| Data i miejsce urodzenia |
10 maja 1936 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 czerwca 2019 |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia języka, językoznawstwo angielskie | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1962 – nauki humanistyczne |
| Habilitacja |
1966 – nauki humanistyczne |
| Profesura |
1971 |
| Doktor honoris causa Uniwersytetu w Jyväskylä – - Uniwersytetu Opolskiego – 2005 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
od 1965 |
| Rektor | |
| Uczelnia |
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznani |
| Okres spraw. |
1985–1988 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister edukacji narodowej | |
| Okres spraw. |
14 października 1988–12 września 1989 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
        
| |
Jacek Izydor Fisiak (ur. 10 maja 1936 w Konstantynowie Łódzkim, zm. 3 czerwca 2019[1] w Poznaniu[2]) – polski filolog angielski, historyk języka angielskiego, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, w latach 1965–2005 dyrektor Instytutu Filologii Angielskiej, w latach 1985–1988 rektor tegoż uniwersytetu; w latach 1988–1989 minister edukacji narodowej[3]; profesor Wyższej Szkoły Języków Obcych im. Samuela Bogumiła Lindego; członek Polskiej Akademii Nauk, członek Europejskiej Akademii Nauki, Sztuki i Literatury[4].
Syn Czesława i Jadwigi[2]. W 1953 zdał egzaminy maturalne w I Państwowym Liceum i Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi[5]. W 1959 ukończył filologię angielską na Uniwersytecie Warszawskim. W 1962 został doktorem[6], w 1966 doktorem habilitowanym, w 1971 profesorem nadzwyczajnym, w 1977 profesorem zwyczajnym. Od 1965 związany z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (w latach 1985–1988 rektor). Od 14 października 1988 do 12 września 1989 był ministrem edukacji narodowej w rządzie Mieczysława Rakowskiego. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu po stronie partyjno-rządowej jako współprzewodniczący podzespołu do spraw nauki, oświaty i postępu technicznego.
Od 1966 do 1990 roku należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[7]. Od 1968 do 1970 pełnił funkcję I sekretarza POP na Wydziale Filologii UAM, a następnie był członkiem Komitetu Uczelnianego PZPR na tym uniwersytecie[8].
W pracy naukowej zajmował się językoznawstwem historycznym, kontrastywnym i teoretycznym oraz leksykografią. Promotor ponad 50 prac doktorskich oraz ponad 300 magisterskich. Autor 35 książek, redaktor kolejnych 37. Opublikował również 41 artykułów w czasopismach fachowych, 36 w edycjach redagowanych oraz 23 recenzje[9].
Zmarł po długiej chorobie 3 czerwca 2019. Spoczął 13 czerwca 2019 na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu[10].
19 kwietnia 2006 na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu z okazji przejścia na emeryturę oraz zbliżających się 70. urodzin Jacka Fisiaka zorganizowano uroczystości podkreślające jego zasługi dla poznańskiej anglistyki. List gratulacyjny ministra nauki i szkolnictwa wyższego odczytał wiceminister, prof. Stefan Jurga. Fetowaniu profesora sprzeciwiali się byli studenci i pracownicy UAM działający w opozycji w latach 80. XX wieku (m.in. Przemysław Alexandrowicz). Zarzucali mu głównie jawną współpracę z władzami i służbami PRL przeciwko społeczności akademickiej, m.in. zwalnianie pracowników z powodów politycznych[11].
Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z dnia 28 września 2005, w uznaniu wybitnych zasług dla nauki polskiej, za osiągnięcia w pracy dydaktycznej i organizacyjnej, został odznaczony Krzyżem Wielkim[12]. W 1996 prezydent Kwaśniewski odznaczył go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą[13], w 1987 otrzymał także Krzyż Komandorski, a w 1979 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[14].
W 1981 królowa brytyjska Elżbieta II przyznała mu Krzyż Oficerski Orderu Imperium Brytyjskiego. W 1980 był też doceniony Krzyżem Komandorskim Orderu Lwa Finlandii, w 1989 francuskim Krzyżem Oficerskim Orderu Palm Akademickich[14], norweskim Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi i polskim Medalem KEN[15].
Doktor honoris causa Uniwersytetu w Jyväskylä oraz Uniwersytetu Opolskiego (10 marca 2005)[16]. Jedenasty Polak przyjęty do Europejskiej Akademii Nauki, Sztuki i Literatury w Strasburgu[17].
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.