 Weronika Rosati podczas 20. ceremonii wręczenia Orłów, marzec 2018 | |
| Imię i nazwisko |
Weronika Anna Rosati |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 stycznia 1984 |
| Zawód | |
| Lata aktywności |
od 2000 |
Weronika Anna Rosati[1] (ur. 9 stycznia 1984 w Warszawie) – polska aktorka, działaczka społeczna i felietonistka.
Absolwentka Lee Strasberg Theatre and Film Institute oraz członkini Europejskiej Akademii Filmowej. Swoją karierę aktorską zaczynała od epizodów w polskich serialach telewizyjnych. Popularność przyniosła jej rola Ani w serialu M jak miłość (2002–2005, 2018–2020). W filmie zadebiutowała w 2005 rolą Dżemmy w obrazie Patryka Vegi Pitbull; zagrała również w opartym na nim serialu o tym samym tytule (2005–2008). Od tamtej pory wystąpiła w wielu polskich i międzynarodowych produkcjach filmowych i telewizyjnych, wcielając się głównie w role drugoplanowe. Była nominowana do Orła za najlepszą główną rolę kobiecą w filmie Obława (2012).
Urodziła się 9 stycznia 1984 w Warszawie[2], jako córka ekonomisty i polityka Dariusza Rosatiego (pół-Włocha) oraz projektantki mody Teresy Rosati[3]. Ma starszego o dwanaście lat brata, Marcina[4]. Podczas bierzmowania przyjęła imię Dolores[1]. Mając dwa lata wraz z rodziną wyjechała do Princeton, gdzie jej ojciec otrzymał posadę wykładowcy[5]. Kiedy miała sześć lat, zamieszkali na pięć lat w Szwajcarii[4][5].
Jako nastolatka uczęszczała do ogniska teatralnego działającego przy Teatrze Ochoty w Warszawie oraz uczyła się tańca i akrobatyki w teatrze Studio Buffo[6][7]. Przed napisaniem matury w ramach wyjątku została przyjęta do prywatnej policealnej Szkoły Aktorskiej im. Haliny i Jana Machulskich w Warszawie[8]. W 2003 dostała się na Wydział Aktorski PWSFTviT w Łodzi[6]. Po półtora roku studiów wzięła urlop dziekański, aby móc kontynuować pracę na planie serialu M jak miłość[8]. Ostatecznie zrezygnowała z tych studiów i wyjechała do Stanów Zjednoczonych[8]. Po wyjeździe uczyła się w Stella Adler Academy of Acting and Theatre, Lee Strasberg Theatre and Film Institute, Larry Moss Studio oraz Ivana Chubbuck Studio[4][6][8]. Studia w Lee Strasberg Theatre and Film Institute ukończyła i stała się dyplomowaną aktorką[9]. Po latach wyznała, że jednym z powodów dla których zrezygnowała ze studiów w łódzkiej filmówce była przemoc jakiej doświadczyła ze strony niektórych wykładowców, w tym m.in. Ewy Mirowskiej[10]. O swoich przeżyciach opowiedziała w książce Karoliny Korwin-Piotrowskiej pt. Wszyscy wiedzieli[11].
W wieku 15 lat zagrała zakonnicę u boku Leona Niemczyka w filmie, który nie został ostatecznie wydany[12]. Jej oficjalnym debiutem była rola „Niki” w serialu Klasa na obcasach w 2000[2]. Początkowo grała głównie epizody w serialach telewizyjnych, takich jak Samo życie, Marzenia do spełnienia, As oraz Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście[2]. Większą rolę zagrała w serialu Ryszarda Bugajskiego Tak czy nie?[13], a ogólnopolską popularność zyskała dzięki serialowi M jak miłość, w którym w latach 2002–2005 wcielała się w postać Ani, przyjaciółki Kingi Zduńskiej i dziewczyny Pawła Zduńskiego[2]. Do M jak miłość wróciła na dwa lata w 2018[2][14].
