Stalowa Wola
miasto i gmina
Ilustracja
Pomnik Eugeniusza Kwiatkowskiego.
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

stalowowolski

Data założenia

1938

Prawa miejskie

1 kwietnia 1945

Prezydent

Lucjusz Nadbereżny

Powierzchnia

82,52[1] km²

Wysokość

151–160 m n.p.m.

Populacja (30.06.2023)
• liczba ludności
• gęstość


55 500[2]
709,46 (31.12.2021) os./km²

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

37-450, 37-464, 37-462, 37-463, 37-465, 37-467

Tablice rejestracyjne

RST

Położenie na mapie powiatu stalowowolskiego
Mapa konturowa powiatu stalowowolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stalowa Wola”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Stalowa Wola”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Stalowa Wola”
Ziemia50°34′34″N 22°03′40″E/50,576111 22,061111
TERC (TERYT)

1818011

SIMC

0981133

Urząd miejski
ul. Wolności 7
37-450 Stalowa Wola
Strona internetowa
BIP

Stalowa Wolamiasto w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, położone w Kotlinie Sandomierskiej. Przez miasto przepływa rzeka San.

W latach 1945–1975 miasto administracyjnie należało do województwa rzeszowskiego, a w latach 1975–1998 do województwa tarnobrzeskiego.

Według danych GUS z 30 czerwca 2023 roku miasto liczyło 55 500 mieszkańców[3].

Położenie

Stalowa Wola powstała na gruntach wsi Pławo i jej przysiółków Chyłów i Swołów. Miasto położone jest na obszarze, który w średniowieczu stanowił część ziemi sandomierskiej Małopolski[4]. Leży w Kotlinie Sandomierskiej, gdzie charakterystyczny pas równin nadrzecznych zwany jest potocznie „Nadsaniem”.

Stacja Stalowa Wola Rozwadów posiada bezpośrednie połączenie z Warszawą, Krakowem, Wrocławiem, Lublinem, Częstochową, Radomiem, Rzeszowem, Opolem, Tarnowem, Ostrowcem Świętokrzyskim, Zamościem, Przemyślem, Tarnobrzegiem, Sandomierzem i Hrubieszowem[5].

Według danych z 1 stycznia 2010 r. powierzchnia miasta wynosiła 82,52 km²[6]. Miasto stanowi 9,89% powierzchni powiatu.

Miasto jest położone na terenie o zmiennej wysokości od 151 do 160 m n.p.m.[7]

Środowisko naturalne

Struktura użytkowania gruntów (2005)[8]
Rodzaj Powierzchnia %
Użytki rolne 1456 ha 17,67%
Lasy i grunty leśne 4974 ha 60,36%
Pozostałe grunty i nieużytki 1811 ha 21,98%
Razem (Σ) 8241 ha 100%
Użytki rolne w mieście (2005)[8]
Rodzaj Powierzchnia [ha] %
grunty orne 1027 70,54
łąki 217 14,9
pastwiska 186 12,77
sady 26 1,79
użytki rolne (Σ) 1456 100

Ochrona przyrody

Niedaleko Stalowej Woli, na terenie powiatu, znajdują się dwa rezerwaty przyrody:

W latach 1953–1970 na terenie miasta znajdował się również rezerwat przyrody Sochy[9]. Organizacje przyrodnicze w 2020 r. złożyły wniosek o przywrócenie ochrony rezerwatowej lasu w Sochach[10].

Na terenie gminy Stalowa Wola zlokalizowanych jest 13 pomników przyrody[11] chroniących 15 drzew, w tym najwyższą topolę białą w Polsce, Topolę Pławiankę.

W gminie znajdują się również fragmenty 3 obszarów Natura 2000: Dolina Dolnego Sanu, Puszcza Sandomierska i Enklawy Puszczy Sandomierskiej[12].

