Andreas Goldberger
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1972
Ried im Innkreis

Klub

SC Waldzell

Wzrost

172 cm

Debiut w PŚ

4 stycznia 1991 w Innsbrucku (35. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

17 marca 1991 w Planicy (9. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

4 stycznia 1992 w Innsbrucku (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

3 stycznia 1993 w Innsbrucku

Rekord życiowy

225,0 m na Velikance w Planicy (18 marca 2000)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
brąz Lillehammer 1994 duża
brąz Lillehammer 1994 duża druż.
Mistrzostwa świata
złoto Lahti 2001 normalna druż.
srebro Falun 1993 normalna
srebro Thunder Bay 1995 duża
brąz Falun 1993 duża
brąz Falun 1993 duża druż.
brąz Trondheim 1997 normalna
brąz Lahti 2001 duża druż.
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Tauplitz 1996 indywidualnie
srebro Harrachov 1992 indywidualnie
brąz Planica 2004 drużynowo
Inne nagrody
Puchar świata w skokach
Kryształowa Kula
1992/1993
Kryształowa Kula
1994/1995
Kryształowa Kula
1995/1996
3. miejsce
1993/1994
Puchar Świata w lotach narciarskich
Mała Kryształowa Kula
1994/1995
Mała Kryształowa Kula
1995/1996
2. miejsce
1991/1992
3. miejsce
1992/1993
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
1995
srebro 2. miejsce
1999
srebro 2. miejsce
2001
brąz 3. miejsce
1994
Turniej Czterech Skoczni
złoto 1. miejsce
1992/1993
złoto 1. miejsce
1994/1995
srebro 2. miejsce
1996/1997
brąz 3. miejsce
1993/1994
Turniej Nordycki
srebro 2. miejsce
2001
Puchar KOP
złoto 1. miejsce
1994/1995
złoto 1. miejsce
1995/1996
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Odznaka Zasługi I Klasy
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Andreas Goldberger (ur. 29 listopada 1972 w Ried im Innkreis) – austriacki skoczek narciarski, dwukrotny brązowy medalista olimpijski, siedmiokrotny medalista mistrzostw świata, trzykrotny medalista mistrzostw świata w lotach, trzykrotny zdobywca Pucharu Świata, dwukrotny zdobywca Pucharu Świata w lotach, dwukrotny zwycięzca Turnieju Czterech Skoczni, dwukrotny zdobywca Pucharu KOP, a także zwycięzca Letniego Grand Prix. Jako pierwszy skoczek w historii oddał skok ponad 200-metrowy (202 m), lecz nie zdołał go ustać[1].

Przebieg kariery

Goldberger podczas PŚ w Zakopanem w 2003

W Pucharze Świata zadebiutował 4 stycznia 1991 w Innsbrucku, podczas trzeciego konkursu 39. edycji Turnieju Czterech Skoczni. W konkursie tym, podobnie jak dwa dni później w Bischofshofen zajął 35. miejsce. Pierwsze punkty zdobył 17 marca 1991 w Planicy, gdzie zajął 9. miejsce. W sezonie 1990/1991 wystartował jeszcze tylko w jednym konkursie, ponownie w Planicy, gdzie zajął siódmą pozycję, co dało mu 37. miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. Równocześnie zajął 14. miejsce w sezonie 1990/1991 Pucharu Świata w lotach.

W sezonie 1991/1992 rywalizację rozpoczął ponownie od konkursu w Innsbrucku, gdzie zajął drugie miejsce (wyprzedził go tylko Toni Nieminen). Podobnie jak rok wcześniej nie startował w niemieckiej części Turnieju Czterech Skoczni, co spowodowało, że zajął odległe pozycje w klasyfikacji końcowej. Dwa miesiące później zdobył srebrny medal na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie (wygrał Noriaki Kasai). Dziewięciokrotnie zajmował miejsca w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Świata, przy tym trzykrotnie stał na podium, dzięki czemu zajął 8. miejsce w klasyfikacji generalnej tego sezonu. Był ponadto drugi w klasyfikacji generalnej sezonu 1991/1992 w lotach, ustępując tylko swemu rodakowi Wernerowi Rathmayrowi.

