Beata Poźniak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1960
Gdańsk

Zawód

aktorka, producent filmowy, reżyser

Lata aktywności

od 1980

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Beata Poźniak (ur. 30 kwietnia 1960 w Gdańsku) – polska aktorka, reżyser filmowa i teatralna, producentka filmowa, malarka i poetka.

Jest pierwszą nieanglojęzyczna aktorką, która nagrała w języku angielskim audiobook[1][2] w USA. Zdobyła prestiżowe nagrody amerykańskie za głos: Earphones Awards, Audies i Voice Arts Awards. Wyróżniona przez Washington Post za najlepszy audiobook roku – „Best Audiobook of the Year”. Poźniak jest pierwszą i jedyną aktorka w historii 30-letniego istnienia popularnej gry Mortal Kombat (gdzie gra u boku Arnolda Schwarzeneggera i Sylvester’a Stallone’a), która zdobyła Voice Arts Award w kategorii „Outstanding Video Game Character, Best Voiceover” (2020)[3].

W Polsce jako aktorka Poźniak zadebiutowała jako Todzia w serialu “Życie Kamila Kuranta”, a w USA jako filmowa żona Gary’ego Oldmana w kontrowersyjnym filmie JFK Olivera Stone’a, który zdobył osiem nominacji do Oskara. All These Voices, gdzie napisano dla niej rolę “Beaty”, zdobył studenckiego Oskara, która była przyznana przez prestiżową Akademie Filmowa w Hollywood.

Poźniak jest koproducentką filmu dokumentalnego An Unknown Country, który otrzymał nominację do nagrody EMMY[4][5]. Jako działaczka na rzecz kobiet przeszła do historii Stanów Zjednoczonych, gdzyż zainicjowała ustawę (H.J. 316) wprowadzającą Dzień Kobiet w USA[6][7]. Działa charytatywnie – jej obrazy licytowane są na aukcjach, a dochody z nich przeznaczane na cele zdrowotne i medyczne[8][9].

Odcisk dłoni i podpis Beaty Poźniak w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach

Życiorys

Urodziła się w Gdańsku w rodzinie lekarskiej. Pochodzi z Wileńszczyzny[10]. Jej matka urodziła się w Wilnie, gdzie babcia i dziadkowie (rodzina Jurewiczow) również się wychowali. W Gdańsku skończyła szkołę średnią, a następnie studiowała w łódzkiej PWSFTViT (Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi), do której dostała się z pierwszą lokatą.

Na trzecim roku studiów zadebiutowała w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku w roli Justyny w Vatzlavie Mrożka u boku Jerzego Kiszkisa. Jeszcze jako studentka – na 40-lecie pracy scenicznej Tadeusza Gwiazdowskiego – została zaproszona do zagrania jego córki, Helenki w Panu Damazym Józefa Blizińskiego, wyreżyserowanym przez Jerzego Afanasjewa. Po studiach zaangażowała się do Teatru Współczesnego w Warszawie, gdzie zadebiutowała w sztuce Alana Ayckbourna pt. Jak się kochają partnerując Wiesławowi Michnikowskiemu, Czesławowi Wołłejce, Zofii Kucównie i Krzysztofowi Kowalewskiemu. W musicalu Agnieszki Osieckiej Niech no tylko zakwitną jabłonie zagrała Cnotliwą Zuzannę, matkę i jednocześnie jej córkę – Kasię Traktorzystkę.

W telewizji zadebiutowała na drugim roku PWSFTViT jako Teodozja w serialu Życie Kamila Kuranta z Krzysztofem Pieczyńskim, w reżyserii Grzegorza Warchoła. Kręcenie serialu przerwał stan wojenny (1981). W 1983 roku zagrała dziewczynę, która usiłując łamać stereotypy chce zostać kapitanem Żeglugi Wielkiej w Szczęśliwym brzegu z Jerzym Bińczyckim jako kapitanem oraz Stanisławą Celińską i Wojciechem Pokorą. W musicalu Rozrywka po staropolsku – programie telewizyjnym w reżyserii Wojciecha Pokory, zagrała słodką zakochaną panienkę.

