La Gomera
Ilustracja
Los Organos, formacja bazaltowa na wybrzeżu La Gomery.
Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

 Wyspy Kanaryjskie

Akwen

Ocean Atlantycki

Powierzchnia

378 km²

Populacja (2003)
• liczba ludności
• gęstość


19 580
52 os./km²

Położenie na mapie Wysp Kanaryjskich
Mapa konturowa Wysp Kanaryjskich, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „La Gomera”
Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego
Mapa konturowa Oceanu Atlantyckiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „La Gomera”
Ziemia28°06′00″N 17°08′46″W/28,100000 -17,146111
Mapa wyspy

La Gomera – należąca do Hiszpanii wyspa na Oceanie Atlantyckim, będąca częścią archipelagu Wysp Kanaryjskich. Leży nieopodal północno-zachodnich wybrzeży Afryki, wraz z całym archipelagiem zaliczana jest do Makaronezji[1]. Zamieszkiwana przez 19 580 osób (2003 r.). Administracyjnie przynależna do prowincji Santa Cruz de Tenerife. Siedzibą władz wyspy (cabildo insular) jest miasto San Sebastián de La Gomera.

Zaludniona przez Guanczów, odkryta przez Hiszpanów w XV w., częściowo podbita przez Jean de Béthencourta i stopniowo zasiedlana przez hiszpańskich osadników, który przejęli od Guanczów język gwizdów el silbo.

Krzysztof Kolumb zatrzymał się na La Gomerze w 1492 – był to jego ostatni postój przed przepłynięciem Atlantyku i odkryciem Ameryki. Do dziś zachował się dom odkrywcy w stolicy wyspy. Obecnie głównym źródłem dochodu jest turystyka.

Flaga La Gomery

Podział administracyjny

La Gomera dzieli się na 6 gmin:

Geografia i przyroda

Wyspa pochodzenia wulkanicznego, kształtu okrągłego i otoczona urwistym wybrzeżem, pozbawionym dogodnych portów naturalnych. Najwyższym szczytem jest Garajonay (1487 m wysokości). Wnętrze wyspy jest skaliste, poprzecinane głębokimi wąwozami, bardzo utrudniającymi komunikację (jest to jeden z powodów używania na wyspie języka gwizdów el silbo). Naturalna szata roślinna to wawrzynowe lasy laurisilva. Uprawy rolne (głównie winorośl i banany) na żyznej glebie wulkanicznej, tarasowe, nawadniane pola na zboczach górskich.

Park Narodowy Garajonay (pod patronatem UNESCO) obejmuje najwyższą część centralnego masywu górskiego, często pokrytego mgłą, dostarczającą ciągłych opadów w postaci mżawki. Niżej położone obszary są półpustynne, silnie nasłonecznione i pozbawione opadów.

Przypisy

  1. Robert Machowski, Mariusz Rzętała. Teneryfa i La Gomera – wyspy przyrodniczych osobliwości dla geografów. „Z badań nad wpływem antropopresji na środowisko”. 12, s. 139-143, 2011. ISSN 1895-6777. 

Bibliografia

  • Robert Machowski, Mariusz Rzętała. Teneryfa i La Gomera - wyspy przyrodniczych osobliwości dla geografów. „Z badań nad wpływem antropopresji na środowisko”. 12, s. 139-143, 2011. ISSN 1895-6777. 

Linki zewnętrzne

  • Cabildo de La Gomera – strona internetowa dotycząca La Gomery

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się