Dziennik Łódzki
Ilustracja
Redakcja w Łodzi, przy ul. ks. I. Skorupki 17/19
Częstotliwość

dziennik

Państwo

 Polska

Adres

ul. ks. I Skorupki 17/19,
Łódź

Wydawca

Polska Press Oddział w Łodzi

Tematyka

informacyjna

Język

polski

Pierwszy numer

6 stycznia 1884[1]

Redaktor naczelny

Piotr Samsik

Średnia sprzedaż

(III kw. 2022) 5 895[2]

Format

350 × 289

Liczba stron

od 24 do 72

ISSN

1898-3111

Strona internetowa

Dziennik Łódzki – gazeta województwa łódzkiego i jedna z najstarszych w Polsce. Ukazuje się od 1884 roku sześć razy w tygodniu. W 2000 roku została połączona z dziennikiem „Wiadomości Dnia”. Dziennik Łódzki wydawany jest przez Polska Press Oddział w Łodzi.

Powiązane tygodniki

Z Dziennikiem Łódzkim powiązanych jest 11 redakcji lokalnych – w Bełchatowie, Kutnie i Łęczycy (wspólna), Łowiczu, Piotrkowie Trybunalskim, Radomsku, Sieradzu, Skierniewicach Tomaszowie Mazowieckim, Wieluniu i Zduńskiej Woli[3]. Dziennik Łódzki jest gazetą o charakterze publicystyczno-informacyjnym. Preferuje przekazywanie praktycznych informacji. Razem z gazetą ukazuje się wiele dodatków tematycznych. W każdy piątek ukazuje się wydanie magazynowe Dziennika z całotygodniowym dodatkiem telewizyjnym „Tele Magazyn” oraz tygodnikami lokalnymi (z wyjątkiem tygodnika „Nad Wartą”).

Powiązane tygodniki:

  • Kocham Łódź
  • Forum Łódź (do 2018)
  • 7 Dni Tomaszów Opoczno
  • 7 Dni Piotrków
  • 7 Dni Bełchatów
  • Co Nowego
  • ITS
  • Nad Wartą (ukazuje się w środy)
  • Nad Wartą Weekend
  • Nasz Tygodnik Zduńska Wola, Łask
  • Nasz Tygodnik Wieluń, Wieruszów, Pajęczno
  • Nasz Tygodnik Kutno, Łęczyca

Dodatki do dziennika[4]

  • Sport – poniedziałek
  • Gratka + Motogratka – środa
  • Zdrowie – środa
  • Kocham Gotowanie – okazjonalnie
  • Kocham Czytać – okazjonalnie
  • Telemagazyn (dodatek z programem telewizyjnym) – piątek
  • Magazyn Rodzinny – sobota

Redaktorzy naczelni

Historia

1884–1892

6 stycznia 1884 roku ukazał się pierwszy numer „Dziennika Łódzkiego”, który miał 4 strony[10]. Największym entuzjastą, faktycznym redaktorem prowadzącym pismo, był publicysta i były współpracownik „Gazety Łódzkiej” (dodatku do „Lodzer Zeitung”) Henryk Elzenberg. Od lipca 1885 do lipca 1888 roku redakcja, administracja i drukarnia gazety mieściły się w pomieszczeniach Hotelu Hamburskiego (później pod nazwą Imperial) w kamienicy Chaima Bławata przy ul. Piotrkowskiej 17[11].

Oficjalnie jako wydawca figurował początkowo Zdzisław Kułakowski (od 6 stycznia 1884 do 13 lutego 1885), a następnie inżynier Stefan Kossuth (od 25 lutego 1885 do 31 grudnia 1892)[12], nominalnie zaś redaktorami odpowiedzialnymi byli Zdzisław Kułakowski (od 6 stycznia 1884 do 26 sierpnia 1886)[5], Antoni Chomętowski (od 27 sierpnia 1886 do 20 sierpnia 1889)[5] i Bolesław Knichowiecki (od 21 sierpnia 1889 do 31 grudnia 1892)[6]. Jednak to właśnie Elzenbergowi „Dziennik Łódzki” zawdzięcza rozwój i funkcjonowanie. To między innymi dzięki jego staraniom gazeta otrzymała wsparcie finansowe ze strony Edwarda Herbsta – dyrektora naczelnego zakładów Karola Scheiblera.

Wsparcie Herbsta pozwoliło na płynne funkcjonowanie pisma przez okres co najmniej dwóch pierwszych lat. Dzięki wsparciu fabrykanta DŁ miał swoją własną drukarnię. Dziennikarze otrzymywali wynagrodzenia na czas, a ich pensje były porównywalne do wynagrodzeń najlepszych ówczesnych dzienników Królestwa Polskiego. Z DŁ współpracowali między innymi Jan Wisłocki, Maria Szeliga oraz Eliza Orzeszkowa.

Dziennik, który ukazywał się w latach 1884–1892, wychodził w formacie tabloidu. Objętość wynosiła zwykle cztery kolumny, do których czasem dołączano tzw. dodatki w postaci dłuższych fragmentów powieści lub ogłoszenia. Pierwszą stroną był zwykle obszerny tekst na całą stronę o tematyce gospodarczej, uzupełniany notowaniami z giełd. Drugą stronę zajmowały teksty z dziedziny „Przemysł i Handel”. Dalej umieszczano „Kronikę Łódzką”, „Kronikę krajową i zagraniczną” oraz „Telegramy”, które miały pełnić rolę substytutu tekstów politycznych w gazecie. Uzupełnieniem trzeciej strony była statystyka ruchu ludności, w której zamieszczano nawet co ważniejszych gości hotelowych przebywających wówczas w Łodzi. Ostatnią stronę zapełniały ogłoszenia.

