Caroline Garcia
Ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

16 października 1993
Saint-Germain-en-Laye

Wzrost

177 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2011

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Bertrand Perret

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

11 WTA, 1 WTA 125K, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

4 (10 września 2018)

Australian Open

4R (2018, 2023)

Roland Garros

QF (2017)

Wimbledon

4R (2017, 2022)

US Open

SF (2022)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

8 WTA, 1 WTA 125K, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

2 (24 października 2016)

Australian Open

SF (2017)

Roland Garros

W (2016, 2022)

Wimbledon

QF (2016, 2023)

US Open

F (2016)

Strona internetowa

Caroline Garcia (ur. 16 października 1993 w Saint-Germain-en-Laye) – francuska tenisistka, zwyciężczyni French Open 2016 i 2022 w deblu oraz pierwsza zawodniczka w historii, która wygrała w jednym sezonie (jesień 2017) oba wielkie turnieje chińskie (Wuhan i Pekin). Triumfatorka kończącego sezon WTA Finals 2022.

Kariera tenisowa

Pierwszy kontakt z zawodowym tenisem miała w wieku niespełna czternastu lat, w lipcu 2007 roku, biorąc udział w kwalifikacjach do turnieju ITF w Les Contamines. Start zakończył się na pierwszym meczu, który przegrała z Włoszką, Gabriellą Polito. Pierwszy raz w turnieju głównym wystąpiła w maju 2008 roku, w Bournemouth, do którego dostała się z kwalifikacji, a w którym odpadła już w pierwszej rundzie. Pierwsze sukcesy odnotowała we wrześniu 2009 roku na turnieju w portugalskim Espinho. W grze pojedynczej dotarła do półfinału, pokonując w ćwierćfinale Polkę, Weronikę Domagałę, a w grze podwójnej wygrała turniej, partnerując rodaczce Elixane Lechemia.

W lutym 2010 roku, po raz pierwszy w karierze, zagrała (dzięki dzikiej karcie) w kwalifikacjach do turnieju WTA w Paryżu. Trafiła jednak w pierwszej rundzie na dobrze dysponowaną Renatę Voracovą i przegrała 2:6, 4:6. W maju tego samego roku ponownie z dziką kartą wystąpiła w kwalifikacjach do wielkoszlemowego Roland Garros, ale i tym razem odpadła w pierwszej rundzie, przegrywając z Martą Domachowską. W lipcu dotarła do finału turnieju ITF w Aschaffenburgu, pokonując po drodze takie zawodniczki jak Elise Tamaëla i Irena Pavlovic a przegrywając w finale z Rumunką Mădăliną Gojnea.

Na początku 2011 roku odniosła swój największy jak dotąd sukces w karierze, osiągając drugą rundę Australian Open. Wystąpiła tam dzięki dzikiej karcie, gdzie w pierwszej rundzie pokonała Varvarę Lepczenko, a w drugiej pokonana została przez Ayumi Moritę. Dobry występ w styczniu Australian Open i półfinał turnieju ITF w Pelham na przełomie marca i kwietnia, pozwoliły jej na osiągnięcie drugiej setki światowego rankingu WTA i 11 kwietnia 2011 roku tenisistka osiągnęła 188. miejsce tego rankingu. W maju 2011 roku, grającą z dziką kartą Garcia, osiągnęła drugą rundę French Open 2011. W swoim pierwszym meczu, Francuzka pokonała Zuzanę Ondráškovą. W drugiej rundzie musiała jednak uznać wyższość Marii Szarapowej.

W 2013 roku razem z Jarosławą Szwiedową odniosła triumf w zawodach kategorii WTA 125K series w Tajpej. W finale pokonały parę Anna-Lena FriedsamAlison Van Uytvanck 6:3, 6:3.

W sezonie 2014 awansowała do finałów turnieju w Bogocie w obu konkurencjach. W grze pojedynczej pokonała w nim Jelenę Janković 6:3, 6:4. W grze podwójnej razem z Larą Arruabarreną wygrały z Vanią King oraz Chanelle Scheepers wynikiem 7:6(5), 6:4. Następnie osiągnęła jeszcze trzy finały rozgrywek deblowych w sezonie – w Wuhanie, Linzu i Moskwie. W pierwszym z nich razem z Carą Black przegrały 4:6, 7:5, 10–12 z Martiną Hingis i Flavią Pennettą. W Austrii wspólnie z Anniką Beck uległy parze Raluca OlaruAna Tatiszwili wynikiem 2:6, 1:6. W ostatnim finale, w którym partnerowała Francuzce Arantxa Parra Santonja, debel przegrał 3:6, 5:7 z Hingis i Pennettą.

