Franciszek Kaim
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1919
Wola Drwińska

Data śmierci

11 września 1996

Wiceprezes Rady Ministrów
Okres

od 23 grudnia 1970
do 8 lutego 1979

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Minister hutnictwa
Okres

od 27 marca 1976
do 8 października 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Następca

Zbigniew Szałajda

Minister przemysłu ciężkiego
Okres

od 21 listopada 1967
do 23 grudnia 1970

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Janusz Hrynkiewicz

Następca

Włodzimierz Lejczak

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złota Odznaka im. Janka Krasickiego
Grób Franciszka Kaima na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Franciszek Kaim (ur. 10 lutego 1919 w Woli Drwińskiej, zm. 11 września 1996) – polski inżynier metalurg i polityk. Poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji, wiceprezes Rady Ministrów (1970–1979), minister przemysłu ciężkiego (1967–1970) i minister hutnictwa (1976–1980).

Życiorys

Syn Wojciecha. W 1948 ukończył studia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Następnie pracował w Hucie Bobrek, skąd został przeniesiony do Huty Małapanew, gdzie stopniowo awansował, dochodząc do stanowiska dyrektora naczelnego w 1951. W tym samym roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1953 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Hutnictwa, a w 1957 w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego. Od 21 listopada 1967 do 23 grudnia 1970 był ministrem tegoż resortu w czwartym i kolejnym rządzie Józefa Cyrankiewicza. Od 23 grudnia 1970 do 8 lutego 1979 był wicepremierem w rządzie dotychczasowym oraz Piotra Jaroszewicza i kolejnym pod jego przewodnictwem. Od 27 marca 1976 do 8 października 1980 był ministrem hutnictwa w rządzie Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha oraz Edwarda Babiucha i Józefa Pińkowskiego. W latach 1968–1971 był zastępcą członka, a od 1971 do 1981 członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Od 1972 do 1980 był posłem na Sejm PRL VI i VII kadencji. Delegat na IV, V, VI, VII, VIII Zjazd PZPR. Uchwałą VIII Plenum KC z 9 lutego 1981 usunięty z KC, a w kwietniu tego samego roku usunięty z partii. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 jako osoba związana politycznie z Edwardem Gierkiem został na pewien czas internowany.

W 1979 otrzymał tytuł doktora honoris causa krakowskiej AGH[1].

Jego żoną była Anna Maria z domu Kościelniak (1923–2015). Franciszek Kaim został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 3 Tuje rz. 2 m. 16)[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. Doktoraty honoris causa nadane przez AGH. agh.edu.pl. [dostęp 2016-09-06].
  2. Wyszukiwarka grobów w Warszawie. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].
  3. Zbigniew Puchalski, Dzieje polskich znaków zaszczytnych, Wyd. Sejmowe 2000, s. 238 [dostęp 2021-04-19].
  4. Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 20.
  5. Lista odznaczonych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2.
  6. M.P. z 1951 r. nr 57, poz. 754.
  7. Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
  8. Medale „Za Zasługi dla Obronności Kraju” dla członków rządu, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 11 października 1973, s. 2.
  9. Uroczyste pasowanie młodych hutników, „Trybuna Robotnicza”, nr 119, 22 maja 1969, s. 3.
  10. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Krakowa, nr 18, 31 lipca 1964, s. 2.
  11. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 3, 30 kwietnia 1970, s. 9.
  12. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Krakowa, nr 9, 27 maja 1970, s. 2.

Bibliografia

  • Leksykon Historii Polski z 1995
  • Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
  • Informacje w BIP IPN

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się