Śpiewała poezje Gałczyńskiego z Michałem Bajorem do muzyki Marka Grechuty i Władysława Szpilmana w programie reżyserowanym przez Barbarę Borys-Damięcką – Deszcz[11]. W r. 1985 wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Przed samym wyjazdem zagrała jeszcze, jednocześnie, w filmie Kronika wypadków miłosnych Andrzeja Wajdy i w spektaklu telewizyjnym Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna jako Andzia, u boku Janusza Gajosa i Stanisławy Celińskiej. Inscenizacja ta została zaliczona do Złotej Setki Teatru TV.

W Stanach zadebiutowała w filmie nominowanym do Oskara, JFK Olivera Stone’a jako Marina Oswald – żona domniemanego zabójcy prezydenta Kennedy’ego – Lee Harveya Oswalda, którego zagrał Gary Oldman. Beata Poźniak znana jest z kreowania ról skomplikowanych i kontrowersyjnych, takich jak m.in.: rola rewolucjonistki w Kronikach młodego Indiany Jonesa, która usiłuje obalić rząd, czy też rola lekarki, w serialu Melrose Place, poślubiającej geja. Pamiętana jest także z roli podwójnej agentki, CIA i izraelskiego Mossadu, w serialu JAG Wojskowe Biuro Śledcze. Wystąpiła gościnnie w serialu komediowym Szaleję za tobą[12] z Helen Hunt i Paulem Reiserem. Za rolę pierwszej kobiety – Prezydenta Świata[13] w filmie Babilon 5, wytwórnia Warner Bros. wypromowała ją do nagrody Emmy (uznawanej za „telewizyjnego Oskara”).

Uczestniczka XXIX Międzynarodowego Festiwalu Poezji Maj nad Wilią 2022[14][15].

Działalność społeczna i polityczna

Była prekursorką uchwalenia ustawy wprowadzającej uznanie w Stanach Zjednoczonych Dnia Kobiet jako oficjalnego święta. Jej inicjatywę poparła członkini Kongresu amerykańskiego Maxine Waters przedstawiając w 1994 roku projekt ustawy przed amerykańskim Kongresem i Senatem (nr ustawy: H.J. Res. 316)[16]. W 1997 roku została uhonorowana przez burmistrza Los Angeles Richarda J. Riordana[17].

Beata Poźniak założyła organizację pozarządową non-profit Women’s Day USA[18]. Wsparło ją w tym wiele znanych osobistości ze świata politycznego, a także artystycznego z Hollywood. Wśród nich byli m.in.: muzyk Stevie Wonder, aktorka Diane Lane, pierwsza kobieta – premier Kanady Kim Campbell, adwokat Gloria Allred i wiele innych.

