Dziennik Popularny
Częstotliwość

dziennik

Państwo

 Polska

Wydawca

Komunistyczna Partia Polski

Tematyka

polityczno-społeczna

Pierwszy numer

1936

Ostatni numer

1937

Redaktor naczelny

Norbert Barlicki

Średni nakład

50 000 egz.

Dziennik Popularny – polski dziennik o profilu lewicowym ukazujący się w latach 1936–1937.

Historia

Pismo założono we wrześniu 1936 r. z inicjatywy działaczy KPP oraz zwolenników koncepcji jednolitofrontowych w łonie PPS. Pierwszy numer gazety ukazał się 16 października 1936 r. Funkcję redaktora naczelnego pełnił Norbert Barlicki. Artykuły zamieszczali m.in. Julian Hochfeld, Jakub Dawid Hopensztand, Stanisław Dubois, Marian Kubicki, Wanda Wasilewska, Marian Bogatko oraz Wiktor Grosz[1]. Pismo przedrukowywało utwory Władysława Broniewskiego, Emila Zegadłowicza, Leona Kruczkowskiego i Lucjana Szenwalda.

Gazeta miała profil lewicowy, walczyła z domniemanymi przejawami faszyzmu na świecie i w Polsce, w wojnie domowej w Hiszpanii opowiadała się za siłami republikańskimi. Wychodziła w nakładzie ok. 50 tys. egzemplarzy[2].

Pismo zostało zamknięte przez władze państwowe w marcu 1937 r.

Przypisy

  1. Andrzej Paczkowski: Prasa codzienna Warszawy w latach 1918-1939. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983.
  2. Władysław Mierzecki, "Dziennik Popularny" : założenie i koncepcja polityczna gazety, „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”, XVI (4), 1977.

Bibliografia

  • Dziennik Popularny, w: „Encyklopedia Warszawy”, Warszawa 1975, s. 138

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się