W sezonie 1992/1993 podczas konkursu w Oberstdorfie był drugi, w Garmisch-Partenkirchen trzeci, a 4 stycznia 1992 w Innsbrucku odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo. Wynik ten powtórzył także w Bischofshofen, co pozwoliło mu zwyciężyć w 41. Turnieju Czterech Skoczni. Na mistrzostwach świata w Falun (1993) zdobył trzy medale. W konkursie indywidualnym na normalnej skoczni po pierwszej serii skoków zajmował trzecie miejsce za Masahiko Haradą i Ivanem Lunardim. Jednak w drugiej kolejce uzyskał 88,5 metra, co było drugą odległością tej serii i awansował na drugie miejsce. Zwyciężył Harada, a trzecie miejsce zajął Jaroslav Sakala. Na dużym obiekcie sytuacja wyglądała podobnie, z tym że po pierwszej serii Austriaka nie było na miejscu gwarantującym medal, a na prowadzeniu znajdował się Espen Bredesen po skoku na odległość 125,5 m. W drugiej serii Goldberger uzyskał najlepszą odległość, skacząc 118,5 m i zdobył brązowy medal. Pierwsze miejsce obronił Bredesen, a drugi był Sakala. Ponadto w konkursie drużynowym wraz z Ernstem Vettorim, Heinzem Kuttinem i Stefanem Horngacherem wywalczył kolejny brązowy medal. Łącznie w tym sezonie dziewięciokrotnie stawał na podium zawodów PŚ, przy czym dwukrotnie zwyciężał, trzykrotnie był drugi i cztery razy trzeci, co dało mu pierwszą w karierze Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej PŚ. W klasyfikacji generalnej PŚ w lotach był trzeci, za Sakalą i Didierem Mollardem.

W sezonie 1993/1994 odbyły się igrzyska olimpijskie w Lillehammer. Po pierwszej serii skoków w konkursie indywidualnym na dużej skoczni Goldberger zajmował trzecią pozycję za Jensem Weißflogiem i Espenem Bredesenem. W drugiej serii zdołał obronić swą pozycję i zdobył brązowy medal. W konkursie na normalnej skoczni po pierwszym skoku znajdował się na czwartej pozycji, za Bredesenem, Lasse Ottesenem i Noriakim Kasaim, który wyprzedzał go o 0,5 punktu. W drugiej kolejce osiągnął dopiero dziesiąty wynik i ostatecznie zajął siódmą pozycję. Austriacy w składzie: Heinz Kuttin, Christian Moser, Stefan Horngacher i Goldberger wywalczyli brązowy medal. W tym sezonie zajął także trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej 42. Turnieju Czterech Skoczni po tym, jak był trzeci w Oberstdorfie, piąty w Ga-Pa i Bischofshofen oraz zwyciężył w Innsbrucku. Trzeci był także w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, za Bredesnem i Weißflogiem. Na mistrzostwach świata w lotach w Planicy w 1994 zajął 13. miejsce. Po zakończeniu sezonu zimowego wziął udział w pierwszej edycji Letniego Grand Prix w skokach, zajmując trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej za Takanobu Okabe i Ari-Pekką Nikkolą.

W sezonie 1994/1995 z 21 rozegranych indywidualnych konkursów PŚ Goldberger wygrał 10, a pięć razy był drugi, co dało mu zwycięstwo w klasyfikacji generalnej z przewagą ponad 600 punktów nad drugim Roberto Ceconem. Za wyniki w lotach zdobył Puchar KOP oraz Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w PŚ w lotach. Najlepszy był także w 43. Turnieju Czterech Skoczni, podczas którego był drugi w trzech pierwszych konkursach, a w Bischofshofen zwyciężył. Na mistrzostwach świata w Thunder Bay zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym na dużej skoczni (zwyciężył Tommy Ingebrigtsen). Wyprzedził on Austriaka o 13,1 punktu, a na trzecim miejscu uplasował się Jens Weißflog, który z kolei stracił 29,6 punktu do drugiego miejsca. W konkursie drużynowym reprezentacja Austrii z Goldbergerem zajęła szóste miejsce. Szósty był także w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni. Latem 1995 zwyciężył w drugiej edycji Letniego Grand Prix w skokach.

