 IO 1988
|
|
|---|---|
| Stolica igrzysk | |
| Liczba ekip |
64 |
| Liczba sportowców |
1801 |
| Liczba konkurencji |
57 w 7 dyscyplinach |
| Otwarcie | |
| Oficjalne otwarcie | |
| Zamknięcie | |
| Przysięga olimpijska |
Surya Bonaly (sportowcy) |
| Znicz olimpijski |
Michel Platini |
| Stadion |
Théâtre des Cérémonies, Albertville |
XVI Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się we francuskiej miejscowości Albertville w 1992 roku. Startowało 1801 zawodników (488 kobiet) z 64 krajów. Po raz pierwszy wystartowali reprezentanci 12 państw: Algierii, Bermudów, Brazylii, Chorwacji, Estonii, Hondurasu, Litwy, Łotwy, Republiki Irlandii, Słowenii i Suazi.
Do organizacji zimowych igrzysk olimpijskich w 1992 roku kandydowało siedem miast: Albertville, Anchorage, Berchtesgaden, Cortina d’Ampezzo, Falun, Lillehammer oraz Sofia. W październiku 1986 roku w Lozannie, Międzynarodowy Komitet Olimpijski wybrał z tego grona miasto organizatora Igrzysk Zimowych Olimpijskich.
| Miasto | Państwo | Runda 1 | Runda 2 | Runda 3 | Runda 4 | Dogrywka 5 | Runda 6 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Albertville |  Francja
|
19 | 26 | 29 | 42 | – | 51 |
| Sofia |  Bułgaria
|
25 | 25 | 28 | 24 | – | 25 |
| Falun |  Szwecja
|
10 | 11 | 11 | 11 | 41 | 9 |
| Lillehammer |  Norwegia
|
10 | 11 | 9 | 11 | 40 | – |
| Cortina d’Ampezzo |  Włochy
|
7 | 6 | 7 | – | – | – |
| Anchorage |  Stany Zjednoczone
|
7 | 5 | – | – | – | – |
| Berchtesgaden |  Niemcy
|
6 | – | – | – | – | – |
Ostatecznie gospodarza wyłoniono 17 października 1986 roku, podczas 91. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Lozannie. W szóstej turze głosowania, z liczbą 51 głosów, zwyciężyło francuskie Albertville. W sukces Albertville nie wierzyło wielu analityków i ekspertów. Wszystko dlatego, iż Francuzi postanowili rozłożyć igrzyska na przestrzeni 1040 kilometrów kwadratowych. MKOl uwierzył jednak w obietnice szefów komitetu organizacyjnego – Michela Barniera i słynnego alpejczyka Jeana-Calude'a Killy'ego – iż impreza zachowa spójny charakter. Rzeczywistość okazała się jednak inna. Zaledwie 18 konkurencji rozegrano w głównym mieście ZIO, zaś pozostałe zostały rozsiane po Courchevel, La Plagne, Les Arcs, Les Menuires, Les Saisies, Meribel, Pralognan-la-Vanoise, Tignes i Val d'Isere. Skończyło się na horrorze logistycznym, przede wszystkim dla kibiców i dziennikarzy, muszących pokonywać znaczne odległości z jednej olimpijskiej areny na drugą. Głos zabierali także ekolodzy, którzy sprzeciwiali się decyzji francuskiego rządu o zniesieniu programu ochrony lasów w celu zbudowania toru bobslejowego i tras narciarskich. Prawdziwym problemem były jednak przemiany polityczne w Europie. Gospodarze nie byli przygotowani na przyjazd kilkunastu dodatkowych reprezentacji. Dość powiedzieć, iż miasto Brides-les-Baines, gdzie wybudowano wioskę olimpijską, miało 10 milionów dolarów deficytu i wisiało nad nim widmo bankructwa. Problem został rozwiązany w następujący sposób – państwa byłego Związku Radzieckiego (z wyłączeniem Litwy, Łotwy i Estonii), przysłały na igrzyska wspólną reprezentację, pod nazwą Wspólnoty Niepodległych Państw. Ich przyjazd na imprezę został opłacony przez głównych sponsorów MKOl.Uroczysta ceremonia otwarcia XVI Zimowych Igrzysk Olimpijskich miała miejsce 8 lutego 1992 roku na Theatre des Ceremonies