| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
Aneta Krystyna Krawczyk z domu Podsiadło (ur. 6 marca 1975 w Radomsku) – polska polityk, radna wojewódzka, pierwszy świadek w sprawie tzw. seksafery w Samoobronie.
Ma wykształcenie średnie. Ukończyła liceum ogólnokształcące w Radomsku i Policealne Studium Ekonomiczne w Częstochowie. Pracowała jako sprzedawca w sklepie, a następnie prowadziła działalność gospodarczą.
W 2001 wstąpiła do Samoobrony RP. Od 2002 do 2004 sprawowała funkcję wiceprzewodniczącej władz regionalnych tej partii w województwie łódzkim[1]. W grudniu 2001 została wicedyrektorem, a następnie dyrektorem biura poselskiego posła Stanisława Łyżwińskiego[2]. W jego biurze poselskim pracowała do 2003.
W wyborach samorządowych w 2002 jako numer 1 listy Samoobrony RP, liczbą 14 030 głosów[3] (najlepszy wynik wyborczy w swoim okręgu wyborczym i trzeci w całym województwie) zdobyła mandat radnej Sejmiku Województwa Łódzkiego. Zasiadała też w radzie nadzorczej oczyszczalni ścieków w Tomaszowie Mazowieckim. W wyborach w 2005 bez powodzenia kandydowała do Sejmu z okręgu piotrkowskiego (otrzymała 2419 głosów).
W wyborach samorządowych w 2006 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję w łódzkim sejmiku, uzyskała 1973 głosy[4] i do wyniku lidera listy Samoobrony RP Jacka Popeckiego, który uzyskał mandat, zabrakło jej 133 głosów.
29 kwietnia 2008 Prokuratura Rejonowa w Tomaszowie Mazowieckim skierowała przeciwko niej do sądu akt oskarżenia, zarzucając jej m.in. oszustwo oraz przywłaszczenie partyjnych pieniędzy. Na ławie oskarżonych zasiadła ze Stanisławem Łyżwińskim i Waldemarem Borczykiem. Proces w tej sprawie rozpoczął się w marcu 2009[5]. W czerwcu 2011 Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim skazał ją w tej sprawie na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat[6].
W 2009 nie przyjęła mandatu radnej sejmiku łódzkiego, który przypadł jej po skazaniu Jacka Popeckiego prawomocnym wyrokiem sądowym.
W grudniu 2006 Aneta Krawczyk oskarżyła posła Stanisława Łyżwińskiego o żądanie usług seksualnych w zamian za otrzymanie pracy w jego biurze, a następnie o uzależnianie wypłacenia pensji od odbycia stosunku seksualnego. Skierowała również wobec niego pozew do sądu o zasądzenie alimentów, ponieważ miał on być ojcem jej najmłodszego dziecka[7]. Pozew został wycofany przez Anetę Krawczyk, gdy badania DNA zlecone przez prokuraturę wykazały jednak, że Stanisław Łyżwiński nie jest ojcem jej córki[7]. Aneta Krawczyk utrzymywała także, jakoby w 2001 doszło do zbliżenia między nią a przewodniczącym Samoobrony RP Andrzejem Lepperem, a jej pełnomocniczka prawna domagała się przeprowadzenia również jego badań DNA[8]. 8 lutego 2007 po przebadaniu Andrzeja Leppera wykluczono także, by on był ojcem córki Anety Krawczyk[9].
W 2008 otrzymała status pokrzywdzonej w procesie Andrzeja Leppera i Stanisława Łyżwińskiego toczącym się przed Sądem Okręgowym w Piotrkowie Trybunalskim. Nieprawomocny wyrok tego sądu z lutego 2010 roku, skazujący obu polityków na kary pozbawienia wolności m.in. za wykorzystywanie seksualne Anety Krawczyk, został w tym zakresie uchylony przez Sąd Apelacyjny w Łodzi w marcu 2011[10]. Ostatecznie nie doszło do prawomocnego osądzenia Andrzeja Leppera w tej sprawie z uwagi na jego śmierć, a postępowanie wobec Stanisława Łyżwińskiego bezterminowo odroczono z powodu stanu zdrowia uniemożliwiającego udział w procesie[11].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
