Z punktu widzenia oddziaływań silnych, zachowujących dziwność oraz są innymi cząstkami.
Mezon K0 występuje w dwóch odmianach: długożyjącej, oznaczanej jako K0L (5,116±0,021)·10−8s i krótkożyjącej K0S (8,954±0,004)·10−11 s, które można zapisać jako superpozycje cząstek oraz
=
=
lub
Rozpady
K0S rozpada się prawie wyłącznie na pary pionów[2]:
– 69,2%
– 30,7%
Główne kanały rozpadu K0L:
– 40,5%
– 27,1%
– 19,5%
– 12,5%
Regeneracja kaonów K0S
Po rozpadzie K0S, wiązka K0 zawiera wyłącznie K0L. Jeśli taka wiązka zostanie przepuszczona przez cienką warstwę materiału, za tą warstwą w składzie wiązki znów pojawią się K0S. Jest to skutek różnych rodzajów oddziaływań K0 i K0 z materią. Proces nazywany jest regeneracją kaonów.
Złamanie symetrii CP
Rozpady tych dwóch cząstek łamią symetrięCP (zamiana cząstka-antycząstka + inwersja przestrzenna).
Początkowo były znane dwa dziwne dodatnio naładowane mezony, różniące się sposobem rozpadu:
Stany końcowe tych reakcji miały różną parzystość. Ponieważ wcześniej przyjmowano, że parzystość jest zawsze zachowana, mezony τ i θ musiałyby być różnymi cząstkami. Precyzyjne pomiary masy i czasu życia nie pokazały jednak żadnej różnicy między nimi, wydawały się identyczne. Rozwiązaniem tej zagadki okazało się złamanie parzystości w oddziaływaniach słabych. Oba mezony oddziałują słabo, więc ta reakcja nie musi wbrew początkowym oczekiwaniom zachowywać parzystości. Oba rozpady mogą więc rozpoczynać się od tej samej cząstki, którą w rezultacie nazwano K+.
Przypisy
↑G.G.RochesterG.G., C.C.ButlerC.C., Evidence for the existence of new stable elementary particles, „Nature”, 160, 1947, s. 855–857, DOI: 10.1038/160855a0.
↑J. Beringer et al. (Particle DataJ.B.(P.D.Group)J. Beringer et al. (Particle DataJ.B.(P.D., Review of Particle Physics, „Phys. Rev. D”, 86 (1), 2012, s. 010001, DOI: 10.1103/PhysRevD.86.010001.