Heinrich Hertz
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Heinrich Rudolf Hertz

Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1857
Hamburg

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1894
Bonn

Zawód, zajęcie

fizyk

Faksymile

Heinrich Rudolf Hertz (ur. 22 lutego 1857 w Hamburgu, zm. 1 stycznia 1894 w Bonn[1]) – niemiecki fizyk pochodzenia żydowskiego[2][3], profesor Uniwersytetu w Bonn i Politechniki w Karlsruhe[1]. Laureat Medalu Rumforda (1890)[4].

Główne osiągnięcia Hertza to odkrycia doświadczalnefale elektromagnetyczne i zewnętrzny efekt fotoelektryczny[1]. Pierwsze z tych odkryć było potwierdzeniem elektrodynamiki klasycznej, którą opracował lata wcześniej James Clerk Maxwell[1]. Zjawisko to było przełomem w telekomunikacji, otwierając epokę radiokomunikacji – kontynuatorzy prac Hertza jak Guglielmo Marconi stworzyli radio[1]. Z kolei badania nad fotoelektrycznością przyczyniły się do powstania fizyki kwantowej – pierwsze poprawne wyjaśnienie tego zjawiska było oparte właśnie na teorii kwantów[1]. Hertz badał również promienie katodowe i rozwijał mechanikę, m.in. teorię sprężystości[1].

Niemieckiego fizyka upamiętnia nazwa jednostki częstotliwości w układzie SI: herc (Hz)[5].

Życiorys

Studiował fizykę na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma (w Berlinie). Przez trzy lata (po studiach) był asystentem Helmholtza. W roku 1883 został privatdozentem fizyki teoretycznej na Uniwersytecie Chrystiana Albrechta w Kilonii, a w latach 1885–1889 był profesorem fizyki w Wyższej Szkole Technicznej w Karlsruhe. Następnie objął posadę profesora fizyki na Uniwersytecie w Bonn[5].

W 1886 Hertz po raz pierwszy wytworzył fale elektromagnetyczne, posługując się skonstruowanym przez siebie oscylatorem elektrycznym (oscylator Hertza). Stwierdził tożsamość fizyczną fal elektromagnetycznych i fal świetlnych oraz ich jednakową prędkość rozchodzenia się. Stworzył także podstawy rozwoju radiokomunikacji.

Zmarł po dwuletniej walce z chorobą, którą identyfikuje się jako nowotwór kości[5] lub ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń[potrzebny przypis]. Został pochowany na cmentarzu Ohlsdorf w Hamburgu[5].

Twórczość

  • Die Prinzipien der Mechanik in neuem Zusammenhange (1894)
  • Schriften vermischten Inhalts (1895)

Przypisy

  1. a b c d e f g Hertz Heinrich Rudolf, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-12-12].
  2. Struan Robertson: Buildings Integral to the Former Life and/or Persecution of Jews in Hamburg. uni-hamburg.de. (ang.).
  3. Heinrich Rudolf Hertz. ur5eaw.com. (ang.).
  4. D. Baird, R.I. Hughes, A. Nordmann, Heinrich Hertz: Classical Physicist, Modern Philosopher, Springer Science & Business Media, 14 marca 2013, s. 173, ISBN 978-94-015-8855-3 (ang.).
  5. a b c d Heinrich Hertz. [w:] Notable Names Database (NNDB) [on-line]. [dostęp 2014-03-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Polskojęzyczne
  • Richard F. Mould, Jesse N. Aronowitz, Rozwój wiedzy o elektryczności i elektroterapii ze szczególnym uwzględnieniem promieni X i leczenia raka, Część II. Od Alessandro Volty do Jamesa Clerka Maxwella. nowotwory.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]., w: NOWOTWORY Journal of Oncology, 2007, vol. 57, Number 1, s. 53–63
Anglojęzyczne

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się