 |
Niektóre z zamieszczonych tu informacji od 2019-11 wymagają weryfikacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
600[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Organ regulujący | ?↗ | ||
| UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | sma | ||
| ISO 639-3 | sma | ||
| IETF | sma | ||
| Glottolog | sout2674 | ||
| Ethnologue | sma | ||
| WALS | scs | ||
| SIL | SMA | ||
| Występowanie | |||
 Zasięg języka południowosaamskiego zaznaczono cyfrą 1 | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język południowosaamski[2] (płd.-lap. saemien gïele lub åarjelsaemien gïele[3], pol. często: południowolapoński) – jeden z języków saamskich, używany w środkowej części Szwecji i Norwegii[3].
Silnie zagrożony wymarciem. Posługuje się nim zaledwie po 300 osób w Szwecji i Norwegii[1]. W powszechnym użyciu są też języki szwedzki i norweski[3]. Południowosaamski znajduje się pod wpływem obu tych języków[3].
Południowosaamski właściwy dzieli się na dwa lub trzy dialekty (istnieją grupy północna i południowa, przy czym granice między nimi są niejasne). Saami ume również bywa podkładany pod pojęcie języka południowosaamskiego[3].
Wiele aspektów gramatyki odróżnia go od pozostałych języków saamskich. Występują poważne różnice w morfologii i składni, a także w zasobie leskykalnym[3].
Jest najbardziej wysuniętym na zachód przedstawicielem rodziny uralskiej[3].
Język południowosaamski zapisywany jest odmianą alfabetu łacińskiego,
A/a, B/b, D/d, E/e, F/f, G/g, H/h, I/i, (Ï/ï), J/j, K/k, L/l, M/m, N/n, O/o, P/p, R/r, S/s, T/t, U/u, V/v, Y/y, Æ/æ, Ø/ø, Å/å
A/a, B/b, D/d, E/e, F/f, G/g, H/h, I/i, (Ï/ï), J/j, K/k, L/l, M/m, N/n, O/o, P/p, R/r, S/s, T/t, U/u, V/v, Y/y, Ä/ä, Ö/ö., Å/å ar
Dodatkowo występują litery C/c, Q/q, W/w, X/x, Z/z używane do zapisu słów pochodzenia obcego.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.