Jan Mietkowski
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1923
Nieśwież

Data i miejsce śmierci

4 lipca 1978
Warszawa

Minister kultury i sztuki
Okres

od 29 marca 1978
do 4 lipca 1978

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Janusz Wilhelmi (p.o.)

Następca

Zygmunt Najdowski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Jana Mietkowskiego i jego żony Ireny na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Jan Mietkowski (ur. 4 marca 1923 w Nieświeżu, zm. 4 lipca 1978 w Warszawie) – polski dziennikarz i polityk, w 1978 minister kultury i sztuki.

Życiorys

Syn Jana i Marii. Z zawodu filolog, ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie okupacji niemieckiej należał do Armii Krajowej. W 1944 został dziennikarzem Polskiego Radia, w 1945 został kierownikiem działu literackiego, a od 1948 do 1950 był zastępcą kierownika działu literackiego. Do 1956 ponownie dziennikarz PR, następnie do 1962 kierownik działu publicystyczno-kulturalnego, a do 1966 zastępca redaktora nczelnego działu literackiego. W 1966 został naczelnym redaktorem III Programu Polskiego Radia, po czym od 1972 do 1978 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja”. W 1944 został członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, w latach 1974–1978 był przewodniczącym jego Zarządu Głównego.

W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1950 usunięty z PZPR, ponownie przyjęty do organizacji partyjnej przy Polskim Radio w 1961. Od VII Zjazdu PZPR w grudniu 1975 aż do śmierci był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR.

29 marca 1978 został ministrem kultury i sztuki w rządzie Piotra Jaroszewicza, stanowisko pełnił do śmierci.

Był żonaty z Ireną z Minkiewiczów (1926–2007).

Zmarł 4 lipca 1978 w Warszawie i został pochowany 7 lipca 1978 z honorami państwowymi w Alei Zasłużonych na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B4-Tuje-10)[1]. W pogrzebie uczestniczyli członkowie Biura Politycznego KC PZPR i Sekretariatu KC PZPR: premier Piotr Jaroszewicz, Edward Babiuch, Józef Tejchma, Jerzy Łukaszewicz, Andrzej Werblan, wicepremier Longin Cegielski, kierownicy wydziałów KC PZPR, prezes ZG Związku Literatów Polskich Jarosław Iwaszkiewicz, a także przedstawiciele środowiska dziennikarskiego i kulturalnego z całego kraju. Premier Piotr Jaroszewicz wygłosił przemówienie pożegnalne oraz odznaczył trumnę przyznanym pośmiertnie Janowi Mietkowskiemu przez Radę Państwa Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[2].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Miejsce pochówku. [dostęp 2018-02-02].
  2. ↑ Pogrzeb Jana Mietkowskiego [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 155 (10.636), 10 lipca 1978, s. 1–2.
  3. ↑ M.P. z 1945 r. nr 39, poz. 94 „w uznaniu zasług, położonych dla sprawy radiofonii w Polsce, a w szczególności odbudowy Centralnej Rozgłośni Polskiego Radia w Raszynie”.
  4. ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 215 „za wybitne zasługi w realizacji Premiowej Pożyczki Odbudowy Kraju 1946 r.”
  5. ↑ M.P. z 1955 r. nr 37, poz. 359 - Uchwała Rady Państwa z dnia 7 stycznia 1955 r. nr 0/31 - na wniosek Komitetu do spraw Radiofonii „Polskie Radio”.
  6. ↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 3, 30 kwietnia 1970, s.11.

Bibliografia

  • Katalog IPN.
  • Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa 1991.
  • Leksykon Historii Polski z 1995.
  • "Pogrzeb Jana Mietkowskiego" [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 155 (10.636), 10 lipca 1978, s. 1-2.
Rząd Piotra Jaroszewicza/Edwarda Babiucha (1976–1980)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu


  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Ministrowie kultury i sztuki (1944–1989)

Godło PRL

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się