Wyróżnienia i nagrody

  • Nagrody Independent Spirit Awards. Reprezentowała kategorię „Najlepszy film zagraniczny” (1992) Była prezenterką wraz z Bradem Pittem, Johnny Deppem, Sofią Coppola, Anthony Hopkinsem i Jodie Foster[19].
  • Uhonorowana przez burmistrza Los Angeles Richarda J. Riordana za działalność na rzecz praw kobiet w (1997)[20].
  • Zasiada w Jury Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej (Academy of Motion Picture Arts and Sciences) w Los Angeles rozdającej rokrocznie nagrodę Emmy (lata: 1996, 1997, 1998, 2005, 2012, 2018).
  • Nagroda „Croatian Heart Award”, wraz z Michaelem Yorkiem i Johnym Savage, za film Freedom From Despair[21][22] (2005)
  • Wyróżnienie przez „Washington Post” jako lektorka Najlepszego Audiobooka Roku 2015[23]. Poźniak jest nie tylko pierwszą Polką, ale pierwszą nieanglojęzyczną aktorką, która nagrała audiobooka w języku angielskim w USA, dla największego wydawnictwa na świecie Random House[24].
  • Oskar Studencki, przyznawany przez Akademię Filmową w Hollywood[25] za film amerykański, eksperymentalny All These Voices, w którym zagrała aktorkę, która przetrwała pobyt w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu[26].
  • Bohaterka książki Jasona Normana o rzemiośle aktorskim w USA „Before the Camera Rolled”. Jedną z bohaterek jest Beata Poźniak, która została zapamiętana z zagrania roli Mariny Oswald, żony domniemanego zabójcy prezydenta Kennedy’ego[27].
  • Na festiwalu filmowym w Gdyni była prezenterką z reżyserem Pawłem Pawlikowskim reprezentując kategorię: Najlepsza Reżyseria[28] (2017).
  • Odcisnęła dłoń podczas 22. Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach na Promenadzie Gwiazd (2017)
  • Nagroda „Człowiek Sukcesu” – za całokształt pracy – przyznawany przez magazyn „Osobowości i sukces” (2018)
  • Nagroda Emmy, Nominacja dla filmu dokumentalnego An Unknown Country, którego jest koproducentką (2018)
  • Nagroda Pracy Organicznej im. Marii Konopnickiej „za wybitne osiągnięcia w sztuce i za obronę praw kobiet na całym świecie” przyznano w GRAMMY LA Live w USA (2019)
  • Nagroda IANICIUS im. Klemensa Janickiego „za wybitne osiągnięcia aktorskie i literackie” (2019)
  • Nagroda – The Earphones Award Winner – najlepszy lektor za audiobooka „Drive Your Plow Over the Bones of the Dead” Olgi Tokarczuk. Tlum. Antonia Lloyd-Jones – Wydawnictwo Penguin Random House (2019)[29]
  • Nagroda – The Earphones Award Winner – najlepszy lektor za audiobooka „The Light in Hidden Places” Sharon Cameron, „#1 New York Times bestselling autor” wydawnictwo: Scholastic (2020)
  • Nagroda – Voice Arts Award Winner – Outstanding Video Game Character – Best Voiceover za głos Skarlet w „Mortal Kombat 11" • Warner Bros. Games • NetherRealm Studio (2020)[30]
  • Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” dla ludzi kultury[31]

Sztuki plastyczne i multimedialne

Obrazy i rzeźby[32] Beaty Poźniak znajdują się w kolekcji[33] Cedar Sinai Art Council w Hollywood. Pokazano jej twórczość w Palm Springs Art Museum, Bergamot Station, Morpheus Gallery oraz w Raleigh Studios. Filmy multimedialne jak Mnemosyne czy Ludzie na moście[34] są eksperymentalne[35].

Filmografia

Filmy (jako aktorka)

  • 1979: Blaszany bębenek (Die Blechtrommel)
  • 1980: Pierścień w świńskim ryju (etiuda szkolna)
  • 1980: Tango ptaka, jako Karolinka, kelnerka
  • 1981: Człowiek z żelaza (niewymieniona w czołówce)
  • 1981: Kłamczucha, jako Ola, uczennica (niewymieniona w czołówce)
  • 1983: Stan wewnętrzny, jako kobieta w czerni
  • 1983: Szczęśliwy brzeg, jako Pola
  • 1984: Deszcz (musical)
  • 1984: Umarłem, aby żyć, jako pielęgniarka
  • 1984: Królowa śniegu, jako księżniczka
  • 1985: Kronika wypadków miłosnych, jako Zosia
  • 1985: Rozrywka po staropolsku (musical)
  • 1985: Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna, jako Ofelia (Złota Setka Teatru Telewizji)
  • 1987: Życie w obrazach (Vie en images), jako Alice Eber
  • 1989: White in Bad Light, jako narrator (głos)
  • 1991: Ferdydurke (30 Door Key), jako Flora Gente
  • 1991: JFK, jako Marina Oswald
  • 1992: At Night the Sun Shines, jako Annabelle
  • 1993: Ramona!, jako pacjentka doktor Mesmers, Amanda Peoples
  • 1994: Łzy z nieba (Heaven’s Tears, Love and War), jako Ingrid Steiner
  • 1995: Matczyny dar (A Mother’s Gift), jako Kristine Reinmuller
  • 1997: Balkan Island: The Last Story of the Century, jako Marylin
  • 1998: Women’s Day: Making of a Bill
  • 1999: Śmiertelna rozgrywka (Enemy Action), jako Fatima
  • 1999: How to Get Laid at the End of the World, jako Beata
  • 2001: Mixed Signals, jako Erica Chamberlain
  • 2002: Mnemosyne, jako Mnemosyne
  • 2004: Wolność z desperacji (Freedom From Despair), jako narrator (głos)
  • 2006: Cyxork 7, jako Jacy Anderson
  • 2006: Miriam, jako Margritas
  • 2009: On Profiles in Courage
  • 2010: Żona Oficera (The Officer’s Wife), jako Cecylia, żona oficera (głos)
  • 2014: People on the Bridge, jako poetka Szymborska
  • 2015: All These Voices, jako Beata
  • 2018: Scenes in a Mind, jako Katrina
  • 2019: Obywatel Jones, jako Rhea Clyman

