| |
 generał broni
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 listopada 1949 |
|---|---|
| Data śmierci |
5 maja 2021[1] |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
szef Zarządu Strategiczno-Operacyjnego Sztabu Generalnego, dowódca Wojsk Lądowych |
| Późniejsza praca |
ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Iraku i następnie w KRLD |
| Odznaczenia | |
             
| |
Edward Pietrzyk (ur. 3 listopada 1949 w Rawie Mazowieckiej, zm. 5 maja 2021) – generał broni Wojska Polskiego, dowódca Wojsk Lądowych (2000–2006), ambasador nadzwyczajny i pełnomocny RP w Republice Iraku i Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej, Komandor Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą.
W okresie od 1967 do 1971 roku studiował na Wydziale Elektromechanicznym Wojskowej Akademii Technicznej im. gen. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie. Był również absolwentem Wojskowej Akademii Artylerii[potrzebny przypis] ZSRR (1977–1980, ze Złotym Medalem) oraz Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR (1989–1990, z wyróżnieniem). W latach 1997–1998 odbył studia podyplomowe na Narodowym Uniwersytecie Obrony Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie.
Na pierwsze stanowisko – dowódcy plutonu – został skierowany do 2 Pomorskiej Brygady Artylerii w Choszcznie. W 1980 roku objął stanowisko starszego oficera w Oddziale Operacyjno-Rozpoznawczym Szefostwa Wojsk Rakietowych i Artylerii Ministerstwa Obrony Narodowej w Warszawie, a następnie wyznaczono go starszym oficerem operacyjnym w Dowództwie 2 Pomorskiej Brygady Artylerii. W latach 1981–1985 był kolejno doradcą szefa Wojsk Rakietowych i Artylerii MON oraz szefem Sztabu 23 Brygady Artylerii Armat w Zgorzelcu. W 1990 roku został zastępcą dowódcy Wojsk Rakietowych i Artylerii MON, a w 1991 roku rozpoczął służbę w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego w Warszawie. Początkowo zajmował stanowiska zastępcy szefa Zarządu Operacyjnego i szefa Zarządu Operacyjnego. Od 1992 do 1996 roku kierował Zarządem I Operacyjno-Strategicznym. W 1998 został pełnomocnikiem ministra obrony narodowej ds. utworzenia Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego. W 1999 roku objął stanowisko zastępcy dowódcy Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego w Szczecinie. W latach 2000–2006 był dowódcą Wojsk Lądowych. Brał udział w przygotowaniu narodowej doktryny obronnej i polskiej części programu Partnerstwo dla Pokoju, uczestniczył w pracach nad reorganizacją Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
16 marca 2007 roku sejmowa Komisja Spraw Zagranicznych pozytywnie zaopiniowała jego kandydaturę, a miesiąc później prezydent Lech Kaczyński mianował go ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Iraku[2]. 3 października 2007 roku ambasador Pietrzyk został poważnie ranny w wyniku zamachu terrorystycznego na ulicach Bagdadu. Pomocy polskiemu ambasadorowi udzielili ludzie z Blackwater, za co zostali odznaczeni medalami. W zamachu zginął osłaniający go funkcjonariusz BOR Bartosz Orzechowski. Z Iraku przetransportowano go do Niemiec, skąd 5 października trafił do Polski. Do 9 listopada przebywał w Centrum Leczenia Ciężkich Oparzeń w Gryficach. Po wyjściu ze szpitala powrócił na placówkę dyplomatyczną, z której został odwołany przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dniem 31 sierpnia 2008[3][4].
24 listopada 2009 roku mianowany ambasadorem w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej[5], gdzie 5 lat później na tym stanowisku zastąpił go Krzysztof Ciebień[6].
Został pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach (kwatera FII-12-17)[7].
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