W sezonie 1995/1996 po raz trzeci w karierze zdobył Kryształową Kulę i po raz drugi z rzędu Puchar KOP oraz Małą Kryształową Kulę PŚ w lotach. W 27 startach w PŚ sześciokrotnie zwyciężał i po dwa razy stawał na drugim i trzecim stopniu podium. W tym sezonie odniósł także swoje ostatnie zwycięstwo w pucharowych zawodach – 9 marca 1996 w Harrachovie. Miesiąc wcześniej triumfował na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz, wyprzedzając Janne Ahonena i Urbana Franca.

W 1997 na mistrzostwach świata w Trondheim wywalczył brązowy medal na normalnej skoczni, ustępując tylko Ahonenowi i Haradzie. Kazuyoshi Funaki, który zajął czwarte miejsce, stracił do Austriaka zaledwie 1 punkt. Na dużym obiekcie szansę na dobre miejsce stracił już po pierwszym skoku, w którym uzyskał zaledwie 90,5 m, co dało mu 47. miejsce. W konkursie drużynowym Austriacy z Goldbergerem w składzie zajęli czwarte miejsce. Brązowy medal przegrali z reprezentacją Niemiec o 4,7 punktu. W 45. Turnieju Czterech Skoczni zajął drugie miejsce, za Primožem Peterką, a o 0,1 punktu przed Dieterem Thomą. Z czterech konkursów tego Turnieju był kolejno trzeci, drugi, czwarty i ósmy. W klasyfikacji generalnej sezonu 1996/1997 Pucharu Świata zajął szóste miejsce, sześciokrotnie stając na podium w poszczególnych konkursach.

W sezonie 1997/1998 ani razu nie zdołał stanąć na podium, zajmując ostatecznie 17. miejsce w klasyfikacji generalnej. Na igrzyskach olimpijskich w Nagano w lutym 1998 wystartował tylko w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni, gdzie zajął 22. miejsce. Na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie zajął 14. miejsce. W kolejnym sezonie skoków 1998/1999 tylko raz stanął na podium 30 grudnia 1998 w Oberstdorfie, gdzie był drugi. W następnych konkursach 46. edycji Turnieju Czterech Skoczni był kolejno siódmy, jedenasty i dziewiętnasty, co dało mu czwarte miejsce w klasyfikacji końcowej. Walkę o trzecie miejsce przegrał z Janne Ahonenem, ale był w tej edycji najwyżej sklasyfikowanym Austriakiem. Nie brał udziału w mistrzostwach świata w Ramsau w lutym 1999, a w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata zajął siedemnaste miejsce.

Latem 1999 zajął drugie miejsce w szóstej edycji Letniego Grand Prix w skokach, przegrywając jedynie ze Svenem Hannawaldem. Dobre wyniki w lecie przełożyły się na zimowy sezon 1999/2000. 27 listopada 1999 w Kuopio zajął drugie miejsce, ustępując jedynie Martinowi Schmittowi. Później jeszcze pięciokrotnie stawał na podium, raz był drugi i cztery razy trzeci. Dobre wyniki w 48. Turnieju Czterech Skoczni dały mu piąte miejsce w klasyfikacji końcowej. Piąty był także w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w skokach, a w Pucharze Świata w lotach był czwarty. W 2000 na mistrzostwach świata w lotach w Vikersund zajął ósme miejsce. W tym samym roku ustanowił nowy rekord świata w długości skoku narciarskiego (225,0 metrów). Dokonał tego 18 marca 2000 na Velikance w Planicy. Rekord ten utrzymał się aż do zakończenia sezonu 2002/2003, kiedy najpierw został wyrównany przez Adama Małysza, a następnie trzykrotnie poprawiony przez Mattiego Hautamäkiego, który uzyskał kolejno 227,5 m, 228,5 m oraz 231,0 m.

W sezonie 2000/2001 wziął udział w mistrzostwach świata w Lahti. Zajął tam 11. miejsce indywidualnie na dużej skoczni, a następnie wspólnie z Wolfgangiem Loitzlem, Martinem Höllwarthem i Stefanem Horngacherem zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym. W konkursach na skoczni normalnej był szósty indywidualnie, a w konkursie drużynowym zdobył złoty medal. 9 marca 2001 w Trondheim wywalczył jedyne swoje podium w tym sezonie, zajmując drugie miejsce za Adamem Małyszem. Polak był także jedynym skoczkiem, który wyprzedził Austriaka w klasyfikacji generalnej piątej edycji Turnieju Nordyckiego oraz ósmej edycji Letniego Grand Prix w skokach.

