4, 3:6, 3–10
Zwycięzca	16.	23 kwietnia 2017	Monte Carlo	Ceglana	Pablo Cuevas	Feliciano López Marc López	6:3, 3:6, 10–4
Finalista	25.	1 lipca 2017	Eastbourne	Trawiasta	André Sá	Bob Bryan Mike Bryan	7:6(4), 4:6, 3–10
Finalista	26.	13 sierpnia 2017	Montreal	Twarda	Ivan Dodig	Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut	4:6, 6:3, 6–10
Zwycięzca	17.	29 października 2017	Wiedeń	Twarda (hala)	Pablo Cuevas	Marcelo Demoliner Sam Querrey	7:6(7), 6:7(4), 11–9
Zwycięzca	18.	5 stycznia 2019	Pune	Twarda	Divij Sharan	Luke Bambridge Jonny O’Mara	6:3, 6:4
Finalista	27.	16 czerwca 2019	Stuttgart	Trawiasta	Denis Shapovalov	John Peers Bruno Soares	5:7, 3:6
Zwycięzca	19.	10 stycznia 2020	Doha	Twarda	Wesley Koolhof	Luke Bambridge Santiago González	3:6, 6:2, 10–6
Finalista	28.	25 października 2020	Antwerpia	Twarda (hala)	Matwé Middelkoop	John Peers Michael Venus	3:6, 4:6
Zwycięzca	20.	9 stycznia 2022	Adelaide	Twarda	Ramkumar Ramanathan	Ivan Dodig Marcelo Melo	7:6(6), 6:1
Zwycięzca	21.	6 lutego 2022	Pune	Twarda	Ramkumar Ramanathan	Luke Saville John-Patrick Smith	6:7(10), 6:3, 10–6
Finalista	29.	18 lutego 2022	Doha	Twarda	Denis Shapovalov	Wesley Koolhof Neal Skupski	6:7(4), 1:6
Finalista	30.	24 lipca 2022	Hamburg	Ceglana	Matwé Middelkoop	Lloyd Glasspool Harri Heliövaara	2:6, 4:6
Zwycięzca	22.	2 października 2022	Tel Awiw-Jafa	Twarda (hala)	Matwé Middelkoop	Santiago González Andrés Molteni	6:2, 6:4
Finalista	31.	23 października 2022	Antwerpia	Twarda (hala)	Matwé Middelkoop	Tallon Griekspoor Botic van de Zandschulp	6:3, 3:6, 5–10
Finalista	32.	19 lutego 2023	Rotterdam	Twarda (hala)	Matthew Ebden	Austin Krajicek Ivan Dodig	6:7(5), 6:2, 10–12
Zwycięzca	23.	24 lutego 2023	Doha	Twarda	Matthew Ebden	Constant Lestienne Botic van de Zandschulp	6:7(5), 6:4, 10–6
Zwycięzca	24.	19 marca 2023	Indian Wells	Twarda	Matthew Ebden	Wesley Koolhof Neal Skupski	6:3, 2:6, 10–8
Finalista	33.	6 maja 2023	Madryt	Ceglana	Matthew Ebden	Karen Chaczanow Andriej Rublow	3:6, 6:3, 3–10
Finalista	34.	8 września 2023	US Open, Nowy Jork	Twarda	Matthew Ebden	Rajeev Ram Joe Salisbury	6:2, 3:6, 4:6
Finalista	35.	15 października 2023	Szanghaj	Twarda	Matthew Ebden	Marcel Granollers Horacio Zeballos	7:5, 2:6, 7–10
Finalista	36.	5 listopada 2023	Paryż	Twarda (hala)	Matthew Ebden	Santiago González Édouard Roger-Vasselin	2:6, 7:5, 7–10
Finalista	37.	13 stycznia 2024	Adelaide	Twarda	Matthew Ebden	Rajeev Ram Joe Salisbury	5:7, 7:5, 9–11
Zwycięzca	25.	27 stycznia 2024	Australian Open, Melbourne	Twarda	Matthew Ebden	Simone Bolelli Andrea Vavassori	7:6(0), 7:5

Gra mieszana (1–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	8 czerwca 2017	French Open, Paryż	Ceglana	Gabriela Dabrowski	Anna-Lena Grönefeld Robert Farah	2:6, 6:2, 12–10
Finalista	1.	28 stycznia 2018	Australian Open, Melbourne	Twarda	Tímea Babos	Gabriela Dabrowski Mate Pavić	6:2, 4:6, 9–11
Finalista	2.	27 stycznia 2023	Australian Open, Melbourne	Twarda	Sania Mirza	Luisa Stefani Rafael Matos	6:7(2), 2:6

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-30]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-30]  (ang.).