Jan Hencz
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1946
Łódź

Data i miejsce śmierci

25 września 2010
Łódź

Zawód

aktor

Lata aktywności

1972–2010

Jan Hencz (ur. 13 sierpnia 1946 w Łodzi, zm. 25 września 2010 tamże) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, także wielokrotny asystent reżysera w teatrze.

Życiorys

Nagrobek Jana Hencza

W 1972 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim krakowskiej PWST. W tym samym roku, 10 września, zadebiutował w teatrze tytułową rolą w spektaklu Mistrz Piotr Pathelin wyreżyserowanym przez Jerzego Merunowicza.

W latach 1972-1974 związany był z Teatrem Ziemi Opolskiej, następnie przez rok był aktorem Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. Do Opola powrócił w 1975, angażując się do tamtejszego Teatru im. Jana Kochanowskiego. Od 1979 do śmierci był aktorem łódzkiego Teatru im. S. Jaracza.

W 1979 roku za rolę Błażeja w Gwałtu, co się dzieje! Aleksandra Fredry otrzymał wyróżnienie na V Opolskich Konfrontacjach Teatralnych.

W 1980 roku zadebiutował w filmie. Była to drugoplanowa rola redaktora Romanowskiego w filmie Ćma Tomasza Zygadły. Od tej pory zagrał ponad 60 ról w filmach i serialach. W ostatnich latach swojego życia grał jedną z głównych ról w serialu Barwy szczęścia.

Zmarł w nocy z 24 na 25 września 2010 roku w rodzinnej Łodzi, gdzie został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Szczecińskiej[1].

Spektakle teatralne (wybór)[2]

  • 1972: Mistrz Piotr Pathelin jako Piotr Pathelin (reż. J. Merunowicz)
  • 1974: Rachunek nieprawdopodobieństwa jako Marek (reż. Mariusz Dmochowski)
  • 1974: Balladyna jako Grabiec, Gralon (reż. Bogdan Hussakowski)
  • 1974: Kubuś Fatalista jako Chirurg, Pan Le Pelletièr, Kramarz, Doktór zamkowy (reż. Witold Zatorski), także asystent reżysera
  • 1975: Beatrix Cenci jako Fabrycy (reż. Maja Wachowiak), także asystent reżysera
  • 1977: Protokół pewnego zebrania jako Wiktor Czernikow (reż. Zbigniew Mich)
  • 1979: Gwałtu, co się dzieje! jako Błażej (reż. B. Hussakowski)
  • 1980: Fenomeny jako Prochorow (reż. Jerzy Hutek), także asystent reżysera
  • 1981: Grenadier-król jako hrabia Pociej (reż. Jerzy Hutek), także asystent reżysera
  • 1981: Jak wam się podoba jako Probierczyk (reż. B. Hussakowski)
  • 1983: Opiekun mojej żony jako Caponot (reż. Włodzimierz Nurkowski), także asystent reżysera
  • 1986: Ferdydurke jako profesor Pimko (reż. Bogdan Hussakowski)
  • 1988: Samobójca jako Wiktor Wiktorowicz (reż. Marcel Kochańczyk), także asystent reżysera
  • 1989: Kapelusz pełen deszczu jako Matka (reż. T. Zygadło)
  • 1991: Mechaniczna pomarańcza jako Da Silva (reż. Feliks Falk)
  • 1993: Mein Kampf jako Leopold / Himmlischst (reż. T. Zygadło)
  • 1993: Dybuk jako Meir (reż. Waldemar Zawodziński)
  • 1993: Wesele Figara jako Antonio (reż. Anna Augustynowicz)
  • 1994: Iwona, księżniczka Burgunda jako Walenty (reż. Ewa Mirowska)
  • 1995: Klątwa jako Dzwonnik (reż. W. Zawodziński)
  • 1997: Sen nocy letniej jako Piotr (reż. W. Zawodziński)
  • 2000: Czarownice z Salem jako Giles Corey (reż. Remigiusz Brzyk), także asystent reżysera
  • 2001: Romeo i Julia jako Piotr (reż. W. Zawodziński)
  • 2007: Poskromienie złośnicy jako Gremio (reż. W. Zawodziński), także asystent reżysera
  • 2007: Wyzwolenie jako Montażysta/Robotnik (reż. W. Zawodziński)
  • 2007: Dybuk jako Meir (reż. Mariusz Grzegorzek)

Filmografia (wybór)[3]

Przypisy

  1. Żartowniś, ale również człowiek głęboko tragiczny [online], www.dziennikteatralny.pl [dostęp 2022-08-14].
  2. Jan Hencz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-10].
  3. Jan Hencz w bazie filmpolski.pl

Linki zewnętrzne


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się