Klimat

Teren Stalowej Woli zalicza się do typu klimatu podgórskich nizin i kotlin. Średnia roczna temperatura wynosi 8 °C. Temperatura najcieplejszego miesiąca lipca wynosi 18 °C, najzimniejszego stycznia – 3,8 °C. Okres wegetacyjny kształtuje się w granicach 200–210 dni. Maksymalne opady deszczu przypadają na miesiąc lipiec, minimalne na luty, natomiast średnia suma rocznych opadów waha się w granicach 600–700 mm. Przymrozki mogą się już zacząć we wrześniu. Dni z pokrywą śnieżna jest 60–90 w ciągu roku, w miesiącach zimowych, przy przeciętnej grubości 5–15 cm. Natomiast szczególnie szkodliwe dla upraw okazują się przymrozki wiosenne, które mogą wystąpić w maju, bądź nawet w czerwcu[13].

Rzeki

Przez miasto przepływa rzeka San, a także Barcówka, Jelnia i Bukowa[14]. Przy czym najwyższym poziomem czystości charakteryzują się 2 ostatnie. Duże zasoby stanowią wody podziemne, które są głównym źródłem zaopatrzenia ludności w wodę pitną. Obecność rzek stwarza ogromny potencjał jeśli chodzi o zapotrzebowanie w wodę zarówno dla osiedlania się na tym terenie, jak również na potrzeby gospodarcze[15].

Historia

Stalowa Wola (ok.1938)
Drewniany kościół św. Floriana z 1802 roku
Pomnik Walczących o pokój na cmentarzu komunalnym

Miasto powstało jako rezultat decyzji o zlokalizowaniu w pobliżu wsi Pławo między miasteczkami Nisko i Rozwadów w ramach budowy COP tzw. Zakładów Południowych. Pierwsze historyczne wzmianki na temat wsi Pławo, na terenie której powstało miasto, pochodzą z 1. połowy XV wieku. W pobliskim Przyszowie znajdował się dwór łowiecki króla Władysława Jagiełły, zbudowany przed 1358 rokiem przez Kazimierza Wielkiego. W końcu XV wieku Pławo było wsią królewską. Osiadła ludność trudniła się łowiectwem, wyrębem drzew, bartnictwem, uprawą roli, a także flisactwem, czyli spławianiem drewna. W pieczęci wsi Pławo znajdowały się dwa skrzyżowane wiosła[16]. Dzisiaj natomiast w mieście jest osiedle flisaków. W czasie potopu szwedzkiego w roku 1656, widły Wisły i Sanu stały się miejscem bitwy wojsk hetmana Stefana Czarnieckiego z wojskami króla Karola Gustawa.

W czasie I rozbioru Polski w 1772 r. królewska wieś Pławo weszła w skład kameralnego dominium Nisko, należącego do skarbu austriackiego. W latach 1837–1867 dobra te stanowiły prywatną własność baronów Reichenbachów. Następnie przeszły w ręce magnackiej rodziny Rességuier. Podczas I wojny światowej dobra zostały sprzedane obszarnikowi Maksymilianowi Franckemu.

Przełomowym momentem dla mieszkańców Pława, było zatwierdzenie rozporządzenia o ulgach inwestycyjnych z 22 marca 1928 roku do planu budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego[17], i budowa od 1936 roku Zakładów Południowych na terenach wsi. Głównym inicjatorem planu i autorem programu był ówczesny wicepremier i minister skarbu, budowniczy Gdyni, Eugeniusz Kwiatkowski. Przed wybuchem II wojny światowej powstała część zakładów oraz osiedla przyfabryczne nazwane Stalowa Wola. Nazwa miasta pochodzi od słów ówczesnego ministra spraw wojskowych, gen. Tadeusza Kasprzyckiego, który o planie budowy COP mówił, że jest to stalowa wola narodu polskiego wybicia się na nowoczesność[18].

W latach okupacji w osiedlu i hucie działał ruch oporu. Funkcjonowała tu Placówka AK „Stalowa Wola”, „154” należąca do Obwodu AK Nisko. Za udział w konspiracji zginęło wielu mieszkańców. Masowo wywożono tu więźniów z zamku w Rzeszowie na miejsca publicznych straceń, np. w Charzewicach w październiku 1943 r. rozstrzelano 20 osób.