Przełom w jej karierze nastąpił w 2005, kiedy zagrała Dżemmę w filmie Patryka Vegi Pitbull[6][15]. Film zdobył renomę kultowego[16], a Rosati za swoją rolę otrzymała dwie nominacje do Złotych Kaczek, przyznawanych przez czytelników magazynu „Film”[17][18]. Na podstawie Pitbulla zrealizowano serial z jej udziałem o tym samym tytule, który emitowany był na antenie TVP2 w latach 2005–2008[2]. W 2006 po raz pierwszy pojawiła się w międzynarodowej produkcji, filmie Inland Empire Davida Lyncha[19], jak również zagrała w filmie Wiesława Saniewskiego Bezmiar sprawiedliwości[20]. W kolejnych latach wystąpiła m.in. w amerykańskim horrorze Dom (House; 2008), w dramacie Magdaleny Piekorz Senność (2008) oraz w filmie psychologicznym Piotra Matwiejczyka Smutna (2009), a także gościnnie w serialach Kryminalni (2007), Daleko od noszy (2008), Londyńczycy (2008) i 39 i pół (2009)[2][21][22][23]. W 2009 rozpoczęła pracę na planie serialu Majka (2009–2010), w którym wcielała się w postać Dagmary Godzwon[2][24].
W 2010 wystąpiła w czarnej komedii Piotrek trzynastego w roli Andżeliny[2]. Ponadto była jednym z producentów tego filmu[25]. W tym roku zagrała także Rojzę, Żydówkę pracującą w warsztacie futrzarskim w getcie, w trzecim sezonie serialu Czas honoru[2][26]. Pod koniec 2010 wygrała casting do roli w amerykańskiej produkcji telewizyjnej stacji HBO – serialu Luck (2012), w którym zagrała krupierkę Naomi[27]. W 2011 wcieliła się w seryjną morderczynię Magdalenę we francuskim thrillerze telewizyjnym stacji France 2 Dame de pique, pojawiła się w nominowanym do Oscara dramacie wojennym Agnieszki Holland W ciemności oraz wystąpiła w roli dziennikarki Anny we francuskim filmie Spisek (Largo Winch II)[2][28][29][30].
W 2012 w dramacie wojennym Marcina Krzyształowicza Obława zagrała sanitariuszkę „Pestkę”[31]. Jej występ zyskał uznanie krytyków; w opinii Barbary Hollender Rosati „udowodniła, że czas spojrzeć na nią jak na interesującą aktorkę, a nie bohaterkę rubryk towarzyskich”[32], natomiast Łukasz Maciejewski docenił jej „bardzo dobrą rolę dramatyczną”[33]. Za swoją kreację otrzymała nominację do Polskiej Nagrody Filmowej „Orzeł” w kategorii Najlepsza główna rola kobieca[34]. Między 2012 a 2013 wystąpiła w amerykańskich produkcjach kinowych: Iceman: Historia mordercy (The Iceman; 2012) jako Livi, Twardziele (Stand Up Guys; 2012) jako Irena, Kula w łeb (Bullet to the Head; 2012) jako Lola, Bitwa roku (Battle of the Year; 2013) jako Jolene oraz Last Vegas (2013) jako kelnerka Veronica[2][35]. W 2013 pojawiła się również w jednym z odcinków serialu Agenci NCIS (NCIS: Naval Criminal Invastigative Service) zatytułowanym „Berlin” jako Rivka David, a także dołączyła do stałej obsady dwóch polskich seriali: Piąty Stadion i Hotel 52[2][36]. Ponadto wcieliła się w dubbingową rolę Dottie w polskojęzycznej wersji animowanego filmu Samoloty[37]. W 2013 została laureatką nagrody im. Poli Negri „Politka” na 7. Przeglądzie Twórczości Filmowej „Pola i inni” w Lipnie[38].
W dramacie psychologicznym Krzysztofa Zanussiego, Obce ciało, zagrała Mirę Tkacz, asystentkę Kris granej przez Agnieszkę Grochowską[2][39]. Wspólnie były nominowane do nagrody Węże w kategorii Najgorszy duet na ekranie[40]. Premiera tego filmu odbyła się we wrześniu 2014 na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto[41]. Również w 2014 po raz kolejny użyczyła głosu w polskojęzycznych wersjach animowanych produkcji: Gangu Wiewióra oraz drugiej części Samolotów – Samoloty 2[42][43]. Wystąpiła także w miniserialu Agnieszki Holland Dziecko Rosemary (Rosemary’s Baby) w epizodycznej roli dziewczyny z klubu nocnego o imieniu Ginger[44]. W latach 2015–2016 grała Kamilę Miłek w serialu TVP1 Strażacy, a w 2015 pojawiła się w dwóch odcinkach serialu Detektyw (True Detective)[2][45][46].
