Parc du Cinquantenaire; Jubelpark
Ilustracja
Widok na łuk triumfalny
Państwo

 Belgia

Miejscowość

Bruksela

Dzielnica

Bruksela, Etterbeek

Powierzchnia

30 ha

Data założenia

1880

Położenie na mapie Brukseli
Mapa konturowa Brukseli, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parc du Cinquantenaire; Jubelpark”
Położenie na mapie Belgii
Mapa konturowa Belgii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Parc du Cinquantenaire; Jubelpark”
Ziemia50°50′26″N 4°23′34″E/50,840556 4,392778
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Park du Cinquantenaire (część zachodnia) z widoczną otwartą częścią tunelu Belliard
Hala południowa – Autoworld
Hala północna
Wielki Meczet
Mała architektura i sztuka w parku Cinquantenaire
Tour Beyaert
Pomnik Alberta Thysa
Pawilon Horty-Lambeaux
Les bâtisseurs de villes
Le Faucheur
Le dogue d'Ulm

Parc du Cinquantenaire lub nid. Jubelpark – duży park miejski (30 ha) w Brukseli w obrębie ulic Avenue de la Joyeuse Entrée, Avenue de la Renaissance, Avenue de l’Yser, Avenue des Gaulois i Avenue des Nerviens.

Położenie

Park zajmuje 30 ha we wschodniej części centrum Brukseli, na terenie gmin Bruksela i Etterbeek, w obrębie ulic Avenue de la Joyeuse Entrée, Avenue de la Renaissance, Avenue de l’Yser, Avenue des Gaulois i Avenue des Nerviens[1]. W części zachodniej przebiega otwarta część tunelu Belliard zbudowanego w 1970 roku[1].

Historia

W XIX wieku, w latach 1853–1875, tereny obecnego parku służyły jako plac manewrowy[1]. W 1880 roku w Brukseli urządzono wystawę krajową z okazji 50-lecia niepodległości Belgii i na jej potrzeby zajęto tereny wojskowe (12 ha)[1]. Budowie kompleksu wystawienniczego patronował król Belgów Leopold II Koburg (1835–1909), a nad jego wzniesieniem czuwał belgijski architekt Gédéon Bordiau (1832–1904)[1]. Kompleks miał zostać wkomponowany w park, który zaprojektował Louis Fuchs[1].

Projekt Bordiau zakładał powstanie kompleksu złożonego z dwóch pawilonów połączonych półkolistą kolumnadą i pojedynczym łukiem triumfalnym na przedłużeniu ulicy Roi de la Loi[2]; w południowym pawilonie miały odbywać się wystawy czasowe, a w północnym – stałe[1]. Z uwagi na problemy finansowe kompleks nie został ukończony na czas – powstała hala ze stali i szkła, a tymczasowy łuk został wzniesiony z drewna i cementu[1][2]. Wystawa odbyła się częściowo w pawilonach tymczasowych[1].

W 1888 roku w mieście urządzono kolejną wystawę Le Grand Concours international des Sciences et de l’Industrie i na jej potrzeby poszerzono teren wystawienniczy i parkowy Cinquantenaire[1]. Park nazwano Parc du Cinquantenaire[2]. Pomimo kolejnej wystawy i wsparcia króla kompleks Bordiau pozostał nieukończony z braku środków finansowych[1]. Udało się wówczas ukończyć jedynie kolumnadę[3].

W 1897 roku Bruksela gościła wystawę światową[1]. Próby ukończenia kompleksu na czas wystawy nie powiodły się z powodu ponownych trudności finansowych[1]. Wystawa odbyła się w dwóch lokalizacjach: w parku Cinquantenaire i parku Tervuren, a parki połączyła nowo wybudowana Avenue de Tervuren[1].

W 1905 roku z okazji 75-lecia niepodległości Belgii Leopold II sfinansował ukończenie łuku Bordiau[1]. Po śmierci Bordiau w 1904 roku pieczę nad kompleksem i budową łuku przejął Charles Girault (1851–1932), który zmienił pierwotny projekt i wzniósł łuk potrójny[3]. W 1910 roku wzniesiono łączniki pomiędzy halami a kolumnadą – kompleks Bordiau został ukończony[2].

Współcześnie w dawnych halach wystawienniczych mieszczą się trzy muzea: Królewskie Muzeum Sił Zbrojnych i Historii Militarnej (fr. Musée Royal de l’Armée et d’Histoire Militaire (MRA); nid. Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis) w hali wystawienniczej, Muzeum Motoryzacji w hali południowej oraz Muzeum Cinquantenaire, część Królewskiego Muzeum Sztuki i Historii[1].

W parku organizowane są różne uroczystości, targi i przedstawienia, m.in. letnie kino drive-in[4] oraz start i meta brukselskiego półmaratonu[5]. Park należy do rządu federalnego Belgii[1].