Miejscowość została zdobyta przez wojska radzieckie po walkach, które oddziały I Frontu Ukraińskiego stoczyły 1 i 2 sierpnia 1944 roku (wiosną 1945 roku na rynku w Rozwadowie wzniesiono Pomnik Wdzięczności Armii Radzieckiej[19]). W Stalowej Woli rozpoczęły się represje stosowane przez NKWD[20]. W dniu 1 kwietnia 1945 r. Stalowa Wola otrzymała prawa miejskie.

W 1953 roku miasto zostało wydzielone jako odrębny powiat miejski. W 1973 przyłączono do niego Rozwadów, a w 1977 – Charzewice. W latach powojennych rozpoczął się dynamiczny rozwój miasta. Powstały nowe osiedla, ulice, budynki użyteczności publicznej, wiele zakładów przemysłowych i usługowych, szkoły podstawowe, średnie i wyższe, baza kulturalna i sportowa.

Rozwój miasta był nierozerwalnie związany z Zakładami Południowymi, które w 1948 r. otrzymały nazwę Huty Stalowa Wola. Przez wiele lat huta była kombinatem obejmującym szereg zakładów, położonych również w innych miastach. Były to m.in.: Fabryka Maszyn w Radomsku, Fabryka Maszyn w Leżajsku, Fabryka Maszyn w Strzyżowie, Zakład Maszyn Budowlanych w Lubaczowie, Zakład Projektowania i Realizacji Inwestycji i Remontów Budowlanych w Stalowej Woli, Zakład Projektowo-Technologiczny w Stalowej Woli, Odlewnia Żeliwa w Koluszkach. Kombinat zatrudniał w szczytowym okresie w zakładzie macierzystym i szeregu filii zamiejscowych około 35 tys. pracowników. Po zmianie ustroju polityczno-gospodarczego kraju dalsze istnienie i rozwój huty wymagały równoczesnego dokonania prywatyzacji, przeprowadzenia zmian organizacyjnych oraz utworzenia spółek z udziałem kapitału prywatnego. 15 lipca 1991 roku nastąpiło przekształcenie HSW Kombinatu Przemysłowego w HSW Spółkę Akcyjną. Huta Stalowa Wola SA specjalizuje się w produkcji i eksporcie maszyn budowlanych, maszyn do prac drogowych i ziemnych. Jest miejscem pracy dla kilku tysięcy mieszkańców miasta i okolic.

Drugim co do wielkości zakładem powstającym w Stalowej Woli w ramach Centralnego Okręgu Przemysłowego była Elektrownia Stalowa Wola. Początkowo elektrownia dostarczała energię elektryczną na potrzeby Huty, później w wyniku rozbudowy i modernizacji stała się podstawowym dostawcą energii cieplnej dla przemysłu i okolicznych miast. Przez wiele lat Elektrownia Stalowa Wola funkcjonowała w ramach Zakładów Energetycznych Okręgu Wschodniego jako tzw. Ozet od skrótu Okręgowy Zakład Energetyczny Tarnów, od 1989 roku stała się samodzielnym przedsiębiorstwem państwowym, zaś od 1 października 1996 roku działa jako spółka akcyjna.

W ciągu 60 lat Stalowa Wola z małego przyfabrycznego osiedla urosła do dużego miasta. W końcu 2019 zajmuje w województwie podkarpackim trzecie miejsce po Rzeszowie i Przemyślu pod względem ludności. Jest od 1 stycznia 1999 również miastem powiatowym. W skład powiatu wchodzą gminy: Bojanów, Pysznica, Radomyśl nad Sanem, Stalowa Wola, Zaklików i Zaleszany. W 2016 na terenie powiatu stalowowolskiego o powierzchni 832 km² zamieszkiwało ok. 108 tys. osób.

W 1989 roku miasto zostało odznaczone Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[21].