W 2016 wystąpiła w kolejnych amerykańskich produkcjach telewizyjnych: Nie z tego świata (Supernatural) oraz Objazd (The Detour), w których zagrała kolejno francuską agentkę Delphine Seydoux i Oksanę[2][47]. Ponadto wcieliła się w postać Louise McVay, żony kapitana Charlesa McVaya granego przez Nicolasa Cage’a w filmie wojennym Ostatnia misja USS Indianapolis (USS Indianapolis: Men of Courage)[2][48], a także podłożyła głos księżniczce o imieniu Shallia w polskojęzycznej wersji filmu Nowe przygody Aladyna[49]. W 2017 zagrała jedną z głównych ról w komedii romantycznej Ryszarda Zatorskiego Porady na zdrady[2][50] oraz została obsadzona w dwóch serialach stacji TVN: Belle Epoque i Diagnoza[51][52]. Za Porady na zdrady ponownie była nominowana do nagrody Węże, tym razem w kategorii Najgorsza rola żeńska[53]. W 2018 wystąpiła w komedii romantycznej Podatek od miłości, a w 2019 zagrała w filmie Marthy Coolidge Znajdę cię (I'll Find You), opowiadającym historię miłosną na tle Polski lat 30. i 40. XX wieku[54][55]. W latach 2019–2020 grała jedną z głównych ról, prawniczkę Martę, w serialu Zawsze warto[56].
W filmie Śniegu już nigdy nie będzie Małgorzaty Szumowskiej i Michała Englerta, który został zaprezentowany premierowo w konkursie głównym na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji we wrześniu 2020, wcieliła się w dwie postacie: żonę mężczyzny umierającego na raka oraz matkę głównego bohatera[57][58]. W 2021 ukazała się gra komputerowa The Medium, w której metodą przechwytywania ruchu użyczyła wizerunku tytułowej bohaterce – medium Mariannie[59][60]. W tym roku zagrała także w serialu Agenci NCIS: Los Angeles oraz w filmie Andrew Stevensa Ponad horyzont! (Send It!)[61][62]. Swoją premierę tego roku miał również film Brigitte Bardot cudowna Lecha Majewskiego, w którym wcieliła się w postać inspirowaną Elizabeth Taylor w roli Kleopatry[63][64].
W 2022 odebrała nagrodę dla najlepszej aktorki zagranicznej na włoskim festiwalu filmowym „Artelesia” w Benewent za główną rolę żeńską w filmie To nie koniec[65][66].
Od dzieciństwa jest zafascynowana systemem Stanisławskiego[1][67], którego uczyła się w Lee Strasberg Theatre and Film Institute oraz Stella Adler Academy of Acting and Theatre[68]. Z tego systemu korzystała przygotowując się do ról m.in. w Pitbullu (do tej roli nauczyła się ormiańskiego akcentu, z którym mówiła przed rozpoczęciem zdjęć) czy Obławie (na dwa miesiące przed wejściem na plan zdjęciowy przestała wychodzić z domu)[68][69]. Za filmowe autorytety uznaje: Elizabeth Taylor, Bette Davis, Jane Fondę, Kirka Douglasa i Sidneya Poitiera[70].
W 2004 wzięła udział w kampanii reklamowej szamponu do włosów „Pantene” marki Procter & Gamble[71]. W 2007 została ambasadorką linii kosmetyków „Sin Skin” polskiej marki Dr Irena Eris, obejmującej preparaty pielęgnacyjne do twarzy oraz perfumy[72][73].
Brała udział w programach rozrywkowych: Ranking gwiazd (2008)[74] oraz Taniec z gwiazdami (2009)[75]. Ponadto wystąpiła w teledyskach do utworów: „Bless Me” Raya Wilsona (2009), „Broń, Panie broń” Poli (2009) oraz „This Woman’s Work” Pati Sokół (2012)[76][77][78].
W 2010 rozpoczęła współpracę z serwisem Stopklatka.pl dla którego pisała artykuły o tematyce filmowej[79]. Jej felietony były publikowane również w miesięczniku „Film”, dwutygodnikach „Show” i „Party”, tygodniku „Wprost” oraz serwisie Plejada.pl[6][80][81]. W 2013 została reporterką Dzień dobry TVN[82].
W 2014 sygnowała swoim nazwiskiem perfumy „Femme” marki Avon[83]. W 2015 zasiadła w jury jednego z odcinków drugiej edycji programu Project Runway[84]. W marcu 2018 poprowadziła ostatni odcinek pierwszej serii programu SNL Polska[85]. W 2021 stworzyła wegańską markę kosmetyczną Lajuu[86].
Jest ambasadorką linii ubrań „For Weronika” swojej matki Teresy Rosati[87].
