Oktawiusz Farnese
Ilustracja
ilustracja herbu
książę Parmy
Okres

od 1547
do 1586

Poprzednik

Piotr Alojzy Farnese

Następca

Aleksander Farnese

Dane biograficzne
Data urodzenia

1524

Data śmierci

1586

Ojciec

Piotr Alojzy Farnese

Matka

Gerolama Orsini

Żona

Małgorzata Parmeńska

Dzieci

Aleksander, Karol

Oktawiusz Farnese właśc. Ottavio Farnese (ur. w 1524, zm. w 1586[1]) – książę Parmy w latach 1547–1586 i władca Camerino[1]. Wnuk papieża Pawła III.

Życiorys

Był synem Piotra Alojzego Farnese i bratem dwóch kardynałów: Ranuccio i Alessandro, a także Orazio Farnese[2]. W wieku 13 lat ożenił się z Małgorzatą Parmeńską, wdową po Aleksandrze Medyceuszu[3]. Z tego związku urodziło się dwóch synów, bliźniaków: Aleksander i Karol[3].

Po śmierci swojego ojca w 1547 roku objął władzę w Parmie[1]. Wkrótce potem popadł w konflikt ze swoim dziadkiem, Pawłem III, kiedy ten stwierdził, że w celu polepszenia stosunków z Francją należy odsunąć od władzy Ottavia i mianować na jego miejsce jego brata, Orazio, który miał zostać zięciem króla Henryka II[4]. Paweł III chciał bowiem odzyskać Piacenzę na rzecz Państwa Kościelnego, oddając w zamian Parmę cesarzowi Karolowi V[1]. Ottavio, który został wcześniej mianowany gonfaloniere Kościoła, zdecydowanie nie chciał się na to zgodzić i sprzymierzył się wówczas z wrogiem rodu Farnese, Ferrante Gonzagą, by odbić Parmę siłą[4]. Próba ta nie powiodła się, a zamiast tego doprowadziła do gwałtownego pogorszenia stanu zdrowia Pawła III i jego śmierci kilka dni później[4]. Tuż przed śmiercią papież ugiął się i przekazał władzę w Parmie Ottaviowi[4].

Wkrótce potem nowy papież, Juliusz III, nadał Parmę Ottaviowi w lenno, lecz później, pod wpływem Karola V, usiłował usunąć go z miasta siłą[5]. Wobec takiego obrotu sprawy Farnese poprosił o pomoc nowego króla Francji, Henryka II[6]. Doprowadziło to do otwartej wojny zarówno pomiędzy Juliuszem III a Ottaviem Farnese, jak i pomiędzy Walezjuszami a Habsburgami[6]. Ponieważ wojska papieskie i cesarskie nie pokonały wojsk francuskich, papież podpisał niekorzystny rozejm z Francją 29 kwietnia 1552 i oficjalnie oddał Ottaviowi księstwo Parmy[5][7].

Po śmierci Ottavia władzę objął jego syn, Aleksander[1].

Przypisy

  1. a b c d e Ottàvio Farnese duca di Parma e Piacenza. l'Enciclopedia Italiana. [dostęp 2013-06-16]. (wł.).
  2. Farnese, O.S.Io.Hieros., Ranuccio. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-05-16]. (ang.).
  3. a b Ottavio Farnese – The 16-year-old widow and her boy husband. The Medici Archive Project. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
  4. a b c d Ludwig von Pastor: The history of the popes, from the close of the middle ages. T. XII. Londyn: Kegan Paul, Trench, Trubner, Co & Ltd., 1912, s. 449-453.
  5. a b John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 367. ISBN 83-06-02633-0.
  6. a b Ludwig von Pastor: The history of the popes, from the close of the middle ages. T. XIII. Londyn: Kegan Paul, Trench, Trubner, Co & Ltd., 1924, s. 92-98.
  7. Józef Andrzej Gierowski: Historia Włoch. Wrocław: Ossolineum, 2003, s. 201-202. ISBN 83-04-04674-1.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się