Eskadra Wschodnioazjatycka (niem. Ostasiengeschwader) była eskadrą marynarki wojennej Cesarstwa Niemieckiego między 1897 a 1914, stacjonującą w Qingdao (Tsingtao) w Chinach. Często nazywana jest popularnie Wschodnioazjatycką Eskadrą Krążowników. Nazwa ta odpowiada jednak składowi jednostki w ostatniej fazie jej działalności. Wcześniej w jej skład wchodziły także pancerniki i inne okręty. Od 1859 pojedyncze niemieckie okręty lub zespoły okrętów obecne były na wodach Chin w celu zabezpieczania handlu i interesów niemieckich w regionie. W 1869 utworzono „stację wschodnioazjatycką” dla okrętów niemieckich, lecz początkowo nie miały one własnej bazy. Sytuacja zmieniła się w listopadzie 1897, kiedy Jiaozhou zostało kolonią niemiecką.
Po wybuchu I wojny światowej eskadra pod dowództwem Grafa Maximiliana von Spee koncentrowała się na zwalczaniu brytyjskiej żeglugi i transportów wojsk. Odnosila przy tym znaczne sukcesy. Po przystąpieniu Japonii do wojny po stronie ententy, eskadra wyruszyła do Niemiec, wokół Ameryki Południowej, w dalszym ciągu prowadząc działania rajderskie. W bitwie pod Coronelem u wybrzeży Chile, 1 listopada 1914, zatopiła dwa brytyjskie krążowniki pancerne, HMS "Good Hope” i „Monmouth”.
8 grudnia 1914 próbowała zaatakować bazę morską Port Stanley na Falklandach, nie wiedząc o obecności tam silnego brytyjskiego zespołu z dwoma krążownikami liniowymi. Jednostki te wysłano właśnie w celu zniszczenia eskadry. W bitwie pod Falklandami eskadra została prawie w całości zniszczona, a admirał von Spee poniósł śmierć na swoim okręcie flagowym SMS „Scharnhorst”. Bitwę przetrwał jedynie lekki krążownik SMS „Dresden”, który został jednak przechwycony przez okręty brytyjskie i 14 marca 1915 zmuszony do samozatopienia. Poza głównymi siłami eskadry jako samodzielny rajder działał krążownik „Emden”, zatopiony koło Wysp Kokosowych 9 listopada 1914.
.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.