Zabytki

Kościół Matki Boskiej Szkaplerznej w Rozwadowie

Architektura modernistyczna

Typowa architektura Stalowej Woli (1938)[22]; budynek w stylu modernistycznym na terenie dawnej kolonii majstersko-robotniczej
Hotel Hutnik na ulicy Prymasa Stefana Wyszyńskiego, dawniej Dom Gościnny Dyrekcji Zakładów Przemysłowych - przykład architektury modernistycznej

Stalowa Wola jako ośrodek przemysłowy i mieszkaniowy została ukształtowana w latach 1937-1939. W mieście (podobnie jak np. w Gdyni[23]) powstało wiele budynków w stylu modernistycznym (w niektórych znajdują się elementy w stylu art deco). Do przykładów architektury modernistycznej znajdujących się w mieście należą m.in.: Budynek Dyrekcji Naczelnej Huty na ul. Kwiatkowskiego oraz Hotel Hutnik[24].

Trwają dyskusje na temat ustanowienia na terenie miasta parku kulturowego, który miałby zwiększyć rangę modernistycznych budowli z lat 30. jako zabytków[25].

Demografia

Od 1993 roku zaludnienie Stalowej Woli zmniejszyło się o 13474 osoby, zatem niemal 19%.

Dane z 31 grudnia 2021[26]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób % osób % osób %
Populacja 58 545 100 30 673 52,39 27 872 47,61
Gęstość zaludnienia
[mieszk./km²]
709,46 371,70 337,76

Gospodarka

Elektrownia Stalowa Wola od ul. Grabskiego
Wyrzutnia WR-40 Langusta
Haubicoarmata Krab produkowana w Hucie Stalowa Wola

Przez większość historii miasta dużymi zakładami pracy były Huta Stalowa Wola S.A. oraz Elektrownia Stalowa Wola S.A. Obie spółki były jednymi z największych obiektów przemysłowych w Polsce. Po trudnym okresie transformacji ustrojowej po roku 1989 powstały nowe zakłady. Jest to np. powstały w 1998 r. ATS Stahlschmidt & Maiworm zatrudniający w 2005 r. prawie 800 pracowników i plasujący się na 403 miejscu[28] Listy 500 gazety „Rzeczpospolita” wobec zatrudniającej podobną liczbę pracowników HSW Huty Stali Jakościowych, plasującej się na pozycji 483[29]. HSW w 2012 roku sprzedała firmie LiuGong część cywilną produkującą maszyny budowlane i obecnie produkcja i sprzedaż maszyn budowlanych odbywa się w spółce LiuGong Dressta Machinery, która zatrudnia około 1500 pracowników[30]. Jedną z ważniejszych firm od 2006 roku stało się Tesco, które na początku roku przejęło sklep sieci Julius Meinl, w maju otworzyło hipermarket o pow. 5 tys. m², zatrudniając w nim około 300 osób, a w lipcu kupiło sieć sklepów Leader Price posiadającą w Stalowej Woli swój sklep. Firmy związane z budownictwem, takie jak Mostostal SA, Prefabet, są drugim ważnym elementem gospodarczego pejzażu miasta. 9 września 1997 roku otwarto Tarnobrzeską Specjalną Strefę Ekonomiczną „Euro-Park Wisłosan”. Tereny, jakie obejmuje obszar Podstrefy Stalowa Wola, należą do Huty Stalowa Wola S.A., która w wyniku restrukturyzacji dysponowała niewykorzystywanym majątkiem w postaci budynków produkcyjnych, niewykończonych w pełni hal, pomieszczeń magazynowych oraz uzbrojonych działek pod zabudowę przemysłową. Teren TSSE w momencie ustanawiania obejmował obszar 215,7 ha. Strefa oferuje udogodnienia podatkowo-finansowe, wysoko wykwalifikowaną kadrę inżynieryjno-techniczną, zaplecze badawczo-naukowe oraz możliwość kooperacji ze spółkami powstałymi w wyniku restrukturyzacji HSW S.A. Tarnobrzeską Specjalną Strefą Ekonomiczną zarządza Agencja Rozwoju Przemysłu SA, która uczestniczy w transformacji państwowych podmiotów gospodarczych. Na terenie HSW został utworzony Inkubator Przedsiębiorczości i Park Technologiczny. Pod tę inwestycję tworzona jest obecnie infrastruktura drogowa.

