Zawód, zajęcie |
językoznawczyni, bohemistka i polonistka |
---|---|
Narodowość |
polska |
Grażyna Balowska – polska językoznawczyni, bohemistka i polonistka[1]. Zajmuje się m.in. leksykologią i leksykografią czeską, stratyfikacją współczesnej czeszczyzny oraz słowiańskimi mikrojęzykami literackimi[2]. Do jej zainteresowań należą również socjologia i dialektologia[1].
Jest absolwentką Instytutu Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego (specjalność: filologia czeska). W 1994 r. została zatrudniona jako asystent w Katedrze Slawistyki na Uniwersytecie Opolskim. W 2001 r. objęła stanowisko adiunkta[2].
W 2001 r. obroniła pracę doktorską Próby Óndry Łysohorskiego utworzenia laskiego języka literackiego, napisaną pod kierunkiem Władysława Lubasia[2]. Przez kilka lat pracowała jako tłumacz przysięgły języka czeskiego[2]. Jest także autorką szeregu tłumaczeń tekstów naukowych, m.in. z zakresu historii, folklorystyki, pedagogiki i językoznawstwa oraz zbiorów aforyzmów czeskich[2].
Jej dorobek obejmuje ponad 50 artykułów naukowych[2]. Opracowała również podręcznik do nauki języka czeskiego[2]. Współtworzyła kilka słowników[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.