1919

Tytuł „Dziennik Łódzki” pojawił się następnie w 1919 roku, jednak nie cieszył się powodzeniem i przestał się ukazywać.

1931–1932

19 września 1931 roku ukazał się pierwszy numer „Dziennika Łódzkiego – Niezależnego pisma porannego”, który był kontynuatorem Dziennika Łódzkiego z XIX wieku oraz dziennika z 1919 roku. 22 czerwca 1932 roku zmieniono jego nazwę na „Ilustrowany Dziennik Łódzki”. Redaktorem odpowiedzialnym był Józef Przybylski. Gazeta miała osiem stron w formacie A3.

Po 1945

Cykl wydawniczy gazety przerwała II wojna światowa. 1 lutego 1945 roku ukazał się pierwszy powojenny numer DŁ liczący 4 strony. Wydano 10 numerów i nie wiadomo, jaka była przyczyna wstrzymania wydawnictwa. 6 lipca 1945 roku wznowiono publikację. Od 1 lipca 1975 do 30 grudnia 1980 roku gazeta ukazywała się pod nazwą „Dziennik Popularny”[13]. W okresie PRL gazeta należała do koncernu RSW Prasa-Książka-Ruch i była jednym z trzech dzienników wydawanych w województwie łódzkim (obok „Expressu Ilustrowanego” i „Głosu Robotniczego”).

W ramach likwidacji RSW w latach 90. XX wieku Dziennik Łódzki przypadł spółce utworzonej przez środowiska związane z ZChN oraz koncernem Hersanta. Następnie tytuł od Hersanta odkupił w 1994 roku koncern Polska Press, należący do Verlagsgruppe Passau, który połączył w 2000 roku redakcję Dziennika Łódzkiego z redakcją „Wiadomości Dnia” tworząc największą regionalną gazetę w województwie łódzkim. Do tego samego koncernu należy też inny łódzki dziennik „Express Ilustrowany”.

W 2007 roku gazeta zmieniła nazwę na „Polska Dziennik Łódzki”. W nagłówku strony tytułowej widniało logo „Dziennik Łódzki” obok loga Polska The Times. 4 stycznia 2011 roku tytuł podawany na lewym brzegu strony tytułowej z informacją o prenumeracie zmienił się z powrotem na „Dziennik Łódzki”[14]. Logo Polska The Times zniknęło ze strony frontowej 31 stycznia 2015[14].

W latach 2021-2023 redakcją kierował Mirosław Malinowski, który był jednocześnie redaktorem naczelnym "Expressu Ilustrowanego"[9].

Galeria archiwalnych numerów

Przypisy

  1. Dziennik Łódzki. Pismo przemysłowe, handlowe i literackie. 1884-01-06 R. 1 nr 1. Biblioteka Cyfrowa Regionalia Ziemi Łódzkiej przy WiMBPwŁ. [dostęp 2011-12-14].
  2. „Gazeta Pomorska” liderem sprzedaży w III kwartale, „Polska Metropolia Warszawska” na czele e-wydań [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  3. Redakcja, Redakcja Dziennika Łódzkiego. Poznaj cały zespół [online], dzienniklodzki.pl [dostęp 2019-09-04] (pol.).
  4. Dziennik Łódzki [online], prasa24.pl [dostęp 2019-09-04].
  5. a b c [bez autora]. Od wydawcy. „Dziennik Łódzki”. Rok III (nr 190), s. 1, 1886-08-27. Antoni Chomętowski (red.). Łódź: Stefan Kossuth. ISSN 1898-3111. [dostęp 2016-03-12]. 
  6. a b [bez autora]. Od redakcyi. „Dziennik Łódzki”. Rok VI (nr 186), s. 1, 1889-08-21. Bolesław Knichowiecki (red.). Łódź: Stefan Kossuth. ISSN 1898-3111. [dostęp 2016-03-12]. 
  7. a b Monika Worsowicz, „Polska Dziennik Łódzki”, [w:] Wiesław Sonczyk, Dzienniki regionalne w Polsce. Stan na koniec grudnia 2013 roku, „Studia Medioznawcze” (nr 3 (62)), Rzeszów 2014, s. 172–176, ISBN 978-83-7996-079-8, ISSN 1641-0920 [dostęp 2023-05-18] (pol.).
  8. Robert Sakowski odchodzi ze stanowiska redaktora naczelnego „Dziennika Łódzkiego” [online], www.wirtualnemedia.pl, 2 sierpnia 2017 [dostęp 2023-05-18] (pol.).
  9. a b Mirosław Malinowski za Marcina Kowalczyka naczelnym „Dziennika Łódzkiego” i „Expressu Ilustrowanego” [online] [dostęp 2021-07-14] (pol.).
  10. Dziennik Łódzki, /bc.wimbp.lodz.pl, 6 stycznia 1884 [dostęp 2018-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-06].
  11. Piotrkowska 17. Historia kamienicy i posesji Piotrkowskiej 17., „archive.is”, 29 lipca 2018 [dostęp 2018-07-29].
  12. [bez autora]. Od Redakcyi. „Dziennik Łódzki”. Rok II (nr 35), s. 1, 1885-02-25. Zdzisław Kułakowski (red.). Łódź: Stefan Kossuth. ISSN 1898-3111. [dostęp 2016-03-12]. 
  13. Dziennik Łódzki; „Uwagi”; bc.wbp.lodz.pl.
  14. a b Numery archiwalne Dziennika Łódzkiego. prasa24.pl.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Strona oficjalna
  • Zdigitalizowane wydania „Dziennika Łódzkiego” z lat 1945–1990 opublikowane w Bibliotece Cyfrowej „Regionalia Ziemi Łódzkiej”

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się