Stalowowolskie produkty

  • Maszyny budowlane:
    • Spycharki gąsienicowe
    • Ładowarki kołowe
    • Koparko-ładowarki
    • Kompaktory
    • Układarki rur[31]
  • Wyroby dla wojska:
    • Sprzęt artyleryjski
    • Specjalistyczne transportery opancerzone
    • Sprzęt inżynieryjny[32]

Budżet miasta

Projekt uchwały budżetowej na 2017 rok przewidywał dochody miasta w wysokości 314,5 mln zł i wydatki 339,5 mln zł. Różnicę stanowił deficyt budżetowy nie przekraczający 25 mln zł[33].

Infrastruktura techniczna

Mieszkańcy Stalowej Woli korzystają z następujących nadajników radiowo-telewizyjnych:

Transport

Ulice miasta – skrzyżowanie ul. Mickiewicza i Staszica
Obwodnica, droga krajowa 77
Dworzec kolejowy Stalowa Wola Rozwadów

Przez miasto przebiegają szlaki komunikacyjne:

Głównymi arteriami miasta są aleje Jana Pawła II i ulica Podskarpowa. Ważną funkcję spełniają także ulice Komisji Edukacji Narodowej, Poniatowskiego, Brandwicka, Sandomierska, Ofiar Katynia, Solidarności, Hutnicza i Energetyków.

 Zobacz też kategorię: Ulice w Stalowej Woli.
MAN Lion’s City na linii 1
Jelcz M101I na nieistniejącej obecnie linii 2

Stalowa Wola jest punktem początkowym dwóch krajowych szlaków rowerowych:

Przez miasto przebiegają również trasa nr IX (tarnobrzesko-niżańska) szlaku architektury drewnianej obejmująca kościół pw. św. Floriana, oraz żółty szlak turystyczny z Sandomierza do Leżajska[36].

Baza hotelowa

  • Hotel Stal
  • Hotel Hutnik
  • Hotel Metalowiec
  • Zajazd Sezam
  • Dwór Olimp

Kultura

Miejski Dom Kultury

W Stalowej Woli funkcjonują następujące instytucje kultury:

Oświata

W mieście działalność dydaktyczną prowadzą lub prowadziły następujące uczelnie:

Ponadto w mieście znajduje się:

oraz:

  • Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego
  • Medyczna Szkoła Policealna im. Hanny Chrzanowskiej
  • Zespół Szkół nr 6 Specjalnych
  • Centrum Kształcenia Ustawicznego
  • Centrum Kształcenia Torus – oddział w Stalowej Woli

Media

Portale internetowe

  • www.stalowka24.pl
  • www.StaloweMiasto.pl

Radio

  • Radio Leliwa – radio regionalne (nadaje od 1992)

Telewizja

  • Stella TVK – telewizja kablowa (nadaje od 27 lipca 2004)
  • Telewizja Miejska Stalowa Wola – dostępna w Multimedia Polska (nadaje od 1995)

TVK Diana została w 2012 roku wykupiona przez Multimedia Polska.

Prasa

  • Super Nowości – gazeta codzienna
  • Nasz Czas. Magazyn Nadsański – miesięcznik
  • Tygodnik Sztafeta[45] – tygodnik

Cmentarze

Sport i rekreacja

Podkarpackie Centrum Piłki Nożnej

Lista organizacji klubów sportowych ze Stalowej Woli (ostatnia aktualizacja 19.08.2023[46]):

  • Centrum Sportu Młodzieżowego Kuźnia Koszykówki
  • Stowarzyszenie Promocji Sportu i Aktywności Ruchowej SportStal
  • Klub Kolarski Sokół Stalowa Wola
  • Stalowowolski Klub Biegacza[49]
  • Stowarzyszenie Kultury Fizycznej Stal Stalowa Wola Boxing Team
  • Stalowowolski Klub Morsów Lodołamacze
  • Stalowowolski Klub Płetwonurkowy Hover
  • Stowarzyszenie Przyjaciół Klasztoru Braci Mniejszych Kapucynów w Stalowej Woli
  • Uczniowski Klub Sportowy GIM – TIM 5
  • Yacht Klub Stalowa Wola