W czerwcu 2018 wzięła udział w akcji platformy Showmax, Na początku było słowo, przeciwko mowie nienawiści w internecie wobec kobiet, przeprowadzonej na rzecz fundacji Centrum Praw Kobiet[88]. Pod koniec tego roku rozpoczęła akcję mającą na celu nagłośnienie problemów, z jakimi borykają się samotne matki, co znalazło szeroki oddźwięk w polskich mediach[89][90].
W 2019 jej wyznanie o byciu ofiarą przemocy domowej według komentujących „wzmocniło polską odsłonę Me Too”[91]. W tym samym roku założyła fundację „Siła Kobiety” oferującą pomoc kobietom będącym ofiarami przemocy domowej[92]. Za swoją działalność na rzecz kobiet we wrześniu 2019 została nagrodzona w plebiscycie Kobieta Roku Glamour w kategorii Aktywizm[93]. W tym samym miesiącu wzięła udział w 11. Kongresie Kobiet, podczas którego uczestniczyła w panelach dotyczących przemocy w rodzinie oraz samotnego macierzyństwa[94][95]. W styczniu 2020 na zaproszenie Organizacji Narodów Zjednoczonych udzieliła wywiadu na temat problemu przemocy domowej w ramach strefy medialnej Celów Zrównoważonego Rozwoju podczas Światowego Forum Ekonomicznego w Davos[96].
Była związana z dziennikarzem Mariuszem Maxem Kolonką. W 2005 razem pojawili się na okładce magazynu „Gala”, któremu udzielili wywiadu, potwierdzając jednocześnie swój związek[97]. W 2006 spotykała się z raperem Tede[98], a w latach 2007–2008 z reżyserem Andrzejem Żuławskim[99]. Rozstanie z Żuławskim ogłosiła w sierpniu 2008, wystosowując oświadczenie do prasy[7]. W 2013 związała się z aktorem Piotrem Adamczykiem. We wrześniu tego roku była pasażerem prowadzonego przez niego samochodu, który uległ wypadkowi[100]. W wypadku doznała kontuzji nogi, wskutek czego przeszła kilka operacji i była regularnie rehabilitowana przez kilka następnych lat[101]. W lipcu 2015 w wywiadzie dla dwutygodnika „Viva!” potwierdziła rozstanie z Adamczykiem[102]. W 2016 związała się z ortopedą Robertem Śmigielskim, z którym ma córkę Elizabeth Valentinę (ur. 11 grudnia 2017)[103][104][105]. W 2018 para rozstała się; byli zaręczeni[106][107]. Na początku 2019 Rosati wyznała, że Śmigielski stosował wobec niej przemoc[107]. Ich batalia sądowa była szczegółowo dokumentowana przez media[108].
Aktorka była jedną ze „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu” według danych magazynu „Forbes Polska” w latach 2012–2014; jej wizerunek został wyceniony przez reklamodawców na: 313 tys. zł w 2012 (84. miejsce), 285 tys. zł w 2013 (85. miejsce) i ok. 210 tys. zł w 2014 (83. miejsce)[109][110][111].
W lutym 2010 nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej ukazał się pamiętnik Andrzeja Żuławskiego pod tytułem Nocnik, w którym Rosati miała zostać ukryta pod postacią Esterki[99]. W marcu tego roku aktorka założyła proces sądowy przeciwko Żuławskiemu oraz wydawcy książki, żądając od nich 200 tys. złotych zadośćuczynienia, przeprosin w mediach za naruszenie jej prawa do prywatności i godności jako kobiety oraz zaprzestania dalszego naruszania jej dóbr osobistych poprzez usunięcie z ewentualnych dalszych wydań książki fragmentów dotyczących jej osoby lub całkowity zakaz jej rozpowszechniania[112].
W lipcu 2010 Sąd Okręgowy w Warszawie zakazał publikacji książki do czasu zakończenia procesu cywilnego[113], a w lutym 2014 wydał orzeczenie, w którym nakazał pozwanym oficjalnie przeprosić powódkę oraz wypłacić na jej rzecz 100 tys. złotych zadośćuczynienia za możliwość identyfikowania z nią fikcyjnej bohaterki książki i przez to przypisanie aktorce „cech obraźliwych i fałszywych”[114]. Sąd stwierdził jednak, że nie ma potrzeby wycofywania książki ze sprzedaży, gdyż prawie cały jej nakład został wyprzedany jeszcze przed wydaniem zakazu rozpowszechniania jej, a więc „skutek już nastąpił”[115]. Od tego wyroku obie strony sporu złożyły apelację, jednak 22 maja 2015 sąd apelacyjny w Warszawie wydał wyrok prawomocny podtrzymujący wyrok I instancji z 2014[115].