W styczniu 2015 Garcia osiągnęła finał zawodów deblowych w Brisbane, w parze z Katariną Srebotnik ulegając 2:6, 5:7 Martinie Hingis i Sabine Lisicki. Na przełomie lutego i marca została finalistką dwóch turniejów singlowych, w Acapulco i Monterrey, dwukrotnie przegrywając w finale z Timeą Bacsinszky. Pod koniec kwietnia w Stuttgarcie Garcia razem ze Srebotnik osiągnęły finał zawodów gry podwójnej, jednakże zakończył się on ich porażką wynikiem 4:6, 3:6 z parą Bethanie Mattek-SandsLucie Šafářová. Pod koniec czerwca duet zwyciężył w zawodach Eastbourne, wygrywając w nich z Chan Yung-jan i Zheng Jie 7:6(5), 6:2.

W sezonie 2016 Francuzka w duecie z Mladenovic wygrały kwietniowe zawody w Charleston i Stuttgarcie z cyklu WTA Premier, w drugim z nich pokonując utytułowane Martinę Hingis i Sanię Mirza. Ten sam duet para pokonała w finale turnieju rangi WTA Premier Mandatory w Madrycie, wygrywając 6:4, 6:4. W maju Garcia zwyciężyła w rozgrywkach singlowych w Strasburgu, pokonując w meczu mistrzowskim Mirjanę Lučić-Baroni 6:4, 6:1. Garcia z Mladenovic odniosła największy jak dotąd sukces w karierze, zwyciężając w czerwcu w rozgrywkach wielkoszlemowego French Open w grze podwójnej. Miesiąc po wygranej w ojczyźnie zwyciężyła w premierowych zawodach rangi International na Majorce.

W kolejnym roku Francuzka doszła do półfinału w Monterrey i Strasburgu, ćwierćfinału na French Open, półfinału na Majorce i w Båstad oraz ćwierćfinału w Toronto i Tokio. Jesienią triumfowała w Wuhan i Pekinie, wyszła też z fazy grupowej WTA Finals.

W sezonie 2018 Garcia osiągnęła ćwierćfinał w Dosze i Dubaju, półfinał w Stuttgarcie i Madrycie oraz ćwierćfinał w Rzymie, Montrealu i Tokio.

W zawodach cyklu WTA Tour Francuzka wygrała jedenaście turniejów w grze pojedynczej z szesnastu rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast zwyciężyła w siedmiu turniejach z siedemnastu rozegranych finałów. Triumfowała też w jednym turnieju singlowym w cyklu WTA 125K series z dwóch osiągniętych finałów, w deblu zaś wygrała w jednym finale w zawodach tej kategorii.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A 2R Q3 1R 1R 3R 1R 3R 4R 3R 2R 2R 1R 4R 2R 0 / 13 16 – 13
French Open A Q1 2R 1R 2R 1R 1R 2R QF 4R 2R 4R 2R 2R 2R 0 / 13 17 – 13
Wimbledon A A Q2 Q1 2R 3R 1R 2R 4R 1R 1R NH 1R 4R 3R 0 / 10 12 – 10
US Open A A Q1 Q2 2R 1R 1R 3R 3R 3R 1R 3R 2R SF 1R 0 / 11 15 – 11
Ranking na koniec roku 681 280 146 138 75 38 35 24 8 19 45 43 74 4 20 0 / 47 60 – 47

Występy w grze podwójnej

Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 3R 3R 3R SF A A A A 2R A QF 0 / 6 14 – 6
French Open A A 1R 1R 2R 1R 3R W A A A A A W A 2 / 7 15 – 5
Wimbledon A A A A Q1 2R 2R QF A A A NH 1R A QF 0 / 5 8 – 5
US Open A A A A 2R 2R QF F A A A A 1R QF A[a] 0 / 6 13 – 6
Ranking na koniec roku 887 601 309 167 115 26 14 2 73 247 143 172 26 90 2 / 24 50 – 22

Występy w grze mieszanej

Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A 1R A 1R A A A A NH 1R A A 0 / 3 0 – 3
Wimbledon A A A A A A 2R A A A A NH A A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 4 0 – 4

