 Jerzy Snopek (8.12.2016) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia literatury | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja |
28 czerwca 1993 – literaturoznawstwo |
| nauczyciel akademicki | |
| szkoła wyższa | |
| Stanowisko | |
| Okres zatrudn. |
2002–2012 |
| instytucja naukowa |
Polska Akademia Nauk - Instytut Badań Literackich - Zespół Europeistyki Literackiej |
| Okres zatrudn. |
1995–2006 |
| uniwersytet | |
| Okres zatrudn. |
1985–1990 |
| Ambasador RP na Węgrzech | |
| Okres spraw. |
16 listopada 2016–31 marca 2022 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jerzy Snopek (ur. 3 sierpnia 1952[1][2] we Wrzącej[3]) – polski historyk literatury i kultury, tłumacz, dyplomata, nauczyciel akademicki i działacz społeczny. Doktor habilitowany nauk humanistycznych[4]. Profesor nadzwyczajny PAN i WWSH[5]. Ambasador RP na Węgrzech (2016–2022)[4].
Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Tamże się także doktoryzował[6]. 28 czerwca 1993 uzyskał w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa (specjalność: literaturoznawstwo) na podstawie pracy Prowincja oświecona. Kultura literacka Ziemi Krakowskiej w dobie Oświecenia 1750–1815[7].
Prowadził wykłady z literatury polskiej na Uniwersytecie im. Loranda Eotvosa w Budapeszcie (1985–1990). Uczestniczył w projektach badawczych mających prowadzić do utworzenia studiów literaturoznawczych na Uniwersytecie Środkowoeuropejskim w Budapeszcie oraz współpracował z Zespołem Badań nad Kulturą Europy Środkowo-Wschodniej. Po powrocie piastował funkcję sekretarza Węgierskiego Instytutu Kultury w Warszawie (1991–1997), a także pracował jako dyrektor naukowy w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (1995–2006) i założył w nim Zespół Europeistyki Literackiej[4][8].
Gościnnie wykładał na Katolickim Uniwersytecie Pazmanya w Piliscsaba koło Budapesztu (1997–1998). W 2000 należał do założycieli Fundacji Akademia Humanistyczna, w której później został wiceprezesem zarządu. W 2002 został współzałożycielem Warszawskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej im. Bolesława Prusa, w której w ciągu dziesięciu lat wykładał, zajmując stanowiska: profesora nadzwyczajnego, dziekana, a pod koniec prorektora. Od 2002 działał w Fundacji na Rzecz Utrzymania Spuścizny po Stefanie Żeromskim[4][8].
28 października 2016 Minister Spraw Zagranicznych Witold Waszczykowski w imieniu Prezydenta RP Andrzeja Dudy wręczył mu nominację na ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej na Węgrzech[4]. Stanowisko objął 16 listopada 2016[8]. Odwołany z dniem 31 marca 2022[9].
Autor książek na temat kultury polskiej i węgierskiej różnych epok. Opublikował około 400 esejów, recenzji, artykułów i rozpraw. Na Węgrzech wydał m.in. tom polskich podań i legend pt. Śpiący rycerze. Przetłumaczył ponad 20 tomów poezji i prozy węgierskiej oraz Konstytucję Węgier[4].
Opublikował m.in.:[2]
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