Kolejne podium wywalczył 2 grudnia 2001 w Titisee-Neustadt, gdzie zajął trzecie miejsce za Hannawaldem i Małyszem. Było to jego jedyne podium w całym sezonie 2001/2002. W klasyfikacji generalnej PŚ był trzynasty. Wystartował także na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie w 2002, gdzie zajął. 29. miejsce. W sezonie 2002/2003 trzykrotnie stawał na podium, w tym po raz ostatni w karierze, 1 stycznia 2003 w Garmisch-Partenkirchen, gdzie był drugi. Swój ostatni sukces osiągnął na mistrzostwach świata w lotach w Planicy, gdzie w konkursie drużynowym wraz z Andreasem Widhölzlem, Wolfgangiem Loitzlem i Thomasem Morgensternem zdobył brązowy medal. W konkursie indywidualnym nie wystartował. Ostatni występ w Pucharze Świata zaliczył 6 marca 2005 w Lahti, gdzie zajął 49. miejsce. Oficjalne zakończenie kariery ogłosił 13 stycznia 2006 po oddaniu swego ostatniego skoku na skoczni Kulm w Tauplitz. Łącznie w przeciągu całej kariery 63 razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata, w tym 20 razy zwyciężał, 25 razy był drugi i 18 razy trzeci. Pod względem liczby zwycięstw w klasyfikacji generalnej PŚ w skokach jest na trzecim miejscu w historii, za Mattim Nykänenem i Adamem Małyszem.

Emerytura

Goldberger na benefisie Adama Małysza

Obecnie Andreas jest komentatorem austriackiej stacji ORF1 i występuje w tej roli podczas większości zawodów w skokach narciarskich Pucharu Świata. Podczas Turnieju Czterech Skoczni występował jako przedskoczek z kamerą na kasku, a w czasie najazdu po rozbiegu i tuż po wylądowaniu mówił przez mikrofon.

W 2006 roku wziął udział w drugiej edycji austriackiego Tańca z gwiazdami.

W 1997 roku Goldberger przyznał, że brał kokainę, w rezultacie został zawieszony przez Austriacki Związek Narciarski na sześć miesięcy. W listopadzie 1997 roku ogłosił, że będzie skakał w barwach Jugosławii[2] Doszedł jednak do porozumienia z krajowym Związkiem i pozostał członkiem reprezentacji Austrii.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

1994 Norwegia Lillehammer – brązowy medal (K-120), 7. miejsce (K-90)
1998 Japonia Nagano/Hakuba – 22. miejsce (K-90)

Drużynowo

1994 Norwegia Lillehammer – brązowy medal[a]

Starty A. Goldbergera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3. 20 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 indywid. 128,5 m 121,5 m 255,0 pkt 19,5 pkt Jens Weißflog
3. 23 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 druż.[a] 123,5 m 127,5 m 918,9 pkt (254,3 pkt) 51,2 pkt Niemcy
7. 25 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 indywid. 98,0 m 93,5 m 258,0 pkt 24,0 pkt Espen Bredesen
22. 11 lutego 1998 Japonia Hakuba Olimpijska K-90 indywid. 81,0 m 81,5 m 196,5 pkt 38,0 pkt Jani Soininen

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

1993 Szwecja Falun – brązowy medal (K-115), srebrny medal (K-90)
1995 Kanada Thunder Bay – 6. miejsce (K-90), srebrny medal (K-120)
1997 Norwegia Trondheim – brązowy medal (K-90), 47. miejsce (K-120)
2001 Finlandia Lahti – 11. miejsce (K-116), 6. miejsce (K-90)

Drużynowo

1993 Szwecja Falun – brązowy medal[b]
1995 Kanada Thunder Bay – 6. miejsce[c]
1997 Norwegia Trondheim – 4. miejsce[d]
2001 Finlandia Lahti – brązowy medal (K-116)[e], złoty medal (K-90)[f]

