Georg Gürich
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 września 1859
Dobrodzień

Data i miejsce śmierci

16 sierpnia 1938
Berlin

Zawód, zajęcie

geolog, paleontolog

Multimedia w Wikimedia Commons

Georg Gürich (ur. 25 września 1859 w Dobrodzieniu, zm. 16 sierpnia 1938 w Berlinie[1]) – niemiecki geolog i paleontolog, badacz paleozoiku Gór Świętokrzyskich i regionów przyległych oraz prekambru i paleozoiku południowej Afryki.

Życiorys

Studiował geologię na Uniwersytecie Wrocławskim we Wrocławiu, po ukończeniu której był w latach 1884–1891 asystentem na macierzystej uczelni[1]. W czasie pracy na Uniwersytecie Wrocławskim odbył kilka wypraw naukowych: do Nigerii (1885), Namibii (1888–1890) i Wenezueli[1]. Od 1891 był nauczycielem szkoły średniej[1]. W 1898 został wybrany na członka Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina[2]. W 1910 r. przyjął posadę profesora i w związku z tym przeniósł się do Hamburga, gdzie pracował do emerytury najpierw w Instytucie Kolonialnym, potem na Uniwersytecie Hamburskim[1][3]. W 1914 wziął udział w kolejnej wyprawie badawczej do Afryki.

W czasie pracy na Uniwersytecie Wrocławskim badał geologię i paleontologię południowej Polski, zwłaszcza Gór Świętokrzyskich, a wyniki tych badań opublikował w monografii "Das Palaeozoicum im polnischen Mittelgebirge"[4] oraz w pracy "Das Devon von Dębnik bei Krakau"[5]. W 1890 r. opublikował też mapę geologiczną Śląska "Geologische Übersichts-Karte von Schlesien" w skali 1 : 400 000 (Breslau : J. U. Kern's Verlag, 1890 (Max Müller))[6] (reprint mapy wydano w 2006 r. w Katowicach w wyd. Arsilesia[7]). W ramach jego badań geologicznych Dolnego Śląska powstała także publikacja "Geologischer Führer in das Riesengebirge"[8] (wyd. Bornträger, Berlin, 1900 r.) poświęcona Karkonoszom. Wyniki jego badań w Afryce ukazały się w pracy "Beiträge zur Geologie von Westafrika", a także w 1933 roku, gdy Gürich opisał skamieniałości znalezione w Namibii[9]. Opublikował także "Das Mineralreich" (Wyd. Neumann, Neudamm, 1899r.)

Osiągnięcia naukowe

Wśród zasług G. Güricha dla nauki można wymienić między innymi odkrycie występowania kambru w Górach Świętokrzyskich[10], znalezienie prekambryjskiej fauny w Namibii i przedstawienie pierwszej klasyfikacji tentakulitów[11]. Opisał też liczne taksony zwierząt kopalnych, między innymi rodzaje:

  • Antitomis Gürich, 1896, Polyzygia Gürich, 1896, Poloniella Gürich, 1896 (małżoraczki syluru i dewonu z Gór Świętokrzyskich)[4];
  • Ceratophyllum Gürich, 1896 (dewońskie koralowce czteropromienne z Gór Świętokrzyskich)[4];
  • Craspedarges Gürich, 1901[12] (trylobit dewoński);
  • Silesicaris Gürich, 1929[13] (skorupiak wieku prawdopodobnie kambryjskiego[14] z Gór Kaczawskich);
  • Rangea Gürich, 1930[15] (zwierzę o niejasnej przynależności systematycznej z ediakaru Namibii);
  • Mimetaster Gürich, 1932[16][17] (stawonóg z grupy Marrellomorpha z dewonu Niemiec).

Część zbiorów G. Güricha znajduje się w Muzeum Geologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego[18][19].

Upamiętnienie

Na cześć G. Güricha nazwano następujące rodzaje zwierząt:

Natomiast nazwa rodzajowa ramienionoga dewońskiego Guerichella Paeckelmann, 1913 jest synonimem obiektywnym (homotypowym) Adolfia Gürich, 1909[29].

Ponadto na cześć G. Güricha nazwano między innymi następujące gatunki zwierząt i protistów:

Nazwa gatunkowa ramienionoga dewońskiego Cyrtina guerichi Sobolew, 1909 jest synonimem Reticularia triquetra Gürich, 1896[39].