Obiekty sportowe

  • LOK Strzelnica sportowa
  • Miejski Stadion Lekkoatletyczny
  • SkatePark
Liceum Ogólnokształcące im. Komisji Edukacji Narodowej

Prezydenci Miasta

Wspólnoty wyznaniowe

Bazylika konkatedralna Matki Bożej Królowej Polski

Stalowa Wola ma 8 parafii, należących do dekanatu Stalowa Wola:

Miasta partnerskie

Sąsiednie gminy

Bojanów, Grębów, Nisko, Pysznica, Radomyśl nad Sanem, Zaleszany

Przypisy

  1. GUS. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym. Stan w dn. 2022-01-01. Format XLSX tabl. 22
  2. Ludność. Stan i struktura ludności, tab. 09 – Ludność według płci i miast (stan w dniu 30.06.2023). GUS. [dostęp 2023-11-18]. (pol.).
  3. Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2023-11-18].
  4. Jerzy Zbigniew Pająk: Historia podziałów administracyjnych w: Mała Ojczyzna Świętokrzyskie. Dziedzictwo kulturowe, red. Grażyna Okła. Zakład Wydawniczy SFS, Kielce 2002, s. 105. ISBN 83-88710-43-5.
  5. Twój Plan Podróży – Odjazdy/przyjazdy [online], old.rozklad-pkp.pl [dostęp 2019-07-25].
  6. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2010 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2010-08-20. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507. 
  7. Plan Rozwoju Lokalnego na lata 2004–2006, s. 6. stalowawola.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-03)].
  8. a b Bank Danych Regionalnych – Strona główna. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  9. Zdzisław Surowaniec: W niedzielę rodzinna wyprawa do dawnego rezerwatu przyrody. echodnia.eu, 17 września 2019. [dostęp 2020-01-22].
  10. Projektowany rezerwat Sochy [online], Wolne Rzeki, 6 lutego 2020 [dostęp 2021-01-11] (pol.).
  11. CRFOP – Wyszukiwanie [online], crfop.gdos.gov.pl [dostęp 2021-01-11].
  12. Enklawy Puszczy Sandomierskiej. eunis.eea.europa.eu. [dostęp 2021-01-19].
  13. Plan Rozwoju Lokalnego na lata 2004–2006. s. 7. stalowawola.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-03)].
  14. Geoportal.gov.pl [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2016-01-03].
  15. Strategia rozwoju miasta Stalowa Wola na lata 2007–2015. stalowawola.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-03)].
  16. Jacek Rodecki, Osiedle Pławo [online] [dostęp 2018-09-12].
  17. Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. w sprawie ulg dla przedsiębiorstw przemysłowych i komunikacyjnych. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-05-12].
  18. Garbacz D.: Jak powstała Stalowa Wola, w zbiorze: Stalowa wola narodu polskiego..., Stalowa Wola 1987, s. 37, wydawnictwo bezdebitowe.
  19. Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 715.
  20. Grzegorz Ostasz, Podziemna Armia. Podokręg AK Rzeszów, Rzeszów 2010, s. 66.
  21. M.P. z 1988 r. nr 21, poz. 190.
  22. https://m.interia.pl/nowa-historia/news,nId,2288548.
  23. Modernizm w Gdyni [online], Modernizm w Gdyni - Miejsca - HISTORIA: POSZUKAJ [dostęp 2023-07-06] (pol.).
  24. Architektura art déco w Stalowej Woli [BRYLanty polskiej moderny] - Bryła - polska architektura [online], www.bryla.pl [dostęp 2023-07-06] (pol.).
  25. Gminny Program Opieki nad Zabytkami Gminy Stalowa Wola na lata 2014-1017, s. 56.
  26. Ludność. Stan i struktura ludności, tab. 09 – Ludność według płci i miast (stan w dniu 31.12.2021). GUS. [dostęp 2022-05-24]. (pol.).
  27. Stalowa Wola w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  28. Lista „500” 2005 gazety „Rzeczpospolita”, nr 98 z 26 kwietnia 2006 r., poz. 400–450.
  29. Lista „500” 2005 gazety „Rzeczpospolita”, nr 98 z 26 kwietnia 2006 r., poz. 450–500.
