| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Region | |||||
Departament | |||||
Burmistrz |
François Rebsamen | ||||
Powierzchnia |
40,41 km² | ||||
Wysokość |
245 m n.p.m. | ||||
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Kod pocztowy |
21000 | ||||
Tablice rejestracyjne |
21 | ||||
Położenie na mapie Côte-d’Or | |||||
Położenie na mapie Francji | |||||
Położenie na mapie Burgundii-Franche-Comté | |||||
47°19′N 5°01′E/47,316667 5,016667 | |||||
Strona internetowa |
Dijon (ⓘ, diʒɔ̃) – miasto i gmina we Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté, w departamencie Côte-d’Or, historyczna stolica Burgundii.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 146 703 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 3630 osób/km² (wśród 2044 gmin Burgundii Dijon plasuje się na 1. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 72). Zespół miejski liczy 238 000 mieszkańców.
Duży ośrodek akademicki liczący około 20000 studentów. Największa uczelnia to Uniwersytet Burgundzki (Université de Bourgogne), poza tym: filia środkowoeuropejska Paryskiego Instytutu Nauk Politycznych (Institut d'Études Politiques de Paris, bardziej znany jako Sciences Po), Wyższa Szkoła Handlowa (École Supérieure de Commerce de Dijon), Akademia Sztuk Pięknych (École de Beaux-Arts), Konserwatorium (Conservatoire National de Région).
Dijon położone jest 310 kilometrów od Paryża, 200 od Genewy i Lyonu.
Przez Dijon przebiega Kanał Burgundzki, a także płyną dwie rzeki Ouche i Suzon, przy czym ta ostatnia jest dziś rzeką podziemną w strefie gęsto zabudowanej. Przepływający przez ogród Arquebuse Raine wpada również do Ouche.
Pierwsze ślady osadnictwa pochodzą z okresu neolitycznego.
Właściwe miasto powstało zaledwie podczas epoki galo-romańskiej. Położone pomiędzy żyznymi wyżynami i bagnistymi nizinami rzeki Saony, miasto „Divio” zawdzięczało swą nazwę świętemu miejscu położonemu pomiędzy spływem niewielkich rzek Ouche i Suzon – prawdopodobnie na miejscu aktualnej Katedry Saint-Bénigne de Dijon.
Miasto, będące przede wszystkim miejscem tranzytu dóbr, rozwija się powoli i otacza się murami w III wieku. Dijon jest względnie oszczędzane przez inwazje barbarzyńców, Saracenów (VIII wiek) i Normanów (IX wiek).
W 500 roku, Chlodwig I pokonuje burgundzkiego króla Gundobada. W 1137 roku, Dijon zostało całkowicie zniszczone przez pożar. Odbudowane 20 lat później, stało się, począwszy od IX wieku stolicą Księstwa Burgundzkiego.
Dijon stało się znane w Średniowieczu jako „miasto stu dzwonnic”, ale przede wszystkim jako stolica Księstwa Burgundzkiego. Przekształciło się w stolicę niezależnego państwa w 1384. Sytuacja ta trwała około jednego wieku. Po śmierci księcia Karola Zuchwałego, wielkiego wroga królów Francji, Ludwik XI anektował księstwo i kazał wybudować w Dijon zamek, przekształcony później w więzienie.
W 1477, po przyłączeniu księstwa do Korony, Dijon pozostało stolicą Burgundii i siedzibą stanów prowincji, podobnie jak słynnego parlamentu. W 1513, Szwajcarzy oblegali miasto. Gubernator prowincji Ludwik II de la Trémoille zakończył oblężenie przekupując wroga 400 000 écu.
Karol IX przybył do miasta 16 maja 1564, z okazji swej objazdowej wizyty kraju (1564–1566), wraz z towarzyszącym mu dworem i ważnymi osobistościami: jego bratem Henrykiem III, Henrykiem IV, kardynałami burbońskimi i lotaryńskimi. Król i królowa-matka (Katarzyna Medycejska) usiłowały bezskutecznie przekonać gubernatora Burgundii, Gasparda de Saulx, który „oczyścił” prowincję z hugenotów podczas pierwszej wojny religijnej, aby zaaplikował pokojowy edykt z Amboise i pozwolił protestantom żyć w pokoju.
Za czasów ancien régime, prężnie rozwijał się handel, głównie dzięki wyrobowi win. W 1722 roku, został otwarty uniwersytet prawa. Kolejne wydziały były następnie otwierane, aż do rewolucji francuskiej.
Wydobycie węgla i żelaza w Creusot, zakończenie budowy Kanału Burgundzkiego w 1833 i otwarcie połączeń kolejowych z Paryżem i Lyonem w 1844 potwierdziły ważną rolę miasta jako miejsca tranzytowego. Ta rola została umocniona przez otwarcie bazy lotniczej na kilka lat przed wybuchem I wojny światowej.
30 października 1870, żołnierze i zmobilizowani mieszkańcy usiłowali obronić miasto przed Prusakami. Bez wsparcia artylerii, zmuszeni byli poddać się o zmierzchu. 25 i 26 listopada, Garibaldi, wraz ze swymi dwoma synami, na czele 10 000 strzelców francuskich wchodzących w skład Armii Wogezów, odniósł zwycięstwo w Dijon. Nazwany na cześć walczących „Plac 30 października” ma upamiętniać ich odwagę. W 1899 miasto otrzymało Legię Honorową.
Zbombardowane i zajęte w 1940 przez Wehrmacht, Dijon zostało wyzwolone przez wojska francuskie 11 września 1944.
Dijon jest siedzibą Izby handlowo przemysłowej w Dijon. Obsługuje ona lotnisko, port rzeczny, składy izby celnej. Zarządza także szkołą ESC Dijon i wydziałem szkoleń CCI.
Dijon jest siedzibą Regionalnej burgundzkiej izby handlowo-przemysłowej.
Dijon jest podzielone na 8 kantonów:
Merowie Dijon:
Dijon miało szczęście uniknąć ogromu zniszczeń dokonanych podczas światowych konfliktów. Prowadzona w mieście polityka urbanistyczna odnosiła się z szacunkiem do bogatego dziedzictwa miasta. „Stare Dijon” (historyczne centrum miasta) zachowało liczne stare budynki, pałacyki, domy burżuazji, a także skromniejsze domostwa, które nadają urok ulicom centrum. Powstanie obszaru chronionego, a także stopniowe przemienianie ulic w deptaki, pozwalają tak turystom, jak i mieszkańcom korzystać z historycznego dziedzictwa miasta.
Co roku jesienią odbywają się w mieście targi międzynarodowo-gastronomiczne. Każdego roku jeden kraj pełni rolę gościa honorowego (Polska w 1994).
Dijon jest stolicą regionu słynącego na całym świecie z produkcji win. Jednakże to Beaune uznawane jest za stolicę burgundzkiego wina. Dijon jest stolicą musztardy, której jakość bierze się z wapiennych gruntów, dających wyjątkowo ostre nasiona. Wchodzący w skład procesu produkcji verjus pozwala rozwinąć smak i ostrość nasion.
Specjalności gastronomiczne:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.