Oprócz tego w pracy Plantae Gürichianae[40], opartej na materiałach zielnikowych zebranych przez G. Güricha w Namibii w latach 1888–1889, opisano kilka nowych gatunków roślin, z czego następujące nazwano na jego cześć[41]:

Natomiast opisane w tej samej pracy dwa gatunki są obecnie uznawane za synonimy: Ficus guerichiana Engl. za synonim F. ilicina (Sond.) Miq.[47], a Maerua guerichii Pax za synonim M. juncea Pax subsp. juncea[48].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Geological maps of Europe (1780–1918) [online], www.geology.cz [dostęp 2017-11-18].
  2. ↑ Mitglieder [online], Nationale Akademie der Wissenschaften Leopoldina [dostęp 2023-03-28] (niem.).
  3. ↑ Dzik J. Rodowód polskiej szkoły paleontologii. Ewolucja nr 1, 2003, strony 16–17 [1]
  4. ↑ a b c G. Gürich, Das Palaeozoicum im polnischen Mittelgebirge, „Verhandlungen der Russisch-Kaiserlichen mineralogischen Gesellschaft zu Sankt-Petersburg, zweite Serie”, 32, 1896, s. 1–539.
  5. ↑ G. Gürich, Das Devon von Dębnik bei Krakau, „Beitrage zur Paläontologie und Geologie Österreich-Ungarns”, 15, 1903, s. 127–164.
  6. ↑ Geological maps of Europe (1780–1918) [online], www.geology.cz [dostęp 2017-11-18].
  7. ↑ Katalog Bibl. Narodowej
  8. ↑ Georg (1859-1938) Gürich, Geologischer Führer in das Riesengebirge : mit verundzwandzing Abbildungen und drei Tafeln, Verlag von Gebrüder Borntraeger, 1900 [dostęp 2023-03-28].
  9. ↑ Gürich, G. Die Kuibis-Fossilien der Nama-Formation von Südwestafrika. „Paläontologische Zeitschrift”. 15 (2-3), s. 137-155, 1933. DOI: 10.1007/BF03041648. (niem.). 
  10. ↑ S. Orłowski, Kambr w Górach Świętokrzyskich, „Przegląd Geologiczny”, 36 (1), 1988, s. 5–8.
  11. ↑ D.W. Fischer, Small conoidal shells of uncertain affinities, [w:] R.C. Moore (red.), Treatise on Invertebrate Paleontology, Part w (Miscellanea), Geological Society of America dn University of Kansas Press, 1962, s. 107.
  12. ↑ G. Gürich, Über eine neue Lichas-Art aus dem Devon von Neu-Sud-Wales und über die Gattung Lichas überhauft., „Neues Jahrbuch für Mineralogie und Paläontologie”, 14, 1901, s. 519–539.
  13. ↑ G. Gürich, Silesicaris von Leipe und die Phyllokariden iiberhaupt, „Mitt. Min-Geol. Staatsinst. Hamburg”, 11, 1929.
  14. ↑ D. Białek i inni, Archeocjaty wapieni wojcieszowskich, „Przegląd Geologiczny”, 55 (12/2), 2007, s. 1112–1116.
  15. ↑ G. Gürich, Über den Kuibis-Quarzit in Südwestafrika, „Zeitschrift der Deutschen Geologischen Gesellschaft”, 82, 1930.
  16. ↑ G. Gürich, Mimaster hexagonalis, ein neuer Kruster aus dem unterdevonischen Bundenbacher Dachschiefer, „Paläontologische Zeitschrift”, 13, 1931, s. 204–238.
  17. ↑ G. Gürich, Mimetaster n. gen. (Crust.) statt Mimaster Gürich, 1931, „Senckenbergiana”, 14, 1932, s. 193.
  18. ↑ Muzeum Geologiczne, Muzeum Geologiczne [online], muzeum-geologiczne.uni.wroc.pl [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  19. ↑ M. Syniawa, Biograficzny słownik przyrodników śląskich. Tom 1, Katowice: Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska, 2006.
  20. ↑ A Rzehak, Der Brünner Clymenienkalk, „Zeitschrift des Mährischen Landesmuseums”, 10, 1910, s. 149–222.
  21. ↑ Michael R.W. Amler, Bivalves in Upper Devonian to Lower Mississippian Biostratigraphy, [w:] STRATI 2013, 2014, s. 1021–1025, DOI: 10.1007/978-3-319-04364-7_194.
  22. ↑ H.K. Brooks i inni, Malacostraca, [w:] R.C. Moore (red.), Treatise on Invertebrate Paleontology, Part R (Arthropoda 4), The Geological Society of America, Inc. and The University of Kansas, 1969.
  23. ↑ B. Bouček, Prantl, Über einige neue Tentaculiten-Gattungen aus dem böhmischen Devon, „Věstník Ústředního ústavu geologického”, 36, 1961, s. 385–388.
  24. ↑ L.B. Tarlo, Psammosteiformes (Agnatha) - a review with descriptions of new material from the Lower Devonian of Poland. I – General part., „Palaeontologia Polonica”, 13, 1964, III–VII,1–135.
