ResponseEve, a responsive template by SiGa

Andreas Zingerle

Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1961 Rasen-Antholz
Wzrost	169 cm
Debiut w PŚ	14.01 1982, Egg (55. miejsce - b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	13.02 1982, Mińsk (12. miejsce - sprint)
Pierwsze podium w PŚ	8.03 1986, Lahti (3. miejsce - b.indywidualny)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie brąz Calgary 1988 sztafeta Mistrzostwa świata złoto Kontiolahti 1990 sztafeta złoto Borowec 1993 b.indywidualny złoto Borowec 1993 sztafeta złoto Canmore 1994 b.drużynowy brąz Oslo 1986 sztafeta Puchar Świata 3. miejsce 1990/1991 Puchar Świata (sprint) 2. miejsce 1990/1991 Puchar Świata (b.indywidualny) 2. miejsce 1992/1993 3. miejsce 1990/1991

Andreas Zingerle (ur. 25 listopada 1961 w Rasen-Antholz) – reprezentant Włoch w biathlonie, brązowy medalista olimpijski i pięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

W Pucharze Świata zadebiutował 14 stycznia 1982 roku w Egg am Etzel, zajmując 55. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty zdobył 13 lutego 1982 roku w Mińsku, zajmując 12. miejsce w sprincie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 8 marca 1983 roku w Lahti, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Peter Angerer z RFN i Jan Matouš z Czechosłowacji. W kolejnych startach jeszcze 14 razy stawał na podium, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa: 17 marca 1990 roku w Kontiolahti wygrał sprint, a 16 stycznia 1992 roku w Ruhpolding, 15 stycznia 1993 roku w Val Ridanna i 11 lutego 1993 roku w Borowcu był najlepszy w biegu indywidualnym. Ostatni raz w czołowej trójce znalazł się 13 stycznia 1994 roku w Ruhpolding, gdzie był trzeci w tej samej konkurencji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1990/1991, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Siergiejem Czepikowem z ZSRR i Niemcem Markiem Kirchnerem. W tym samym sezonie był też drugi w klasyfikacji sprintu i trzeci w klasyfikacji biegu indywidualnego. Ponadto w sezonie 1992/1993 był drugi w klasyfikacji biegu indywidualnego.

W 1982 roku wystartował na mistrzostwach świata w Mińsku, gdzie zajął 12. miejsce w sprincie. Na rozgrywanych cztery lata później mistrzostwach świata w Oslo wspólnie z Wernerem Kiemem, Gottliebem Taschlerem i Johannem Passlerem zdobył brązowy medal w sztafecie. W tej samej konkurencji Włosi w składzie: Pieralberto Carrara, Wilfried Pallhuber, Johann Passler i Andreas Zingerle zwyciężyli na mistrzostwach świata w Oslo/Mińsku/Kontiolahti w 1990 roku oraz rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Borowcu. Na drugiej z tych imprez Zingerle zdobył też złoty medal w biegu indywidualnym, zostając pierwszym w historii włoskim mistrzem świata w tej konkurencji. Wyprzedził tam na podium dwóch Rosjan: Siergieja Tarasowa i Siergieja Czepikowa. Ostatni medal zdobył na mistrzostwach świata w Canmore w 1994 roku, gdzie razem z Pieralberto Carrarą, Hubertem Leitgebem i Wilfriedem Pallhuberem zwyciężył w biegu drużynowym. Był też między innymi czwarty w sprincie podczas mistrzostw świata w Lahti w 1991 roku, gdzie walkę o podium przegrał z Eirikiem Kvalfossem z Norwegii o 3,7 sekundy.

Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Sarajewie w 1984 roku. Zajął tam dziewiąte miejsce w biegu indywidualnym i 29. w sprincie i piąte w sztafecie. Największy sukces osiągnął podczas igrzysk olimpijskich w Calgary w 1988 roku, gdzie razem z Kiemem, Taschlerem i Passlerem był trzeci w sztafecie. Ponadto zajął piętnaste miejsce w sprincie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Albertville był między innymi siódmy w sprincie i czwarty w sztafecie. Brał również udział w igrzyskach w Lillehammer w 1994 roku, gdzie rywalizację w biegu indywidualnym i sztafecie ukończył na szóstej pozycji, a w sprincie zajął 44. miejsce.

Życie prywatne

Mieszka w Anterselvie (niem. Rasen-Antholz) w Tyrolu Południowym. Jest żonaty. Jego hobby to tenis i piłka nożna. Zna dwa języki niemiecki i włoski. Z zawodu jest policjantem. Od maja 2018 roku jest głównym trenerem reprezentacji Włoch^[1]

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Mistrzostwa świata

Puchar Świata

Miejsca na podium chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	8 marca	1986	Lahti	Bieg indywidualny na 20 km	3.	3	1:08:34,0	+57,0	Peter Angerer
2.	21 stycznia	1988	Anterselva	Sprint na 10 km	3.	0+1	29:21,6	+26,2	Frank-Peter Roetsch
3.	28 stycznia	1988	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+0+0+0	56:42,4	+1:33,4	Ernst Reiter
4.	11 marca	1988	Oslo	Bieg indywidualny na 20 km	3.	1+0+0+0	58:22,8	+21,4	Gisle Fenne
5.	20 stycznia	1990	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+1+1+1	59:26,5	+21,4	Anders Mannelqvist
6.	17 marca	1990	Kontiolahti	Sprint na 10 km	1.	0+0	26:51,4	–	–
7.	15 grudnia	1990	Les Saisies	Sprint na 10 km	3.	1+0	29:40,9	+6,7	Siergiej Czepikow
8.	17 stycznia	1991	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+0+1+0	53:12,7	+47,3	Pieralberto Carrara
9.	26 stycznia	1991	Anterselva	Sprint na 10 km	2.	0+1	27:45,1	+11,3	Siergiej Czepikow
10.	26 stycznia	1991	Oberhof	Sprint na 10 km	3.	0+1	25:22,3	+28,0	Frank Luck
11.	16 stycznia	1992	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 20 km	1.	1+0+0+1	54:50,0	–	–
12.	15 stycznia	1993	Val Ridanna	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+0+0+1	53:50,5	–	–
13.	11 lutego	1993	Borowec	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+1+0+0	53:05,4	–	–
14.	4 marca	1993	Lillehammer	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+0+0+0	55:08,6	+59,5	Wilfried Pallhuber
15.	13 stycznia	1994	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+0+1+0	46:33,0	+1:57,3	Patrice Bailly-Salins

Przypisy

Bibliografia

• Andreas Zingerle. skisport365.com. [dostęp 2020-01-09]. (ang.).
• Profil na stronie IBU. data.biathlonworld.com. [dostęp 2020-01-09]. (ang.).
• Andreas Zingerle Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2020-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)]. (ang.).