Pietro Aldobrandini
Kardynał biskup
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

31 marca 1571
Rzym

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1621
Rzym

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania

1593–1605

Kamerling
Okres sprawowania

20 grudnia 1599–10 lutego 1621

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Prezbiterat

grudzień 1598

Nominacja biskupia

13 września 1604

Sakra biskupia

17 października 1604

Kreacja kardynalska

17 września 1593
Klemens VIII

Kościół tytularny

S. Nicola in Carcere (3 listopada 1593)
S. Pancrazio (14 czerwca 1604)
SS. Ioannis et Pauli (1 czerwca 1605)
S. Maria in Trastevere (4 czerwca 1612)
biskup Sabiny (31 sierpnia 1620)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

17 października 1604

Konsekrator

Klemens VIII

Współkonsekratorzy

François-Marie Tarugi
Alessandro Ottaviano de’ Medici
Ottavio Bandini

Pietro Aldobrandini (ur. 31 marca 1571 w Rzymie – zm. 10 lutego 1621 tamże) – włoski duchowny.

Życiorys

Bratanek papieża Klemensa VIII, który w 1593 mianował go kardynałem i powierzył funkcję superintendenta generalnego Stolicy Apostolskiej. Odgrywał dużą rolę w zarządzie Kościołem w czasie pontyfikatu swojego wuja. Był gubernatorem Fermo (1595-1605) i Civita Castellana (1600-1606), legatem i gubernatorem Ferrary (1598-1606), kardynałem-protektorem Sabaudii oraz kilkakrotnie legatem papieskim wobec króla Francji Henryka IV (m.in. w 1601 wynegocjował pokój między Francją a księstwem Sabaudii w konflikcie zbrojnym o markizat Saluzzo). Od grudnia 1599 sprawował niezwykle dochodowy urząd kamerlinga Świętego Kościoła Rzymskiego. W 1604 Klemens VIII konsekrował go na arcybiskupa Rawenny. Pozycję kardynała-nepota wykorzystał do zgromadzenia znacznego bogactwa, za które zakupił Palazzo Doria-Pamphilj i wybudował Villa Aldobrandini. Jego roczne dochody szacowano początkowo na 40 tysięcy skudów, ale w roku 1600 wzrosły już do 130 tysięcy skudów. Był też protektorem malarzy i poetów (m.in. Torquato Tasso).

Po śmierci Klemensa VIII w 1605 jego znaczenie zmalało. Na obu konklawe w 1605 występował jako lider najsilniejszej frakcji, jednak za każdym razem musiał się zadowalać rozwiązaniami kompromisowymi, a jego niezręczne manewry w ich trakcie osłabiły jego prestiż wśród kardynałów. Wskutek konfliktu z nowym papieżem Pawłem V i jego siostrzeńcem Scipione Caffarelli-Borghese w 1606 musiał opuścić Rzym i wyjechać do Rawenny. Wkrótce potem doszło do zatargu między nim a papieskim legatem w Romanii kardynałem Bonifacio Caetani. W rezultacie musiał na pewien czas uciec na dwór księcia Sabaudii Karola Emanuela. Pojednał się z Caetanim oraz z Pawłem V w 1610, nie odzyskał jednak dawnej pozycji w Kurii Rzymskiej, a jego stosunki z kardynałem Borghese pozostały napięte. Mimo to potrafił zadbać o interes swojej rodziny, nabywając dla niej od korony hiszpańskiej księstwo Rossano w 1612. 31 sierpnia 1620 uzyskał promocję do suburbikarnej diecezji Sabina, pozostając jednocześnie arcybiskupem Rawenny. Uczestniczył w konklawe 1621. Zmarł w swoim rzymskim pałacu dzień po wyborze papieża Grzegorza XV.

Bibliografia

  • Pietro Aldobrandini

Linki zewnętrzne

  • Aldobrandini, Pietro

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się