Sandra Kalniete
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1952
Togur

Komisarz UE ds. rolnictwa i rozwoju wsi[1]
Okres

od 2004
do 2004

Poprzednik

Franz Fischler

Następca

Mariann Fischer Boel

Sandra Kalniete (ur. 22 grudnia 1952 w Togurze) – łotewska polityk, pisarka, dyplomata, w 2004 komisarz europejski, deputowana do Parlamentu Europejskiego VII, VIII i IX kadencji.

Życiorys

Urodziła się na Syberii, gdzie jej rodzice zostali deportowani przez radzieckie władze. Na Łotwę przyjechała w 1957[2]. W 1981 została absolwentką Łotewskiej Akademii Kultury w Rydze. W działalność publiczną zaangażowała się jeszcze w czasach ZSRR, obejmując w 1988 stanowisko wiceprzewodniczącej Łotewskiego Frontu Ludowego, głównej łotewskiej organizacji niepodległościowej.

Po odzyskaniu suwerenności przez Łotwę podjęła pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pełniła funkcję ambasadora przy ONZ (1993–1997), w Paryżu (1997–2000) oraz przy UNESCO (2000–2002). W 2002 stanęła na czele łotewskiego resortu spraw zagranicznych w rządzie Einarsa Repšego. Po przystąpieniu Łotwy do UE w maju 2004 przeszła do Komisji Europejskiej, pracowała w niej do listopada tego samego roku. W 2006 została wybrana do Saeimy z ramienia konserwatywno-liberalnej partii Nowa Era. W 2007 była kandydatką tego ugrupowania na urząd na prezydenta Łotwy, jednak przed głosowaniem w parlamencie wycofała się, wspierając ostatecznie przegranego postkomunistę Aivarsa Endziņša.

W 2008 opuściła Nową Erę, stając na czele centroprawicowego Związku Obywatelskiego (skupiającego głównie działaczy JL i TB/LNNK). Ugrupowanie to weszło w 2009 w skład koalicji rządowej Valdisa Dombrovskisa. W tym samym roku wygrało wybory europejskie, uzyskując dwa mandaty, z których jeden przypadł Sandrze Kalniete[3]. W 2014 i 2019[4] z powodzeniem ubiegała się o europarlamentarną reelekcję z ramienia Jedności.

Opublikowała kilka pozycji książkowych: Latviešu tekstilmāksla (1989), Es lauzu, tu lauzi, mēs lauzām. Viņi lūza (2000) i Ar balles kurpēm Sibīrijas sniegos (2001, wyd. pol. W butach do tańca przez syberyjskie śniegi, 2015). Ostatnia z nich, poświęcona historii jej rodziny i czasom zesłania, stała się bestsellerem, przetłumaczonym na kilka języków[5]. W 2006 francuska aktorka i reżyser Dominique Blanc nakręciła film dokumentalny, wyświetlany w telewizji francuskiej i w Latvijas Televīzija, w którym ukazała losy Sandry Kalniete na tle historii Łotwy w XX wieku[6].

Przypisy

  1. Urząd ten sprawowała wspólnie z Franzem Fischlerem, komisarzem UE ds. rolnictwa i rozwoju wsi od 1995.
  2. Schengen is sweet for Latvian born a Soviet prisoner. latviansonline.com, 17 grudnia 2007. [dostęp 2022-08-06].
  3. Nina Kolyako: Civic Union won European Parliament elections in Latvia. baltic-course.com, 8 czerwca 2009. [dostęp 2022-08-06]. (ang.).
  4. Eiropas Parlamenta vēlēšanas 2019. epv2019.cvk.lv. [dostęp 2022-08-06]. (łot.).
  5. Kim jest Sandra Kalniete. wyborcza.pl, 14 stycznia 2004. [dostęp 2022-08-06].
  6. Latvijas Televīzijā pirmizrāde franču filmai par Sandru Kalnieti. vienotiba.lv, 17 czerwca 2011. [dostęp 2022-08-06]. (łot.).

Bibliografia

  • Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2022-08-06].

Linki zewnętrzne

  • Sandra Kalniete – strona prywatna. [dostęp 2022-08-06]. (łot.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się