Jerzy Ciemniewski
Ilustracja
Jerzy Ciemniewski (2017)
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1939
Warszawa

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 2018
Warszawa

Doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo konstytucyjne
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1972 – prawo
Instytut Nauk Prawnych PAN

Habilitacja

1989 – prawo
Instytut Nauk Prawnych PAN

Pracownik naukowy
Instytut

Instytut Nauk Prawnych PAN

Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres spraw.

18 grudnia 1998–18 grudnia 2007

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Jerzego Ciemniewskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Jerzy Stanisław Ciemniewski (ur. 2 sierpnia 1939 w Warszawie, zm. 11 stycznia 2018[1] tamże[2]) – polski prawnik i polityk, doktor habilitowany nauk prawnych, nauczyciel akademicki, poseł na Sejm I, II i III kadencji, sędzia Trybunału Konstytucyjnego.

Życiorys

Syn Stanisława i Władysławy[2]. W 1962 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1963–1969 był pracownikiem naukowym na tym wydziale, następnie od 1969 w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, gdzie uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych, a w 1989 na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. System delegacki na tle ewolucji ustroju politycznego SFR Jugosławii doktora habilitowanego w dziedzinie prawa konstytucyjnego[3]. Zawodowo związany z Instytutem Nauk Prawnych PAN, gdzie doszedł do stanowiska docenta[3]. Był także profesorem nadzwyczajnym Wyższej Szkoły Finansów i Prawa w Bielsku-Białej[4] oraz wykładowcą w Krajowej Szkole Administracji Publicznej w Warszawie.

Działał w „Solidarności” od 1980 do 1989. W 1983 był współzałożycielem Komitetu Helsińskiego w Polsce. Publikował teksty prawnicze w prasie podziemnej.

W trakcie obrad Okrągłego Stołu był członkiem zespołu do spraw prawa i wymiaru sprawiedliwości oraz ekspertem zespołu do spraw politycznych. Został delegowany przez „Solidarność“ do Państwowej Komisji Wyborczej na czas wyborów w 1989.

W latach 1989–1991 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów i sekretarza Rady Ministrów. W latach 1991–1998 przez trzy kadencje z ramienia Unii Demokratycznej i Unii Wolności sprawował mandat poselski. Pracował w Komisji Ustawodawczej, Komisji o Spraw Służb Specjalnych, Komisji Obrony Narodowej, był przewodniczącym Komisji nadzwyczajnej do spraw kodyfikacji, w latach 1992–1993 zastępcą przewodniczącego Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego, następnie członkiem Komisji Konstytucyjnej.

W 1998 złożył mandat poselski, obejmując urząd sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Był sędzią sprawozdawcą między innymi w orzeczeniach dotyczących konstytucyjności reformy rolnej (SK 5/01), rygoryzmu przesłanek stosowania pozbawienia wolności jako kary zastępczej (SK 26/04) oraz kadencyjności jako wartości konstytucyjnej (K 45/02)[5]. 18 grudnia 2007 po zakończeniu kadencji przeszedł w stan spoczynku. Zaangażował się w działalność konwersatorium „Doświadczenie i Przyszłość”.

Autor publikacji naukowych z dziedziny prawa konstytucyjnego. Do 2016 był zastępcą redaktora naczelnego „Przeglądu Sejmowego[6].

31 stycznia 2018 został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[7].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2010 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[8] (dekoracja nastąpiła w 2011[9]).

W 2014 na jego cześć wydano publikację pt. Konstytucja, rząd, parlament. Księga jubileuszowa Profesora Jerzego Ciemniewskiego[10].

Przypisy

  1. Odszedł prof. Jerzy Ciemniewski. rp.pl, 12 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-12].
  2. a b Jerzy Ciemniewski. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-02-10].
  3. a b Dr hab. Jerzy Stanisław Ciemniewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-03-20].[martwy link]
  4. Międzynarodowa konferencja naukowa z bezpieczeństwa. wsfip.edu.pl. [dostęp 2018-01-14].
  5. Ewa Łętowska. Profesor Jerzy Ciemniewski 1939–2018. W poszukiwaniu czasu nieutraconego. „Przegląd Konstytucyjny”. Nr 1, s. 9, 2018. [dostęp 2024-03-23]. 
  6. Cała redakcja „Przeglądu Sejmowego” odwołana. „Żegnajcie przyjaciele konstytucjonaliści”. wyborcza.pl, 18 marca 2016. [dostęp 2016-03-18].
  7. Jerzy Ciemniewski. wyborcza.pl, 26 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-31].
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 grudnia 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 31, poz. 357).
  9. Prezydent odznaczył sędziów Trybunału. prezydent.pl, 11 stycznia 2011. [dostęp 2011-04-03].
  10. Konstytucja, rząd, parlament. Księga jubileuszowa Profesora Jerzego Ciemniewskiego. Piotr Radziewicz, Jan Wawrzyniak (red.). Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2014. ISBN 978-83-7666-303-6. OCLC 883494794.

Bibliografia

  • Nota biograficzna na stronie Trybunału Konstytucyjnego. [dostęp 2014-08-31].
  • Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2011-04-03].

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się