Starty A. Goldbergera na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3. 21 lutego 1993 Szwecja Falun Lugnet K-115 indywid. 113,0 m 118,5 m 237,6 pkt 3,8 pkt Espen Bredesen
3. 23 lutego 1993 Szwecja Falun Lugnet K-115 druż.[b] 105,0 m 107,5 m 745,4 pkt (201,5 pkt) 76,1 pkt Norwegia
2. 27 lutego 1993 Szwecja Falun Lugnet K-90 indywid. 89,5 m 88,5 m 231,3 pkt 6,5 pkt Masahiko Harada
6. 12 marca 1995 Kanada Thunder Bay Normal Thunder K-90 indywid. 98,5 m 81,0 m 230,0 pkt 36,0 pkt Takanobu Okabe
6. 16 marca 1995 Kanada Thunder Bay Big Thunder K-120 druż.[c] 129,5 m 130,0 m 728,1 pkt (269,6 pkt) 170,9 pkt Finlandia
2. 18 marca 1995 Kanada Thunder Bay Big Thunder K-120 indywid. 127,5 m 127,5 m 259,5 pkt 13,1 pkt Tommy Ingebrigtsen
3. 22 lutego 1997 Norwegia Trondheim Granåsen K-90 indywid. 96,0 m 94,0 m 257,0 pkt 6,5 pkt Janne Ahonen
4. 27 lutego 1997 Norwegia Trondheim Granåsen K-120 druż.[d] 117,0 m 119,5 m 840,9 pkt (229,7 pkt) 114,4 pkt Finlandia
47. 1 marca 1997 Norwegia Trondheim Granåsen K-120 indywid. 90,5 m — 58,4 pkt 193,7 pkt Masahiko Harada
11. 19 lutego 2001 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 indywid. 111,5 m 113,0 m 217,5 pkt 58,8 pkt Martin Schmitt
6. 23 lutego 2001 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 indywid. 80,5 m 93,5 m 216,5 pkt 29,5 pkt Adam Małysz
3. 24 lutego 2001 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 druż.[e] 90,5 m 96,5 m 880,2 pkt (141,0 pkt) 59,6 pkt Niemcy
1. 25 lutego 2001 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 druż.[f] 86,5 m 91,0 m 953,5 pkt (224,5 pkt) —

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

1992 Czechy Harrachov – srebrny medal
1994 Słowenia Planica – 13. miejsce
1996 Austria Tauplitz – złoty medal
1998 Niemcy Oberstdorf – 14. miejsce
2000 Norwegia Vikersund – 8. miejsce
2002 Czechy Harrachov – 29. miejsce

