wieś | |
Bazylika mniejsza św. Jadwigi w klasztorze benedyktynów | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (31.12.2017) |
1402[2] |
Strefa numeracyjna |
76 |
Kod pocztowy |
59-241[3] |
Tablice rejestracyjne |
DLE |
SIMC |
0365084 |
Położenie na mapie gminy Legnickie Pole | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu legnickiego | |
51°08′40″N 16°14′34″E/51,144444 16,242778[1] |
Legnickie Pole (niem. Wahlstatt[2]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie legnickim, w gminie Legnickie Pole, na południe od Legnicy.
Miejscowość jest siedzibą gminy Legnickie Pole.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Legnickie Pole. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie legnickim.
Dawniej w okolicy miejscowości planowane było skrzyżowanie autostrad A3 i A4[4].
W kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego), spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305, wymieniona jest część Legnickiego Pola, Racimierz, pochodząca od staropolskiego imienia męskiego Racimir, zanotowana w zlatynizowanej formie Rathimiri villa[5][6]. W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił miejscowość w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia, podając jej łacińską nazwę: Wolstadium[7].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0365090 | Janiszów | część wsi |
0365109 | Racimierz | część wsi |
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[10]:
kościół, pw. Trójcy Świętej, obecnie muzeum poświęcone bitwie pod Legnicą, w której zginął książę Henryk Pobożny; kościół pochodzi z XIII-XV w., przebudowany w XVIII w.; będący razem z: kościołem klasztornym św. Jadwigi, klasztorem oo. benedyktynów oraz pawilonem ogrodowym – pomnikiem historii[11] (według dawnej klasyfikacji zabytkiem klasy zerowej), oraz jeden z większych w Polsce domów pomocy społecznej. Po bitwie pod Legnicą, prawdopodobnie w 1242 r., księżna Anna, wdowa po Henryku Pobożnym, lub według innej wersji księżna Jadwiga, jego matka, ufundowała w Legnickim Polu kościół i darowała go benedyktynom z czeskich Opatovic. Pozostawał on w ich posiadaniu do czasów reformacji. W 1535 r. książę legnicko-brzeski Fryderyk II przejął dobra benedyktynów i sprzedał je w ręce prywatne. Na początku XVIII w. benedyktyni odkupili posiadłości w Legnickim Polu i przystąpili do budowy nowych kościoła i klasztoru. W 1810 r. król pruski w ramach akcji sekularyzacyjnej zlikwidował zakon i podarował w 1818 r. majątek marszałkowi Blücherowi, który otrzymał tytuł książęcy – Fürst Blücher von Wahlstatt.
W Legnickim Polu znajduje się Muzeum Bitwy pod Legnicą. Adres: pl. Henryka II Pobożnego 3.
Celem aktywizacji gospodarczej gminy, pomiędzy autostradą A4, a torami kolejowymi linii Legnica–Kamieniec Ząbkowicki, utworzona została podstrefa Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
We wsi jest przystanek kolejowy Legnickie Pole.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.