  25. ↑ a b F. Adamczak, Palaeocopa and Platycopa (Ostracoda) from Middle Devonian rocks in the Holy Cross Mountains, Poland, „Stockholm Contributions in Geology”, 17, 1968, s. 1–109, ISSN 0585-3532.
  26. ↑ R. Schallreuter, Ostrakoden aus silurischen Geschieben III, „Geologie und Paläontologie in Westfalen”, 42, 1996, s. 5–25.
  27. ↑ E. Olempska, Silicified shallow-water ostracodes from the Early Carboniferous of South China, „Acta Palaeontologica Polonica”, 44, 1999, s. 383–436.
  28. ↑ M. Różkowska, Famennian tetracoralloid and heterocoralloid fauna from the Holy Cross Mountains (Poland), „Acta Palaeontologica Polonica”, 14 (1), 1969, s. 5–187.
  29. ↑ J.G. Johnson, Adolfioidea, [w:] R.L. Kaesler (red.), Treatise on Invertebrate Paleontology. Part H, Brachiopoda (revised), Vol. 5, 2006, s. 1703–1714, ISBN 0-8137-3135-6.
  30. ↑ D. Sobolew, О верхнемъ неодевонѣ Лагова, „Извѣстія Варшавскаго Политехническаго Института”, 1912 (3), Warszawa 1912, s. 1–20.
  31. ↑ J. Dzik, Phylogeny of the Nautiloidea, „Palaeontologia Polonica”, 45, 1984, s. 3–219.
  32. ↑ Asterigerinoides guerichi, Neogene, Foraminifera [online], foraminifera.eu [dostęp 2023-03-28].
  33. ↑ Velocipes – Encyklopedia Dinozaury.com [online], www.encyklopedia.dinozaury.com [dostęp 2023-03-28].
  34. ↑ S. Orłowski, Ellipsocephalidae from the lower beds of the Middle Cambrian in the vicinity of Sandomierz (Central Poland), „Bulletin de l’Académie polonaise des Sciences, Série des Sciences chimiques, géologiques et géographiques”, 7, 1959, s. 515–520.
  35. ↑ A. Żylińska, Z. Szczepanik, Trilobite and acritarch assemblages from the Lower–Middle Cambrian boundary interval in the Holy Cross Mountains (Poland), „Acta Geologica Polonica”, 59 (4), 2009, s. 413–458.
  36. ↑ J. Malec, Arenaceous foraminifera from Lower–Middle Devonian boundary beds of western part of the Góry Świętokrzyskie Mts., „Annales Societatis Geologorum Poloniae”, 62 (3–4), 1992, s. 269–292.
  37. ↑ D.K. Loydell, P. Štorch, M.J. Melchin, Taxonomy, evolution and biostratigraphical importance of the Llandovery graptolite Spirograptus, „Palaeontology”, 36 (4), 1993, s. 909–926.
  38. ↑ W Krawczyński, Frasnian gastropod synecology and bio-events in the Dyminy reef complex of the Holy Cross Mountains, Poland, „Acta Palaeontologica Polonica”, 47 (2), 2002, s. 267–288.
  39. ↑ D. Sobolew, Средній девонъ Кѣлецко-Сандомирскаго кряжа, „Materialien zur Geologie Russlands”, 24, 1909, s. 41–536.
  40. ↑ A Engler, Plantae Gürichianae. Ein Beitrag zur Kenntnis der Flora der Deutschsüdwestafrika, „Botanische Jahrbücher fur Systematik, Pflanzengeschichte und Pflanzengeographie”, 19, 1895, s. 128–152.
  41. ↑ Urs Eggli, Etymological dictionary of succulent plant names, Berlin: Springer, 2004, ISBN 3-540-00489-0, OCLC 54407693 [dostęp 2023-03-28].
  42. ↑ Mesembryanthemum guerichianum Pax | Plants of the World Online | Kew Science [online], Plants of the World Online [dostęp 2023-03-28] (ang.).
  43. ↑ Euphorbia guerichiana Pax | Plants of the World Online | Kew Science [online], Plants of the World Online [dostęp 2023-03-28] (ang.).
  44. ↑ Polygala guerichiana Engl. [online], www.worldfloraonline.org [dostęp 2023-03-28].
  45. ↑ Sesamothamnus guerichii (Engl.) E.A.Bruce | Plants of the World Online | Kew Science [online], Plants of the World Online [dostęp 2023-03-28] (ang.).
  46. ↑ Phragmanthera guerichii (Engl.) Balle | Plants of the World Online | Kew Science [online], Plants of the World Online [dostęp 2023-03-28] (ang.).
  47. ↑ Ficus ilicina (Sond.) Miq. | Plants of the World Online | Kew Science [online], Plants of the World Online [dostęp 2023-03-28] (ang.).
  48. ↑ Maerua guerichii Pax | Plants of the World Online | Kew Science [online], Plants of the World Online [dostęp 2023-03-28] (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się