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 16 (11–5)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 13 kwietnia 2014 Bogota Ceglana Serbia Jelena Janković 6:3, 6:4
Finalistka 1. 28 lutego 2015 Acapulco Twarda Szwajcaria Timea Bacsinszky 3:6, 0:6
Finalistka 2. 8 marca 2015 Monterrey Twarda Szwajcaria Timea Bacsinszky 6:4, 2:6, 4:6
Zwyciężczyni 2. 21 maja 2016 Strasburg Ceglana Chorwacja Mirjana Lučić-Baroni 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 3. 19 czerwca 2016 Santa Ponça Trawiasta Łotwa Anastasija Sevastova 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 4. 30 września 2017 Wuhan Twarda Australia Ashleigh Barty 6:7(3), 7:6(4), 6:2
Zwyciężczyni 5. 8 października 2017 Pekin Twarda Rumunia Simona Halep 6:4, 7:6(3)
Zwyciężczyni 6. 14 października 2018 Tiencin Twarda Czechy Karolína Plíšková 7:6(7), 6:3
Finalistka 3. 25 maja 2019 Strasburg Ceglana Ukraina Dajana Jastremśka 4:6, 7:5, 6:7(3)
Zwyciężczyni 7. 16 czerwca 2019 Nottingham Trawiasta Chorwacja Donna Vekić 2:6, 7:6(4), 7:6(4)
Zwyciężczyni 8. 25 czerwca 2022 Bad Homburg vor der Höhe Trawiasta Kanada Bianca Andreescu 6:7(5), 6:4, 6:4
Zwyciężczyni 9. 31 lipca 2022 Warszawa Ceglana Rumunia Ana Bogdan 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 10. 21 sierpnia 2022 Cincinnati Twarda Czechy Petra Kvitová 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 11. 7 listopada 2022 Fort Worth Twarda Aryna Sabalenka 7:6(4), 6:4
Finalistka 4. 5 lutego 2023 Lyon Twarda (hala) Stany Zjednoczone Alycia Parks 6:7(7), 5:7
Finalistka 5. 5 marca 2023 Monterrey Twarda Chorwacja Donna Vekić 4:6, 6:3, 5:7

Gra podwójna 19 (8–11)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 13 kwietnia 2014 Bogota Ceglana Hiszpania Lara Arruabarrena Stany Zjednoczone Vania King
Południowa Afryka Chanelle Scheepers
7:6(5), 6:4
Finalistka 1. 27 września 2014 Wuhan Twarda Zimbabwe Cara Black Szwajcaria Martina Hingis
Włochy Flavia Pennetta
4:6, 7:5, 10–12
Finalistka 2. 12 października 2014 Linz Twarda (hala) Niemcy Annika Beck Rumunia Raluca Olaru
Stany Zjednoczone Ana Tatiszwili
2:6, 1:6
Finalistka 3. 18 października 2014 Moskwa Twarda (hala) Hiszpania Arantxa Parra Santonja Szwajcaria Martina Hingis
Włochy Flavia Pennetta
3:6, 5:7
Finalistka 4. 10 stycznia 2015 Brisbane Twarda Słowenia Katarina Srebotnik Szwajcaria Martina Hingis
Niemcy Sabine Lisicki
2:6, 5:7
Finalistka 5. 26 kwietnia 2015 Stuttgart Ceglana (hala) Słowenia Katarina Srebotnik Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Czechy Lucie Šafářová
4:6, 3:6
Zwyciężczyni 2. 27 czerwca 2015 Eastbourne Trawiasta Słowenia Katarina Srebotnik Chan Yung-jan
Zheng Jie
7:6(5), 6:2
Finalistka 6. 16 sierpnia 2015 Toronto Twarda Słowenia Katarina Srebotnik Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Czechy Lucie Šafářová
1:6, 2:6
Finalistka 7. 15 stycznia 2016 Sydney Twarda Francja Kristina Mladenovic Szwajcaria Martina Hingis
Indie Sania Mirza
6:1, 5:7, 5–10
Finalistka 8. 20 lutego 2016 Dubaj Twarda Francja Kristina Mladenovic Chuang Chia-jung
Chorwacja Darija Jurak
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 10 kwietnia 2016 Charleston Ceglana Francja Kristina Mladenovic Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Czechy Lucie Šafářová
6:2, 7:5
Zwyciężczyni 4. 24 kwietnia 2016 Stuttgart Ceglana (hala) Francja Kristina Mladenovic Szwajcaria Martina Hingis
Indie Sania Mirza
2:6, 6:1, 10–6
Zwyciężczyni 5. 7 maja 2016 Madryt Ceglana Francja Kristina Mladenovic Szwajcaria Martina Hingis
Indie Sania Mirza
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 6. 5 czerwca 2016 French Open Ceglana Francja Kristina Mladenovic Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
6:3, 2:6, 6:4
Finalistka 9. 11 września 2016 US Open Twarda Francja Kristina Mladenovic Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Czechy Lucie Šafářová
6:2, 6:7(5), 4:6
Finalistka 10. 9 października 2016 Pekin Twarda Francja Kristina Mladenovic Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Czechy Lucie Šafářová
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 7. 5 czerwca 2022 French Open Ceglana Francja Kristina Mladenovic Stany Zjednoczone Coco Gauff
Stany Zjednoczone Jessica Pegula
2:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 8. 25 czerwca 2023 Berlin Trawiasta Brazylia Luisa Stefani Czechy Kateřina Siniaková
Czechy Markéta Vondroušová
4:6, 7:6(8), 10–4
Finalistka 11. 12 stycznia 2024 Adelaide Twarda Francja Kristina Mladenovic Brazylia Beatriz Haddad Maia
Stany Zjednoczone Taylor Townsend
5:7, 3:6

