Megaregion (t. megaregion fizycznogeograficzny) – wielkopowierzchniowa jednostka podziału fizycznogeograficznego, wyróżniona przede wszystkim na podstawie uwarunkowanych neotektonicznie makroform ukształtowania powierzchni. Megaregiony są najwyższymi i największymi jednostkami regionalizacji fizycznogeograficznej - wyróżnia się je w obrębie kontynentów (części świata).
W regionalizacji fizycznogeograficznej zgodnej z uniwersalną klasyfikacją dziesiętną Międzynarodowej Federacji Dokumentacji megaregiony oznacza się jedną cyfrą. W Europie wyróżnia się dziewięć megaregionów:
I. Europa Północna
- 0 Archipelagi Europy Północnej
- 1 Półwysep Fennoskandzki
II. Europa Zachodnia
- 2 Wyspy Brytyjskie
- 3 Pozaalpejska Europa Środkowa
- 4 Region alpejski
- 5 Region karpacki
III. Europa Południowa
- 6 Wyspy i półwyspy Morza Śródziemnego
IV. Europa Wschodnia
- 7 Krym i Kaukaz
- 8 Niż Wschodnioeuropejski
- 9 Ural
W granicach megaregionów wyróżnia się mniejsze jednostki - prowincje.
Bibliografia
- Jerzy Kondracki W sprawie fizycznogeograficznego podziału Europy w klasyfikacji dziesiętnej, "Przegląd Geograficzny" tom XXXVII, z.3, 1965, str. 539-547
- Jerzy Kondracki (red.) Problemy regionalizacji fizycznogeograficznej. Materiały z sympozjum zorganizowanego przez Polskie Towarzystwo Geograficzne w dniach 16-24 września 1966 r., Instytut Geografii Polskiej akademii Nauk, Prace Geograficzne nr 69, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1968
- Jerzy Kondracki Podstawy regionalizacji fizycznogeograficznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
- JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2, OCLC 830133845 .brak strony (książka)