Seriale telewizyjne (jako aktorka)

  • 1981: Białe tango, jako dziewczyna na przyjęciu
  • 1982: Życie Kamila Kuranta, jako Teodozja
  • 1993: Szaleję za tobą (Mad About You), jako Masha
  • 1993: Melrose Place, jako dr Katya Petrova-Fielding
  • 1993: Dzikie palmy (Wild Palms), jako Tambor
  • 1993: Kroniki młodego Indiany Jonesa (The Young Indiana Jones Chronicles), jako Irene
  • 1997: Baza Pensacola (Pensacola: Wings of Gold), jako Eva Terenko
  • 1997: Babylon 5, jako prezydent Susanna Luchenko
  • 1997: Mroczne niebo (Dark Skies), jako Ludmiła
  • 1997: JAG – Wojskowe Biuro Śledcze (JAG), jako Malka
  • 2000: Klasa na obcasach, jako Betty, nauczycielka angielskiego
  • 2001: Sprawy rodzinne (Family Law), jako Mary Kobish
  • 2002: The Drew Carey Show, jako Raisa
  • 2002: Wbrew regułom (Philly), jako Thomas Jury Forewoman (niewymieniona w czołówce)
  • 2003: Dowody zbrodni (Cold Case), jako Tammy (niewymieniona w czołówce)
  • 2005–2007: Złotopolscy, jako Helena Ziomek, przyjaciółka Agaty
  • 2010: Ojciec Mateusz, jako Ewa Pol, gwiazda z Hollywood

Scenarzystka

  • 2001: Roots
  • 2002: Mnemosyne
  • 2014: Ludzie na moście aka People on the Bridge
  • 2021: Kremacja czasu aka Cremation of Time

Reżyserka filmowa

  • 1998: Women’s Day: Making of a Bill
  • 2001: Roots
  • 2002: Mnemosyne
  • 2009: On Profiles in Courage
  • 2013: An Interview with Lech Wałęsa
  • 2014: Ludzie na moście aka People on the Bridge
  • 2021: Libreto para el desierto
  • 2021: Kremacja czasu aka Cremation of Time (nagrody za Najlepsza Reżyserię: Indie, Milan, Istanbul, Hollywood)
  • 2022: Bride of the Desert (nagroda Marszalka Urzędu Pomorskiego za Najlepszy Film)

Producent filmowy

  • 1998: Women’s Day: Making of a Bill
  • 2001: Roots
  • 2002: Mnemosyne
  • 2009: On Profiles in Courage
  • 2014: People on the Bridge
  • 2015: An Unknown Country
  • 2021: Libreto para el desierto
  • 2021: Kremacja czasu aka Cremation of Time
  • 2022: Bride of the Desert

Gry komputerowe

  • 1994: Psychic Detective, jako Laina Pozok
  • 2019: Mortal Kombat 11, jako Skarlet (głos)[36] Nominacja: Voice Arts Award – Outstanding Video Game Character – Najlepszy głos
  • 2020: Mortal Kombat 11: Ultimate , jako Skarlet. Nagroda – Voice Arts Award Winner – kategoria: Outstanding Video Game Character – Najlepszy głos
  • 2020: Mortal Kombat 11: Aftermath , jako Skarlet
  • 2022: Mortal Kombat: Onslaught, jako Skarlet

