Antykról – kontrkandydat do władzy wobec legalnie panującego króla.
Antykrólowie pojawiali się w dziedzicznych monarchiach europejskich zwykle w okresie kryzysów dynastycznych, gdy po wymarciu bezpotomnym jednej dynastii o schedę po niej ubiegało się kilku równorzędnych kandydatów.
W monarchiach elekcyjnych wybór antykróla związany był przede wszystkim ze wzrostem siły opozycji możnowładczej wobec panującego lub kryzysem państwowym wywołanym walkami stronnictw. Zdarzało się też, że antykróla wybierano, gdy legalny król popadał w konflikt z papieżem i był ekskomunikowany.
Antykrólowie zazwyczaj przejmowali władzę jedynie na części terytorium państwa z pomocą popierającego ich stronnictwa lub wojska.
W historii Europy największa liczba antykrólów pojawia się na elekcyjnym tronie Niemiec. W historii Polski przykładem antykróla był Stanisław Leszczyński wybrany przeciwko Augustowi III Sasowi.
_Rei_da_Boemia.jpg)
W latach 1340-1801 królowie Anglii tytułowali się również "Królami Francji", choć ostatnim koronowanym był Henryk VI.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.