Finały turniejów WTA 125K series

Gra pojedyncza 2 (1–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 15 listopada 2015 Limoges Twarda (hala) Stany Zjednoczone Louisa Chirico 6:1, 6:3
Finalistka 1. 20 listopada 2016 Limoges Twarda (hala) Rosja Jekatierina Aleksandrowa 4:6, 0:6

Gra podwójna 1 (1–0)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 10 listopada 2013 Tajpej Dywanowa (hala) Kazachstan Jarosława Szwiedowa Niemcy Anna-Lena Friedsam
Belgia Alison Van Uytvanck
6:3, 6:3

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2017 Półfinał Stany Zjednoczone Venus Williams 7:6(3), 2:6, 3:6
2022 Zwycięstwo Aryna Sabalenka 7:6(4), 6:4

W grze podwójnej

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2015 Faza grupowa Słowenia Katarina Srebotnik Chan Hao-ching
Chan Yung-jan

Czechy Lucie Šafářová
Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Hiszpania Garbiñe Muguruza
Hiszpania Carla Suárez Navarro
4:6, 6:7(5)

6:2, 3:0 krecz

5:7, 2:6
2016 Półfinał Francja Kristina Mladenovic Czechy Lucie Šafářová
Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
3:6, 5:7
2022 Zawodniczki rezerwowe Francja Kristina Mladenovic nie wystąpiły

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy

W grze pojedynczej

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2016 Faza grupowa Wielka Brytania Johanna Konta
Australia Samantha Stosur
2:6, 2:6
6:4, 6:3
2018 Faza grupowa Australia Ashleigh Barty
Białoruś Aryna Sabalenka
3:6, 4:6
6:4, 6:4
2023 Faza grupowa Brazylia Beatriz Haddad Maia
Stany Zjednoczone Madison Keys
1:6, 6:7(4)
6:3, 7:6(3)

Historia występów w turniejach WTA

Legenda
W = zwycięstwo
F = finał
SF = półfinał
QF = ćwierćfinał
xR = x runda (x – numer rundy)
LQ = odpadła w kwalifikacjach
A = nie uczestniczyła w turnieju
NH = turniej nie odbywał się
Przypisy
a Uwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
b Uwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
c Statystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5 Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
P Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000 Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500 Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej

Turniej Kategoria
do 2020
2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A A A A A A A SF A A NH A W A 1 / 2 6 – 3
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier A A A P 2R P 2R P 2R P 3R 500 2R 1R 0 / 6 5 – 6
Katar Doha Premier 5/Premier NH P 2R 1R 2R P 1R P QF P 1R 500 2R 500 1R 0 / 8 4 – 8
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A LQ A 2R 4R 1R 4R 4R 2R NH 2R 2R 4R 0 / 9 11 – 9
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A LQ A 3R 2R 3R 2R 2R 4R NH 2R 1R 2R 0 / 9 8 – 9
Hiszpania Madryt Premier Mandatory A A A A A QF 3R 2R 1R SF 3R NH A A 3R 0 / 7 13 – 7
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A A 1R 1R 2R QF 1R 1R 2R A 3R 0 / 8 5 – 8
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A LQ 2R 1R 1R QF QF 1R NH 1R 1R 2R 0 / 9 6 – 9
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 A A A A LQ LQ 3R 1R 1R 3R 1R 2R 2R W 2R 1 / 9 11 – 8
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano 3R SF 500 0 / 2 4 – 2
Japonia Tokio/ Wuhan[b] Premier 5 A A A 1R A QF 2R 2R W 2R 2R Nie rozegrano 1 / 7 12 – 6
Pekin Premier Mandatory A A A A LQ 2R 2R 3R W 3R 1R Nie rozegrano QF 1 / 7 13 – 6
3 / 81 91 – 78

