Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
<20 (2007) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
Ethnologue | 8b prawie wymarły↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | sju | ||
IETF | sju | ||
Glottolog | umes1235 | ||
Ethnologue | sju | ||
Występowanie | |||
Zasięg języka ume zaznaczono cyfrą 2 | |||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język ume (Ubmejensámien giella[1]; lapoński ume, saami ume) – jeden z języków saamskich, jeszcze spotykany w Szwecji w obszarze: Lycksele, Storuman, Malå, Tärna oraz Sorsele, wzdłuż rzeki Ume[2].
Bywa podkładany pod pojęcie języka południowosaamskiego[3].
W Szwecji jest prawie wymarły. Według danych szacunkowych z 2007 r. posługuje się nim mniej niż 20 osób[4].
Niegdyś był używany również w Norwegii (gmina Rana, Nordland), ale w tym kraju wyszedł z użycia[4].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.