| Rok | Tytuł | Rola | Informacje |
|---|---|---|---|
| 2005 | Pitbull | Dżemma | |
| 2006 | Inland Empire | kurtyzana | niewymieniona w napisach końcowych |
| Bezmiar sprawiedliwości | protokolantka | ||
| 2007 | Lynch | kobieta w fabryce | film dokumentalny |
| 2008 | Senność | praktykantka | |
| Dom | pani Lawdale | tyt. oryg. House | |
| 2009 | Smutna | Anna | |
| 2010 | Piotrek trzynastego | Andżelina | również współproducentka filmu |
| 2011 | Spisek | Anna | tyt. oryg. Largo Winch II |
| Wojna żeńsko-męska | „Suka” | głos | |
| Dame de pique | Magdalena | film telewizyjny | |
| W ciemności | kobieta z dzieckiem | ||
| 2012 | Obława | „Pestka” | |
| Iceman: Historia mordercy | Livi | tyt. oryg. The Iceman | |
| Twardziele | Irena | tyt. oryg. Stand Up Guys | |
| Kula w łeb | Lola | tyt. oryg. Bullet to the Head | |
| 2013 | Samoloty | Dottie | film animowany, polski dubbing, tyt. oryg. Planes |
| Bitwa roku | Jolene | tyt. oryg. Battle of the Year | |
| Last Vegas | Veronica | ||
| 2014 | Gang Wiewióra | Ilona | film animowany, polski dubbing, tyt. oryg. The Nut Job |
| Samoloty 2 | Dottie | film animowany, polski dubbing, tyt. oryg. Planes: Fire & Rescue | |
| Obce ciało | Mira Tkacz | ||
| 2016 | Nowe przygody Aladyna | Shallia | polski dubbing, tyt. oryg. Les Nouvelles Aventures d’Aladin |
| Ostatnia misja USS Indianapolis | Louise McVay | tyt. oryg. USS Indianapolis: Men of Courage | |
| 2017 | Porady na zdrady | Beata Woltyńska | |
| Szron | tyt. oryg. Frost; niewymieniona w napisach końcowych | ||
| 2018 | Podatek od miłości | żona Ryszarda | |
| 2019 | Znajdę cię | pani Huber | tyt. oryg. I’ll Find You |
| 2020 | Śniegu już nigdy nie będzie | Wika / matka Żeni | |
| 2021 | Ponad horyzont! | Eve | tyt. oryg. Send It! |
| Brigitte Bardot cudowna | Elizabeth Taylor | ||
| 2022 | To nie koniec | Sarah | tyt. oryg. It’s Not Over |
| Rok | Tytuł | Rola | Informacje |
|---|---|---|---|
| 2000 | Klasa na obcasach | „Niki” | |
| 2001 | Marzenia do spełnienia | Weronika | |
| 2002–2005, 2018–2020 |
M jak miłość | Anna Waszkiewicz | |
| 2002 | As | Matylda Roszak | miniserial, odc. 1 |
| 2002–2003 | Samo życie | Beata vel Ujma | odc. 58, 66, 82, 83, odcinek specjalny (bez numeracji), 93, 114, 155–156, 172 |
| 2003 | Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście | Dominika | odc. 4–6, 13 |
| 2003–2004 | Tak czy nie? | Basia Barniłowska | miniserial, odc. 1–12 |
| 2005–2008 | Pitbull | Dżemma | odc. 1–31 |
| 2007 | Kryminalni | Ania Lis | odc. 79 |
| 2008 | Daleko od noszy | siostra Basen po operacji plastycznej | odc. 161 |
| Londyńczycy | Weronika Fox | odc. 8–9, 11 | |
| 2009 | 39 i pół | Ola | odc. 35, 37 |
| 2009–2010 | Majka | Dagmara Godzwon | |
| 2010 | Czas honoru | Rojza | odc. 28–29, 31–32, 35–36, 38 |
| 2011 | Bezmiar sprawiedliwości | protokolantka | miniserial |
| 2012 | Luck | Naomi | odc. 4, 7–9 |
| Piąty Stadion Na żywo | Julie | odc. 16 | |
| Ojciec Mateusz | Marzena Kryger | odc. 107 | |
| 2013 | Spokojnie, to tylko ekonomia! | uczestniczka testu ekonomicznego | odc. 19–20 |
