Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ |
samolot pasażerski |
Konstrukcja |
metalowa |
Załoga |
3 |
Historia | |
Data oblotu |
16 marca 1947 |
Liczba egz. |
1181 |
Liczba wypadków |
8 |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 x silnik tłokowy Pratt & Whitney R-2800 Double Wasp |
Moc |
1491 kW każdy |
Wymiary | |
Rozpiętość |
27,97 m |
Długość |
22,76 m |
Wysokość |
8,20 m |
Powierzchnia nośna |
75,9 m² |
Masa | |
Własna |
11 540 kg |
Startowa |
19 280 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
507 km/h |
Prędkość przelotowa |
451 km/h |
Prędkość wznoszenia |
463 m/min |
Pułap |
4880 m |
Zasięg |
1930 km |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Siły zbrojne: Australia, Boliwia, Kolumbia, Niemcy, Włochy, Paragwaj, Hiszpania, Sri Lanka |
Convair CV-240 – amerykański samolot pasażerski produkowany przez przedsiębiorstwo Consolidated Vultee Aircraft Corporation (Convair) w latach 1947-1956.
Wkrótce po zakończeniu II wojny światowej przedsiębiorstwo Convair, producent między innymi samolotów Consolidated B-24 Liberator i Convair B-32 Dominator, rozpoczęło przygotowania do wejścia na rynek samolotów pasażerskich. Maszyną, która miała to umożliwić był Convair Liner 240 (CV-240), który swój pierwszy lot wykonał z lotniska w San Diego 16 marca 1947 roku. Stał się on początkiem udanej serii samolotów, wykorzystywanych przez wielu operatorów na świecie. 28 lutego 1948 roku, pierwszy seryjny egzemplarz dostarczono liniom lotniczym American Airlines. 5 samolotów CV-240 było użytkowanych przez Polskie Linie Lotnicze LOT w latach 1957-1966, posiadały one znaki rejestracyjne: SP-LPA, SP-LPB, SP-LPC, SP-LPD i SP-LPE. Samoloty obsługiwały połączenie Warszawa – Londyn. Był to również pierwszy w Polsce samolot z półhermetyczną kabiną (umożliwiającą odbywanie przelotów na pułapie ok. 6000 m) mogącą pomieścić 40 pasażerów. 12 kwietnia 1958 roku, na skutek błędu w pilotażu, SP-LPB rozbił się na lotnisku Okęcie w Warszawie. Na skutek problemów z dostaniem części zamiennych do samolotów, zostały one sprzedane w 1966 roku.
Samolot z 3-osobową załogą (dwóch pilotów i radiotelegrafista) przewoził 40 pasażerów w klimatyzowanej, ciśnieniowej kabinie. Wolnonośny dolnopłat napędzany dwoma 18-cylindrowymi silnikami tłokowymi z trójłopatowymi śmigłami. Zbiorniki paliwa umieszczone w skrzydłach miały 3780 dm³ pojemności. Usterzenie klasyczne, wolnonośne z długą płetwą grzbietową, podwozie trójpodporowe z kołem przednim. Przednia, dwukołowa goleń chowana do wnęki w kadłubie, podwozie główne również dwukołowe chowane do wnęk w gondolach silnikowych.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.