Spektakle teatralne

Aktorka

Reżyserka teatralna

  • 1989: Poetry Discordia, Theatre Discordia w Los Angeles
  • 1990: Return Of Umbilicus, Theatre-Theater w Los Angeles
  • 1990: Poeticus Umbilicus, Heliotrope Theatre w Los Angeles
  • 1991: Immigration and the American Experience, Raleigh Studios w Los Angeles
  • 1992: We & They, Gallery Theatre w Los Angeles
  • 1992: Changing Flags, Raleigh Studios w Los Angeles
  • 1996: Meat, Bing Theatre w Los Angeles

Książki mówione

  • 2012: „The Winter Palace: A Novel of Catherine the Great”, powieść o Katarzynie Wielkiej dla wydawnictwa Random House
  • 2014: „Empress of the Night: A Novel of Catherine the Great”, powieść o Katarzynie Wielkiej dla wydawnictwa Random House
  • 2015: „The Tsar of Love and Techno” – Wydawnictwo Penguin Random House (wyróżnienie przez The Washington Post jako Najlepszy Audiobook roku)
  • 2016: „Illuminae” – Nagroda – Audie Award (Oskar dla audiobooków)
  • 2019: „Libretto for the Desert: Poems Dedicated to the Victims of Genocide and War” Blackstone Publishing
  • 2019: „Drive Your Plow Over the Bones of the Dead” Olga Tokarczuk Wydawnictwo Penguin Random House Nagroda: Earphones Award za najlepszą narrację [37]
  • 2020: „Droga do nieba” Wydawnictwo Blackstone Audio
  • 2021: „A Wolf for a Spell" Wydawnictwo Penguin Random House
  • 2020: „The Light in Hidden Places” Sharon Cameron. Wydawnictwo: Scholastic - Nagroda: Earphones Award za najlepszą narrację[37]
  • 2021: „Chwile zamyślenia" wiersze rodzinne o Sanie, Sanoku i Mrzygłodzie. Dystrybucja: Blackstone Publishing
  • 2021: „Libretto dla pustyni" (język polski) Dystrybucja: Blackstone Publishing
  • 2021: „The Yellow Wallpaper" Charlotte Perkins Gilman Dystrybucja: Blackstone Audio
  • 2021: „Bending Toward the Sun" A Mother and Daughter Memoir
  • 2021: „Libreto Para El Desierto - Poesia Dedicada a Las Víctimas De La Guerra Y El Genocidio" (język hiszpański)
  • 2023: „Adopting an Abandoned Farm" Kate Sanborn

