| męczennik | |
 Tablica pamięci Ludwika Mzyka na ścianie budynku szkoły podstawowej nr 24 w Chorzowie | |
| Czczony przez | |
|---|---|
| Beatyfikacja | |
| Wspomnienie | |
| Szczególne miejsca kultu | |
| prezbiter | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
30 października 1932 |
Ludwik Mzyk SVD (ur. 22 kwietnia 1905 w Chorzowie Starym, zm. 20 lutego 1940 w Forcie VII w Poznaniu) – błogosławiony i męczennik Kościoła katolickiego, polski duchowny rzymskokatolicki i werbista. Ofiara prześladowań z okresu II wojny światowej, zamordowany przez Niemców w obozie KL Posen.
Pochodził z rodziny górniczej. Jego ojciec był sztygarem w kopalni węgla kamiennego Prezydent w Chorzowie[1], a matka Franciszka z domu Hadasz, pochodziła z Bytkowa (obecnej dzielnicy Siemianowic Śląskich). Ludwik był piątym dzieckiem spośród dziewięciorga rodzeństwa. Ukończył szkołę w Chorzowie Starym (późniejsza Szkoła Podstawowa nr 24 im. Powstańców Śląskich)[2]. W 1918 wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Nysie, tam też otrzymał maturę w 1926 Następnie wstąpił do nowicjatu zgromadzenia księży werbistów w Sankt Augustin w Niemczech. 30 października 1932 przyjął w Rzymie święcenia kapłańskie. Trzy lata później objął urząd magistra nowicjatu w nowo otwartym Domu Misyjnym w Chludowie, a w 1939 został jego przełożonym.
Gdy rozpoczęła się II wojna światowa został wywieziony przez Gestapo do Poznania. 25 stycznia 1940 został aresztowany i następnie 1 lutego 1940 umieszczony w niemieckim obozie zagłady w Forcie VII. 20 lutego 1940 do celi, gdzie przebywał ksiądz Ludwik, wpadli dwaj oficerowie, którzy zaczęli go torturować. W nocy, skatowanego o. Mzyka żołnierze niemieccy wyprowadzili z celi, a podoficer Dibus zabił go strzałem w tył głowy.
13 czerwca 1999 został ogłoszony przez Jana Pawła II błogosławionym wśród 108 męczenników II wojny światowej. Błogosławiony Ludwik znalazł się na okolicznościowym datowniku w 1999[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.