W grze podwójnej

Turniej Kategoria
do 2020
2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A A A A A RR SF A A A NH A Alt A 0 / 2 2 – 3
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier A A A P SF P QF P A P A 500 A QF 0 / 3 6 – 3
Katar Doha Premier 5/Premier NH P A 2R 2R P 2R P A P 1R 500 A 500 1R 0 / 5 2 – 5
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A A A A QF A 1R A 1R NH A A A 0 / 3 2 – 3
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A A A A QF 1R A A A NH QF A A 0 / 3 4 – 3
Hiszpania Madryt Premier Mandatory A A A A A 1R 1R W A A A NH A A A 1 / 3 5 – 2
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A A SF QF A A A A 1R A A 0 / 3 4 – 3
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A A 2R F QF A A A NH A A 1R 0 / 4 5 – 4
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 A A A A A 1R 2R 2R A A A A A 1R 1R 0 / 5 0 – 5
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano A A 500 0 / 0 0 – 0
Japonia Tokio/ Wuhan[b] Premier 5 A A A A A F 2R 2R A A QF Nie rozegrano 0 / 4 6 – 4
Pekin Premier Mandatory A A A A A A 2R F A A A Nie rozegrano 2R 0 / 3 5 – 3
1 / 36 39 – 35

Finały turniejów rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 4 (1–3)

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 1. 11/07/2010 Niemcy Aschaffenburg 25 000 Ceglana Rumunia Mădălina Gojnea 1:6, 0:6
Finalistka 2. 17/04/2011 Stany Zjednoczone Osprey 25 000 Ceglana Francja Claire de Gubernatis 4:6, 4:6
Finalistka 3. 13/08/2011 Rosja Kazań 50 000 Twarda Rosja Julija Putincewa 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 12/05/2013 Francja Cagnes-sur-Mer 100 000 Ceglana Ukraina Maryna Zanewśka 6:0, 4:6, 6:3

Gra podwójna 7 (4–3)

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Zwyciężczyni 1. 27/09/2009 Portugalia Espinho 10 000 Ceglana Francja Elixane Lechemia Ukraina Mishel Okhremchuk
Francja Morgane Pons
7:5, 6:1
Finalistka 1. 10/10/2010 Francja Limoges 25 000 Ceglana Francja Claire Feuerstein Ukraina Ludmyła Kiczenok
Ukraina Nadija Kiczenok
7:6(5), 4:6, 8–10
Zwyciężczyni 2. 15/05/2011 Francja Saint-Gaudens 50 000 Ceglana Francja Aurélie Védy Rosja Anastasija Piwowarowa
Ukraina Olha Sawczuk
6:3, 6:3
Finalistka 2. 27/11/2011 Japonia Toyota 75 000 Dywanowa (hala) Holandia Michaëlla Krajicek Japonia Makoto Ninomiya
Japonia Riko Sawayanagi
walkower
Zwyciężczyni 3. 14/10/2012 Suzhou 100 000 Twarda Szwajcaria Timea Bacsinszky Yang Zhaoxuan
Zhao Yi-jing
7:5, 6:3
Finalistka 3. 21/10/2012 Japonia Makinohara 25 000 Trawiasta Australia Monique Adamczak Japonia Eri Hozumi
Japonia Miyu Katō
7:6(5), 4:6, 8–10
Zwyciężczyni 4. 27/10/2012 Tajpej 25 000 Twarda Chan Chin-wei Kao Shao-yuan
Lee Hua-chen
4:6, 6:4, 10–6

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Francja
I runda  Brazylia: Teliana Pereira 6:1, 6:2
II runda  Wielka Brytania: Johanna Konta [10] 2:6, 3:6

Gra podwójna

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Francja
I runda Francja Kristina Mladenovic [2]  Japonia: Misaki Doi / Eri Hozumi 0:6, 6:0, 4:6

Gra mieszana

Runda Partner Przeciwnicy Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Francja
I runda Francja Nicolas Mahut [1]  Brazylia: Teliana Pereira / Marcelo Melo 6:7(4), 6:7(1)

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2011 Stany Zjednoczone US Open Twarda Stany Zjednoczone Grace Min 5:7, 6:7(3)

Uwagi

  1. W parze z Kristiną Mladenovic wycofały się tuż przed rozpoczęciem turnieju.
  2. a b Do 2013 roku turniej w Tokio był w kategorii Premier 5, od 2014 spadł do rangi Premier (obecnie WTA 500), a jego miejsce zajął turniej Wuhan Open.

Bibliografia

  • Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-02-22] (ang.).
  • Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-02-22] (ang.).
  • Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-02-22] (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się