Przypisy

  1. ↑ Beata Poźniak: Empress of the AudioBook. thehollywoodtimes(strona internetowa), 2014-04-29. [dostęp 2018-09-02].
  2. ↑ Z Gdańska do Hollywood. Amerykański sen Beaty Poźniak. Gazeta Wyborcza (strona internetowa), 2016-01-10. [dostęp 2018-09-02].
  3. ↑ Beata Poźniak – zdobywczyni Voice Arts Award, najlepszy polski głos w Amercyce. Zwierciadło (strona internetowa), 2021-03-22. [dostęp 2023-01-07].
  4. ↑ Documentary. WNET (strona internetowa), 2018-02-22. [dostęp 2018-09-02].
  5. ↑ An unknown country. Princeton University Library. [dostęp 2018-09-02].
  6. ↑ Gloria Allred about International Women’s Day. YouTube, 2012-01-01. [dostęp 2018-09-02].
  7. ↑ Dzien Kobiet z Beata Pozniak – TV Polonia wywiad. TVP Polonia, 2015. [dostęp 2018-09-02].
  8. ↑ Children’s Hospital/Chase Foundation. beata.com. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)].
  9. ↑ Let’s find a cure for neutropenia campaign. crowdrise.com. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)].
  10. ↑ Studio Wilno [online], Studio Wilno, 16 sierpnia 2022.
  11. ↑ Deszcz (Rain) 1‬ – YouTube.
  12. ↑ Helen Hunt, Paul Reiser and Beata Pozniak on „Mad About You” – YouTube.
  13. ↑ „Access Hollywood” interview – Beata Pozniak‬ – YouTube.
  14. ↑ XXIX Międzynarodowy Festiwal Poezji „Maj nad Wilią” [online], Fundacja “Pomoc Polakom na Wschodzie”, 3 sierpnia 2022.
  15. ↑ Studio Wilno: 16.08.2022 – Beata Poźniak Daniels [online], TVP WILNO, 16 sierpnia 2022.
  16. ↑ Taking Up the Banner for Women Everywhere – Los Angeles Times.
  17. ↑ Womensday.org [online], womensday.org [dostęp 2021-02-01].
  18. ↑ Women’s Day USA.
  19. ↑ http://beata.com/newpage/givingback/indspiritawards.html%7C.
  20. ↑ AIT Portfolio [online], cultmachine.com [dostęp 2018-08-07] (ang.).
  21. ↑ freedomfromdespair.com is for sale | HugeDomains [online], freedomfromdespair.com [dostęp 2021-06-17] (ang.).
  22. ↑ freedomfromdespair.com is for sale | HugeDomains [online], freedomfromdespair.com [dostęp 2021-06-17] (ang.).
  23. ↑ Polka nagrała najlepszy amerykański audiobook. Stowarzyszenie Filmowców Polskich (strona internetowa), 2015-12-03. [dostęp 2018-08-05].
  24. ↑ Przeczytany przez nią audiobook jednym z najpopularniejszych. WPolityce.pl (strona internetowa), 2018-12-03. [dostęp 2018-08-05].
  25. ↑ Studenckie Oscary dla Polek: „Lokatorki”, „All These Voices” i „Once upon a Line”. Stowarzyszenie Filmowców Polskich (strona internetowa), 2016-08-30. [dostęp 2018-08-05].
  26. ↑ „All These Voices” w reżyserii Davida Gersona otrzymał nominację do studenckich Oscarów. Stowarzyszenie Filmowców Polskich (strona internetowa), 2016-08-03. [dostęp 2018-08-05].
  27. ↑ Before the Camera Rolled: A Look at Supporting Roles in Well Known Movies. The Huffington Post (strona internetowa), 2017-12-29. [dostęp 2018-08-05].
  28. ↑ Gala zakończenia 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Trojmiasto.pl (strona internetowa), 2017-09-24. [dostęp 2018-08-05].
  29. ↑ DRIVE YOUR PLOW OVER THE BONES OF THE DEAD by Olga Tokarczuk Antonia Lloyd-Jones Trans Read by Beata Pozniak. AudioFile Magazine. [dostęp 2019-09-14]. (ang.).
  30. ↑ Video Games [online], BEATA POŹNIAK [dostęp 2021-05-07] (ang.).
  31. ↑ Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. [dostęp 2023-06-06].
  32. ↑ Rennaisance Woman. Santa Monica College (strona internetowa), 2004-01-01. [dostęp 2018-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)].
  33. ↑ Beata Poźniak. Cultmachine (strona internetowa), 2018-09-01. [dostęp 2018-09-01].
  34. ↑ Ludzie na moście – z Beatą Poźniak rozmawia Ilona Waksmundzki. Magazyn Polonia (strona internetowa), 2014-11-10. [dostęp 2018-09-01].
  35. ↑ Beata Poźniak, Polka która grała w JFK Olivera Stone’a. Rzeczpospolita (gazeta) (strona internetowa), 2018-05-05. [dostęp 2018-09-01].
  36. ↑ Beata Poźniak użyczyła głosu postaci z „Mortal Kombat 11”. Stowarzyszenie Filmowców Polskich, 2019-04-24. [dostęp 2019-09-14].
  37. ↑ a b Drive Your Plow Over the Bones of the Dead by Olga Tokarczuk. Penguin Random House Audio. [dostęp 2019-09-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Beata Poźniak w bazie IMDb (ang.)
  • Beata Poźniak w bazie Filmweb
  • Beata Poźniak w bazie filmpolski.pl
  • Beata Poźniak, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09].
  • Strona aktorki. beata.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-07)].
  • LA TIMES „Beata Pozniak: „Taking Up the Banner for Women Everywhere”
  • Rennaisance Woman. www2.smc.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
  • Organizacja Women’s Day USA

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się