Drużynowo

2004 Słowenia Planica – brązowy medal[g]

Starty A. Goldbergera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
2. 22 marca 1992 Czechy Harrachov Čerťák K-180 indywid. 175,0 m 179,0 m 112,0 m — 377,0 pkt 15,5 pkt Noriaki Kasai
13. 20 marca 1994 Słowenia Planica Velikanka K-185 indywid. 141,0 m 128,0 m — — 221,3 pkt 130,0 pkt Jaroslav Sakala
1. 10-11 lutego 1996 Austria Tauplitz Kulm K-185 indywid. 183,0 m 183,0 m 194,0 m 198,0 m 738,1 pkt —
14. 24-25 stycznia 1998 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 indywid. 138,0 m 181,0 m 185,5 m 191,0 m 645,1 pkt 131,3 pkt Kazuyoshi Funaki
8. 12-14 lutego 2000 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-185 indywid. 160,5 m 145,0 m 187,5 m —[h] 450,1 pkt 86,7 pkt Sven Hannawald
29. 9-10 marca 2002 Czechy Harrachov Čerťák K-185 indywid. 149,5 m 140,5 m —[h] —[h] 243,5 pkt 152,8 pkt Sven Hannawald
3. 22 lutego 2004 Słowenia Planica Velikanka K-185 druż.[g] 197,0 m 197,5 m 1620,8 pkt (383,4 pkt) 91,0 pkt Norwegia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[3]
1990/1991 37.
1991/1992 8.
1992/1993 1.
1993/1994 3.
1994/1995 1.
1995/1996 1.
1996/1997 6.
1997/1998 17.
1998/1999 17.
1999/2000 5.
2000/2001 14.
2001/2002 13.
2002/2003 12.
2003/2004 18.
2004/2005 36.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 3 stycznia 1993 Austria Innsbruck Bergisel K-108 109,0 m 106,0 m 229,8 pkt * TCS 1992/1993
2. 6 stycznia 1993 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-120 123,5 m 120,5 m 237,1 pkt * TCS 1992/1993
3. 17 grudnia 1993 Francja Courchevel Tremplin Le Praz K-120 120,5 m 124,0 m 242,1 pkt —
4. 4 stycznia 1994 Austria Innsbruck Bergisel K-108 114,5 m 104,0 m 233,4 pkt * TCS 1993/1994
5. 11 grudnia 1994 Słowenia Planica Srednija Velikanka K-92 96,0 m 102,5 m 258,5 pkt —
6. 6 stycznia 1995 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-120 127,5 m 128,5 m 261,3 pkt * TCS 1994/1995
7. 8 stycznia 1995 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-120 125,0 m 126,5 m 250,7 pkt —
8. 21 stycznia 1995 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 90,0 m 95,0 m 245,5 pkt —
9. 28 stycznia 1995 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 90,5 m 89,5 m 234,5 pkt —
10. 8 lutego 1995 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 134,0 m 128,5 m 272,5 pkt —
11. 12 lutego 1995 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-110 119,0 m 111,5 m 254,9 pkt —
12. 18 lutego 1995 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-170 174,0 m 179,0 m 358,1 pkt * Loty 1994/1995
13. 19 lutego 1995 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-170 181,0 m 188,0 m 373,3 pkt * Loty 1994/1995
14. 25 lutego 1995 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 192,0 m 196,0 m 348,8 pkt * Loty 1994/1995
15. 4 stycznia 1996 Austria Innsbruck Bergisel K-108 111,5 m 109,5 m 238,8 pkt * TCS 1995/1996
16. 14 stycznia 1996 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-120 127,5 m 118,0 m 245,9 pkt —
17. 21 stycznia 1996 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 117,5 m 107,0 m 224,1 pkt *ex aequo z Ari-Pekka Nikkola
18. 28 stycznia 1996 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-116 122,5 m 125,5 m 267,3 pkt —
19. 11 lutego 1996 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm K-185 194,0 m 198,0 m 385,9 pkt *Drugi dzień mistrzostw świata w lotach
20. 9 marca 1996 Czechy Harrachov Čerťák K-180 204,0 m 190,0 m 385,8 pkt * Loty 1995/1996

Miejsca na podium

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
1990/1991 - - - -
1991/1992 - 2 1 3
1992/1993 2 3 4 9
1993/1994 2 3 3 8
1994/1995 10 5 - 15
1995/1996 6 2 2 10
1996/1997 - 4 2 6
1997/1998 - - - -
1998/1999 - 1 - 1
1999/2000 - 2 4 6
2000/2001 - 1 - 1
2001/2002 - - 1 1
2002/2003 - 2 1 3
2003/2004 - - - -
2004/2005 - - - -
Suma 20 25 18 63