| 2013–2014 | Piąty Stadion | Gabriela Kądzik | odc. 62, 66–69, 72–74, 85, 88–89, 93, 98–99, 114, 117, 119–120, 122, 124, 135, 137–138, 141, 144 |
| 2013 | Agenci NCIS | Rivka David | tyt. oryg. NCIS: Naval Criminal Invastigative Service, odc. 231 |
| Hotel 52 | Maria Jordan | odc. 80–86, 89–91 | |
| 2014 | Dziecko Rosemary | Ginger | miniserial, tyt. oryg. Rosemary’s Baby, odc. 1 |
| 2015–2016 | Strażacy | Kamila Miłek | odc. 1–2, 5–8, 10–20 |
| 2015 | Prawo Agaty | Kamila Braun | odc. 92 |
| Detektyw | Agnes | tyt. oryg. True Detective, odc. 10–11 | |
| 2016 | Nie z tego świata | Delphine Seydoux | tyt. oryg. Supernatural, odc. 232 |
| Powiedz tak! | Sandra | odc. 8–10 | |
| Objazd | Oksana | tyt. oryg. The Detour, odc. 5–6 | |
| 2017 | Belle Epoque | Misia Antczak | odc. 1–3, 6 |
| Komisarz Alex | Maja von Hertzenbach-Przybysz | odc. 123 | |
| Ultraviolet | „Limbo” | odc. 7 | |
| 2017–2019 | Diagnoza | Beata Leśniewska | odc. 8–9, 25–26, 47 |
| 2019 | Echo serca | Renata | odc. 3 |
| 2019–2020 | Zawsze warto | Marta Wardecka | |
| 2021 | Agenci NCIS: Los Angeles | Wania Leonowa | tyt. oryg. NCIS: Los Angeles; odc. 275–276 |
| 2023 | Lulu | Laura | odc. 20 |
| Rok | Tytuł | Rola | Informacje |
|---|---|---|---|
| 2021 | The Medium | Marianna | Wizerunek |
| Rok | Nagroda/Konkurs | Kategoria | Rezultat |
|---|---|---|---|
| 2005 | Róże Gali | Piękne pary (z Mariuszem Maxem Kolonką) | Nominacja[116] |
| 2006 | Viva! Najpiękniejsi 2005 | Najpiękniejsza Polka | Nominacja[117] |
| 2008 | Viva! Najpiękniejsi 2007 | Nominacja[118] | |
| 2009 | Viva! Najpiękniejsi 2008 | Nominacja[119] | |
| 2011 | Kobieta Roku Glamour | Aktorka | Nominacja[120] |
| Złote Kaczki | Najlepsza kochanka kina sensacyjnego (za rolę w filmie Pitbull) | Nominacja[17] | |
| 2012 | Viva! Najpiękniejsi 2011 | Najpiękniejsza Polka | Nominacja[121] |
| Złote Kaczki | Najlepsza aktorka polskich filmów sensacyjnych (za rolę w filmie Pitbull) | Nominacja[18] | |
| 2013 | Viva! Najpiękniejsi 2012 | Najpiękniejsza Polka | Nominacja[122] |
| Orły | Najlepsza główna rola kobieca (za rolę w filmie Obława) | Nominacja[34] | |
| Nagroda im. Poli Negri „Politka” | – | Wygrana[38] | |
| Plejada Top Ten | Kariera bez granic | Wygrana[123] | |
| Róże Gali | Film (za rolę w filmie Obława) | Nominacja[124] | |
| 2014 | Viva! Najpiękniejsi 2013 | Najpiękniejsza Polka | Nominacja[125] |
| 2015 | Węże | Najgorszy duet na ekranie (z Agnieszką Grochowską; za rolę w filmie Obce ciało) | Nominacja[40] |
| 2016 | Gwiazdy Plejady | Gwiazda stylu | Nominacja[126] |
| 2018 | Węże | Najgorsza rola żeńska (za rolę w filmie Porady na zdrady) | Nominacja[53] |
| 2019 | Kobieta Roku Glamour | Aktywizm (za działalność na rzecz kobiet) | Wygrana[93] |
| Róże Gali | Online (za wspieranie samotnych matek i powołanie w tym celu fundacji) | Nominacja[127] | |
| 2020 | Superbohaterka „Wysokich Obcasów” 2019 | – | Nominacja[128] |
| 2022 | Festiwal Filmowy „Artelesia” | Najlepsza aktorka zagraniczna (za rolę w filmie To nie koniec) | Wygrana[65] |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