Architektura

  • Łuk triumfalny – potrójny łuk triumfalny wzniesiony w 1905 roku z inicjatywy króla Belgów Leopolda II dla upiększenia miasta[6]; projekt Gédéona Bordiau (1832–1904), zmieniony przez Charles’a Giraulta (1851–1932)[6]; łuk wieńczy kwadryga powożona przez kobietę trzymającą flagę narodową, personifikującą Brabancję[6] – Brabancja wznosząca flagę narodową, Jules Lagae (1862–1931) i Thomas Vinçotte (1850–1925)[3]
  • Wielki Meczet – dawny budynek wzniesiony z okazji wystawy światowej przez Ernesta Van Humbeecka, by przedstawić panoramę Nilu i Kairu – Le Caire et les bords du Nil – namalowaną przez Émile Wauters w latach 1880–1881[7]. Przebudowany w latach 70. XX wieku według planów tunezyjskiego architekta Boubakera Mongiego na potrzeby meczetu i centrum kultury islamskiej[7]. Przebudowany gmach został oddany do użytku w 1978 roku[7]
  • Pawilon Horty-Lambeaux – pawilon zaprojektowany w 1889 roku przez Victora Hortę (1869–1947), by przedstawić ogromny relief Passiones humaines dłuta Jefa Lambeaux (1852–1908)[8]. Pawilon został zamknięty trzy dni po otwarciu z powodu powszechnego zgorszenia i oburzenia władz i mieszkańców Brukseli wywołanego sposobem przedstawienia nagości[8]
  • Pomnik belgijskich pionierów w Kongo – pomnik projektu Thomasa Vinçotte’a (1850–1925) wzniesiony w 1921 roku, by upamiętnić kolonizację Konga Belgijskiego[9]
  • Pomnik Alberta Thysa – pomnik projektu Thomasa Vinçotte’a (1850–1925), wykonany przez Fransa Huygelena (1878–1940), wzniesiony w 1926 roku[10]
  • Tour Beyaert – wieża w stylu neogotyckim wykonana przez Henriego Beyaerta w 1880[11]

Sztuka

  • Le Faucheur (pol. Żniwiarz) – rzeźba z brązu, Constantin Meunier (1831–1905), 1892[12]
  • Les bâtisseurs de villes – rzeźba z brązu, Charles-Pierre Van der Stappen, 1893[13]
  • Le dogue d’Ulm – rzeźba z brązu, Jean-Baptiste Van Heffen (1840–1890), 1896
  • Samson lançant des renards dans les champs des Philistins – rzeźba z kamienia, Jean-Baptiste Van Heffen (1840–1890), 1878
  • Popiersie Roberta Schumana – rzeźba z kamienia, Nat Neujean (ur. 1923), 1987
  • Alegorie czterech pór roku:
    • Le printemps – rzeźba z kamienia, Henri Puvrez (1893–1971), 1958
    • L’été – rzeźba z kamienia, Jean Canneel, 1943
    • L’automne – rzeźba z kamienia, Gustave Fontaine, 1950
    • L’hiver – rzeźba z kamienia, Oscar Jespers (1887–1970), 1950

Pomniki przyrody

Na terenie parku znajduje się wiele drzew, które są pomnikami przyrody, m.in.[14]:

Nazwa Nazwa łacińska Obwód w cm[14]
Kasztanowiec zwyczajny Aesculus hippocastanum 460
Robinia akacjowa Robinia pseudoacacia 340
Buk zwyczajny Fagus sylvatica 305
Klon jawor Acer pseudoplatanus 270
Klon srebrzysty Acer saccharinum 250
Dąb burgundzki Quercus cerris 211
Jesion amerykański Fraxinus americana 210
Glediczja trójcierniowa Gleditsia triacanthos 210
Olsza Alnus cordata 174

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Région de Bruxelles-Capitale inventaire du patrimoine architectural: Parc du Cinquantenaire. [dostęp 2016-03-27]. (fr.).
  2. ↑ a b c d AutoWorld: Building. [dostęp 2016-03-27]. (ang.).
  3. ↑ a b c Paul F. State: Historical Dictionary of Brussels. Rowman & Littlefield, 2015, s. 110. ISBN 978-0-8108-7921-8. [dostęp 2016-03-27]. (ang.).
  4. ↑ Frommers.com: Parks. [dostęp 2016-03-27]. (ang.).
  5. ↑ 20 km de Bruxelles: strona oficjalna. [dostęp 2016-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (fr.).
  6. ↑ a b c Région de Bruxelles-Capitale inventaire du patrimoine architectural: Arcade et hémicycle, Parc du Cinquantenaire. [dostęp 2016-03-27]. (fr.).
  7. ↑ a b c Région de Bruxelles-Capitale inventaire du patrimoine architectural: Grande Mosquée et Centre islamique et culturel de Belgique – ancien Pavillon du Panorama du Caire. [dostęp 2016-03-27]. (fr.).
  8. ↑ a b Paul F. State: Historical Dictionary of Brussels. Rowman & Littlefield, 2015, s. 111. ISBN 978-0-8108-7921-8. [dostęp 2016-03-27]. (ang.).
  9. ↑ Région de Bruxelles-Capitale inventaire du patrimoine architectural: Monument du Congo, Parc du Cinquantenaire. [dostęp 2016-03-27]. (fr.).
  10. ↑ Région de Bruxelles-Capitale inventaire du patrimoine architectural: Monument au Général Thys. [dostęp 2016-03-27]. (fr.).
  11. ↑ Région de Bruxelles-Capitale inventaire du patrimoine architectural: Tour Beyaert. [dostęp 2016-03-27]. (fr.).
  12. ↑ Région de Bruxelles-Capitale inventaire du patrimoine architectural: Le Faucheur. [dostęp 2016-03-27]. (fr.).
  13. ↑ Région de Bruxelles-Capitale inventaire du patrimoine architectural: Les Bâtisseurs de villes. [dostęp 2016-03-27]. (fr.).
  14. ↑ a b Irisnet.be: Arbres remarquables. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-12)]. (fr.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się