  30. Strona Dressta – Stalowa Wola. dressta.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-12)].
  31. Oferta maszyn budowlanych Dressta Stalowa Wola. dressta.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-12)].
  32. HSW Stalowa Wola, CPW Katalog wyrobów. hsw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-14)].
  33. Uchwała budżetowa na 2017 rok. bip.stalowawola.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-22)].
  34. Obwodnica Niska i Stalowej Woli oficjalnie otwarta [online], www.nisko.pl, 17 maja 2021 [dostęp 2022-06-25], Cytat: Od 15 maja kierowcy mogą poruszać się po kilkunastokilometrowym odcinku obwodnicy Niska i Stalowej Woli. (...) Nowa droga w ciągu drogi krajowej nr 77 ma 15,3 km długości..
  35. Portal Stalowej Woli, szlaki rowerowe.
  36. podkarpackie.travel.pl.
  37. Koniec roku akademickiego na KUL-u. Trwa wygaszanie kierunków [online], www.stalowka.net [dostęp 2022-06-27].
  38. Szkoły [online], Stalowa Wola - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  39. Społeczna Szkoła Podstawowa nr 1 – Społeczna Szkoła Podstawowa nr. 1 im. Armii Krajowej w Stalowej Woli [online], 29 grudnia 2023 [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  40. Oferta edukacyjna – Powiat Stalowowolski [online] [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  41. Szymon Haczyk-, I Liceum Ogólnokształcące im. KEN [online], loken.pl [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  42. Samorządowe Liceum Ogólnokształcące - Home [online], www.slosw.pl [dostęp 2024-01-07].
  43. Home - SLO Stalowa Wola [online] [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  44. Szkoła Katolicka w Stalowej Woli [online], 21 grudnia 2023 [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  45. Tygodnik Sztafeta. [dostęp 2012-09-14].
  46. Organizacje i kluby sportowe [online], Stalowa Wola - oficjalny portal miasta [dostęp 2023-08-19] (pol.).
  47. Katolicki Klub Lekkoatletyczny Stal Stalowa Wola podsumował sezon 2022 [online], 10 grudnia 2022 [dostęp 2023-08-19] (pol.).
  48. Aeroklub Stalowowolski zaprasza na "Majowy Piknik Szybowcowy" na lotnisku w Turbi [online], Echo Dnia Podkarpackie, 25 kwietnia 2023 [dostęp 2023-08-19] (pol.).
  49. Ludzie ze stali. Zbigniew Biskup ze Stalowowolskiego Klubu Biegacza oraz Tomasz Kmuk z Padwi Narodowej pokonali morderczy dystans podwójnego Ironmana [online], Korso24, 1 lipca 2023 [dostęp 2023-08-19] (pol.).
  50. Znajdź kościół [online], kz.pl [dostęp 2021-12-05].
  51. Nasze zbory – województwo podkarpackie [online], kchwe.pl [dostęp 2021-12-05].
  52. Zbory [online], adwent.pl [dostęp 2021-12-05].
  53. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2019-04-14].
  54. Bogdan Hućko, Pamiątka śmierci Jezusa Chrystusa u Świadków Jehowy [online], jaslo.naszemiasto.pl, 14 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-14].
  55. ŚRME w Polsce. epifania.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-09)].
  56. Buddyzm [online], stalowawola.buddyzm.pl [dostęp 2017-10-08].
  57. Stalowa Wola podpisała porozumienie z Belgami [online], stalowka.net [dostęp 2022-06-20].
  58. Stalowa Wola na jedwabnym szlaku [online], stalowawola.pl [dostęp 2022-06-20].

Bibliografia

  • Kazimierz Bobiński: Centralny Okręg Przemysłowy: Przyczyny powstania i warunki rozwoju. Warszawa: Z. Kozierkiewicz, 1939.
  • Marek Adam Stańkowski: Stalowa Wola. Marek Myśliwiec (zdjęcia). Rzeszów: Libra, 2008. ISBN 978-83-89183-32-3.

Linki zewnętrzne


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się