w Albertville. Do regionu Savoie we Francji przybyło 1801 sportowców z 64 państw. Po ośmiu latach przerwy do rywalizacji powrócił Senegal, po pięćdziesięciu sześciu – Łotwa, zaś po sześćdziesięciu czterech - Litwa. Ponownie witano także reprezentację zjednoczonych Niemiec, a w miejsce ZSRR pojawiła się drużyna Wspólnoty Niepodległych Państw. Na zimowych igrzyskach zadebiutowały z kolei zespoły Algierii, Bermudów, Brazylii, Chorwacji, Estonii, Hondurasu, Irlandii, Słowenii i Suazi. W porównaniu z zawodami w Calgary, do Albertville nie przybyły ekipy Fidżi, Guamu, Gwatemali, Meksyku i Portugalii. We Francji pojawiła się także 53-osobowa reprezentacja Polski, której chorążym po raz drugi został hokeista, Henryk Gruth. Europejska Wspólnota Gospodarcza, znana obecnie jako Unia Europejska, proponowała komitetowi organizacyjnemu 12 milionów dolarów, w zamian za umożliwienie otwarcia igrzysk Jacques'owi Delors, przewodniczącemu Komisji Europejskiej. Francuzi jednak byli nieugięci i imprezę w Albertville otworzył ich prezydent, Francois Mitterrand. Ogień olimpijski na stadion wprowadził Michel Platini. Znakomity francuski piłkarz przekazał jednak na samym końcu pochodnię towarzyszącemu mu ośmiolatkowi. I to właśnie Francois-Cyrille Grange zapalił olimpijski znicz.
W poniższym kalendarzu zaprezentowano dni, w których rozdane zostały medale w danej konkurencji (żółty kolor), rozegrane zostały eliminacje (niebieski kolor), rozegrana została gala łyżwiarzy figurowych (jasnożółty), ceremonia otwarcia (zielony) i zamknięcia igrzysk (czerwony)
| Luty 1992 | 8 So |
9 Ni |
10 Pn |
11 Wt |
12 Śr |
13 Cz |
14 Pt |
15 So |
16 Nd |
17 Pn |
18 Wt |
19 Śr |
20 Cz |
21 Pt |
22 So |
23 Nd |
Złote medale |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Biathlon |
● | ● | ● | ● | ● | ● | 6 | ||||||||||
 Biegi narciarskie |
● | ● | ●● | ●● | ● | ● | ● | ● | 10 | ||||||||
 Bobsleje |
● | ● | 2 | ||||||||||||||
 Hokej na lodzie |
● | 1 | |||||||||||||||
 Kombinacja norweska |
● | ● | 2 | ||||||||||||||
 Łyżwiarstwo figurowe |
● | ● | ● | ● | 4 | ||||||||||||
 Łyżwiarstwo szybkie |
● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | 10 | ||||||
 Narciarstwo alpejskie |
● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | 10 | ||||||
 Narciarstwo dowolne |
●● | 2 | |||||||||||||||
 Saneczkarstwo |
● | ● | ● | 3 | |||||||||||||
 Short track |
●● | ●● | 4 | ||||||||||||||
 Skoki narciarskie |
● | ● | ● | 3 | |||||||||||||
| Złote medale | 4 | 3 | 3 | 3 | 6 | 4 | 5 | 4 | 5 | 4 | 3 | 5 | 4 | 2 | 2 | 57 | |
| Ceremonie | ● | ● |
| Klasyfikacja medalowa według państw | 
| ||||
| państwo | ogółem | złote | srebrne | brązowe | |
| 1. | Niemcy |
26 | 10 | 10 | 6 |
| 2. |  Wspólna reprezentacja
|
23 | 9 | 6 | 8 |
| 3. | Norwegia |
20 | 9 | 6 | 5 |
| 4. |  Austria |
21 | 6 | 7 | 8 |
| 5. | Stany Zjednoczone |
11 | 5 | 4 | 2 |
| 6. | Włochy |
14 | 4 | 6 | 4 |
| 7. | Francja |
9 | 3 | 5 | 1 |
| 8. |  Finlandia |
7 | 3 | 1 | 3 |
| 9. |  Kanada |
8 | 2 | 3 | 2 |
| 10. |  Korea Południowa |
4 | 2 | 1 | 1 |
| Osiągnięcia reprezentacji Polski | ||||
|---|---|---|---|---|
| dyscyplina | konkurencja | reprezentant | miejsce | |
| kombinacja norweska | Stanisław Ustupski | 8. | ||
| biathlon | 4x7,5 km | sztafeta męska | 9. | |
Wikimedia Commons
Wikicytaty
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
