Akwileja
Aquileia
miasto i gmina
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Włochy

Region autonomiczny

 Friuli-Wenecja Julijska

Prowincja

Udine

Kod ISTAT

030004

Powierzchnia

36 km²

Wysokość

5 m n.p.m.

Populacja (2004)
• liczba ludności


3330

• gęstość

92,5 os./km²

Numer kierunkowy

0431

Kod pocztowy

33051

Położenie na mapie Friuli-Wenecji Julijskiej
Mapa konturowa Friuli-Wenecji Julijskiej, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Akwileja”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „Akwileja”
Ziemia45°46′N 13°22′E/45,766667 13,366667
Strona internetowa

Akwileja (łac. Aquileia, wł. Aquileia, friulski Acuilee, słoweński Oglej) – miasto i gmina w północno-wschodnich Włoszech w regionie Friuli-Wenecja Julijska. Ważny ośrodek turystyczny.

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 3330 osób, 92,5 os./km².

Historia

Miasto zostało założone przez Rzymian w 181/180 p.n.e. jako twierdza w czasie wojen z plemionami illiryjskimi. Miasto zaczęło się rozwijać dzięki handlowi złotem, wydobywanym niedaleko obecnego Klagenfurtu. W czasie wojen z Markomanami cesarz Marek Aureliusz uczynił z miasta bazę wypadową. W IV w n.e. miasto stało się siedzibą biskupstwa. Jeden z ówczesnych kronikarzy Auzoniusz opisał miasto jako moenibus et portu celeberrima i zaliczył je do najważniejszych obok Rzymu, Mediolanu i Kapui. W 452 r. Hunowie splądrowali i zniszczyli miasto, a jego mieszkańcy uciekli na pobliskie laguny, zakładając Wenecję i Grado. Mimo to miasto odrodziło się, lecz dwukrotnie (w 568 i 590 r.) było niszczone przez Longobardów. W średniowieczu wraz z okolicami podlegało świeckiej władzy swoich biskupów, noszących tytuł patriarchów i podlegających zwierzchnictwu cesarzy rzymsko-niemieckich. W 1450 r. Akwileja została podporządkowana Republice Weneckiej i dzieliła jej dalsze dzieje.

W 1751 r. patriarchat Akwilei został zniesiony.

Zabytki i miejsca warte zobaczenia

  • katedra z początku XI wieku, zbudowana na fundamentach jeszcze starszej świątyni po której zachowała się na podłodze pochodząca z IV wieku mozaika o powierzchni 760 m² (największa zachowana mozaika wczesnochrześcijańska[1]). Na mozaice znajdują się przedstawienia postaci ludzi, zwierząt i roślin ujętych w geometryczne wzory. W absydzie natomiast zachowały się fragmenty fresków z XI wieku. Obok kościoła zachowała się dzwonnica z której roztacza się widok na miasto;
  • ruiny rzymskiego portu rzecznego do których, od katedry, prowadzi obsadzona cyprysami Via Sacra;
  • Muzeum Wczesnego Chrześcijaństwa (Museo Paleocristiano), położone na północnym wschodzie od ruin portu rzecznego. Muzeum eksponuje wczesnochrześcijańskie urny pogrzebowe, fragmenty mozaik i balustrad chóru;
  • Muzeum Archeologiczne (Museo Archeologico) eksponujące znaleziska z czasów rzymskich takie jak różnego rodzaju przedmioty z kamieni szlachetnych, bursztynu i szkła.

Osoby związane z miastem

Z Akwileją związanie byli także:

Współpraca

Przypisy

  1. Włochy północne. Wyd. I. Bielsko-Biała: Pascal sp. z o.o., 2008, s. 147. ISBN 978-3-8297-6558-9.

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna strona miasta
  • Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się