Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych, następnie Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie[1]. Dyplom z ilustracji książkowych robił u Jana Marcina Szancera[1]. Przygodę z rysowaniem komiksów rozpoczął w 1968 roku. Najpierw rysował Kapitana Żbika, Legendy Polskie, Pilota śmigłowca oraz historie do Relaksu i magazynu Alfa. Od 1976 zaczął rysować komiksy o Thorgalu razem z Jeanem Van Hammem. Rysując Thorgala dla belgijskiego wydawnictwa, najpierw pracował z Polski, a w 1982 przeprowadził się na stałe do Belgii[2]. Pierwsza część sagi o Thorgalu, zatytułowana Zdradzona czarodziejka, ukazała się w belgijskim czasopiśmie komiksowym „Tintin” 22 maja 1977[3]. Seria ukazuje się w formie albumów nieprzerwanie od 1980 roku i stanowi jeden z największych sukcesów europejskiego komiksu. W pierwszych latach ukazywały się średnio 3 albumy w ciągu dwóch lat, później częstotliwość spadła do ok. 1 albumu rocznie.
W 1980 roku do scenariusza André-Paula Duchâteau Rosiński narysował pierwsze plansze serii science-fiction pt. Hans, w Polsce znanej jako Yans. Rysowanie cyklu przejął po 6. odcinku (1992) inny polski rysownik, Zbigniew Kasprzak, tworzący w Belgii pod pseudonimem „Kas”.
W 1987 roku razem z Jeanem Van Hamme'em stworzyli wielokrotnie nagradzaną, czarno-białą opowieść pt. Szninkiel, ponownie wydaną w latach 2001-2002 w trzech tomach i w kolorze.
W 2001 roku ukazał się Western, jednoczęściowy komiks, napisany przez Van Hamme’a. Album osiągnął niezwykły rozgłos głównie dzięki zmianie stylu rysowania Rosińskiego, który przeszedł od tradycyjnego sposobu rysowania do koloru bezpośredniego, ujawniając tym samym swój talent malarski.
Rosiński poszedł o krok dalej w rozwoju swojego stylu w kolejnej publikacji, Zemście hrabiego Skarbka (2003, scenariusz Yves Sente), zarzucając kontur i tworząc plansze jak obrazy. Nie wzbudziło to jednak takiego entuzjazmu, jak w przypadku Westernu, głównie dlatego, iż Rosiński przyzwyczaił wielbicieli swojej twórczości do tradycyjnego, realistycznego rysunku, a jego nowe eksperymenty nie pozostały bez wpływu na ilustracje w Thorgalu (którego 29. tom został po raz pierwszy w historii tego cyklu namalowany, a nie narysowany).
Żonaty był z Kazimierą (zm. 2009)[3]. Ma troje dzieci: syn Piotr mieszka obecnie w Paryżu, a córka Barbara w Brukseli. Zofia zmarła po ciężkiej chorobie w 2020[8].
↑ abBartek Przybyszewski: Droga do Thorgala. Jak Grzegorz Rosiński i Jean Van Hamme odmienili historię europejskiego komiksu. gazeta.pl. [dostęp 2015-06-18].
↑Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski dla Grzegorza Rosińskiego wp.pl [dostęp 18-05-2010]
↑Ojciec „Thorgala” odznaczony przez króla. TVN24.pl, 2010-01-18. [dostęp 2020-02-15].
↑Wirtualna Polska MediaW.P.M.S.AWirtualna Polska MediaW.P.M., Na początku rysowałem buty. Wywiad z Grzegorzem Rosińskim [online], ksiazki.wp.pl, 18 marca 2018 [dostęp 2020-01-30](pol.).
Łukasz Chmielewski: GRZEGORZ ROSIŃSKI. cuture.pl, listopad 2013. [dostęp 2015-06-18].
Grzegorz Rosiński. gildia.pl. [dostęp 2015-06-18].
Grzegorz Rosiński. Malowałem tyłem do obrazu. „Komiks – Fantastyka”, s. 0-2, 1988. Warszawskie Wydawnictwo Prasowe RSW "Prasa-Książka_Ruch". ISSN 0806-6072.
Linki zewnętrzne
Oficjalna strona poświęcona Thorgalowi (fr.)
Oficjalna polska strona „Thorgala”
40 lat Thorgala – spotkanie z Grzegorzem Rosińskim w serwisie YouTube
Grzegorz ROSIŃSKI zdradza kulisy powstania "THORGALA": Dziękuję kochanej CENZURZE PRL! w serwisie YouTube