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 4 stycznia 1992 Austria Innsbruck Bergisel K-108 107,5 m 104,5 m 215,6 pkt 2. 13,4 pkt Toni Nieminen
2. 26 stycznia 1992 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-182 187,0 m 184,0 m 363,0 pkt 3. 2,0 pkt Werner Rathmayr
3. 22 marca 1992 Czechy Harrachov Čerťák K-180 175,0 m 179,0 m 377,0 pkt 2. 15,5 pkt Noriaki Kasai
4. 6 grudnia 1992 Szwecja Falun Lugnet K-115 111,5 m 114,5 m 223,9 pkt 2. 4,3 pkt Werner Rathmayr
5. 30 grudnia 1992 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-115 116,0 m 115,0 m 237,4 pkt 2. 0,3 pkt Christof Duffner
6. 1 stycznia 1993 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-107 100,5 m 101,0 m 216,5 pkt 3. 4,3 pkt Noriaki Kasai
7. 3 stycznia 1993 Austria Innsbruck Bergisel K-108 109,0 m 106,0 m 229,8 pkt 1. —
8. 6 stycznia 1993 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-120 123,5 m 120,5 m 237,1 pkt 1. —
9. 30 stycznia 1993 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm K-185 184,0 m 176,0 m 337,5 pkt 3. 1,5 pkt Jaroslav Sakala
10. 31 stycznia 1993 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm K-185 178,0 m 185,0 m 340,5 pkt 3. 15,0 pkt Jaroslav Sakala
11. 11 marca 1993 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 113,5 m 110,5 m 201,1 pkt 3. 16,8 pkt Espen Bredesen
12. 28 marca 1993 Słowenia Planica Bloudkova Velikanka K-120 121,0 m 126,5 m 245,0 pkt 2. 9,7 pkt Espen Bredesen
13. 11 grudnia 1993 Słowenia Planica Srednija Velikanka K-92 99,0 m 96,5 m 256,0 pkt 3. 12,5 pkt Espen Bredesen
14. 12 grudnia 1993 Słowenia Planica Bloudkova Velikanka K-120 130,5 m 133,5 m 274,2 pkt 2. 0,5 pkt Jens Weißflog
15. 14 grudnia 1993 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-90 80,0 m 92,5 m 220,5 pkt 3. 18,0 pkt Jens Weißflog
16. 17 grudnia 1993 Francja Courchevel Tremplin Le Praz K-120 120,5 m 124,0 m 242,1 pkt 1. —
17. 30 grudnia 1993 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-115 118,5 m 103,0 m 217,2 pkt 3. 20,9 pkt Jens Weißflog
18. 4 stycznia 1994 Austria Innsbruck Bergisel K-108 114,5 m 104,0 m 233,4 pkt 1. —
19. 22 stycznia 1994 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 84,5 m 89,0 m 221,5 pkt 2. 9,0 pkt Jens Weißflog
20. 26 marca 1994 Kanada Thunder Bay Normal Thunder K-90 98,5 m 83,5 m 237,0 pkt 2. 1,0 pkt Gerd Siegmund
21. 10 grudnia 1994 Słowenia Planica Srednija Velikanka K-92 93,0 m 92,0 m 235,0 pkt 2. 8,0 pkt Kazuyoshi Funaki
22. 11 grudnia 1994 Słowenia Planica Srednija Velikanka K-92 96,0 m 102,5 m 258,5 pkt 1. —
23. 30 grudnia 1994 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-115 113,0 m 113,5 m 226,7 pkt 2. 1,2 pkt Reinhard Schwarzenberger
24. 1 stycznia 1995 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-107 109,0 m 113,5 m 241,8 pkt 2. 5,8 pkt Janne Ahonen
25. 4 stycznia 1995 Austria Innsbruck Bergisel K-108 102,0 m 112,5 m 225,6 pkt 2. 22,1 pkt Kazuyoshi Funaki
26. 6 stycznia 1995 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-120 127,5 m 128,5 m 261,3 pkt 1. —
27. 8 stycznia 1995 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-120 125,0 m 126,5 m 250,7 pkt 1. —
28. 15 stycznia 1995 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-120 125,5 m 127,0 m 256,0 pkt 2. 2,2 pkt Roberto Cecon
29. 21 stycznia 1995 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 90,0 m 95,0 m 245,5 pkt 1. —
30. 28 stycznia 1995 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 90,5 m 89,5 m 234,5 pkt 1. —
31. 8 lutego 1995 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 134,0 m 128,5 m 272,5 pkt 1. —
32. 12 lutego 1995 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-110 119,0 m 111,5 m 254,9 pkt 1. —
33. 18 lutego 1995 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-170 174,0 m 179,0 m 358,1 pkt 1. —
34. 19 lutego 1995 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-170 181,0 m 188,0 m 373,3 pkt 1. —
35. 25 lutego 1995 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 192,0 m 196,0 m 348,8 pkt 1. —
36. 12 grudnia 1995 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-90 89,0 m 91,0 m 235,5 pkt 3. 8,5 pkt Mika Laitinen
37. 4 stycznia 1996 Austria Innsbruck Bergisel K-108 111,5 m 109,5 m 238,8 pkt 1. —
38. 13 stycznia 1996 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-120 117,5 m 114,5 m 220,1 pkt 3. 8,6 pkt Jani Soininen
39. 14 stycznia 1996 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-120 127,5 m 118,0 m 245,9 pkt 1. —
40. 21 stycznia 1996 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 117,5 m 107,0 m 224,1 pkt 1. —
41. 27 stycznia 1996 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-116 122,0 m 125,0 m 264,5 pkt 2. 11,5 pkt Primož Peterka
42. 28 stycznia 1996 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-116 122,5 m 125,5 m 267,3 pkt 1. —
43. 10 lutego 1996 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm K-185 183,0 m 183,0 m 352,2 pkt 2. 4,8 pkt Janne Ahonen
44. 11 lutego 1996 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm K-185 194,0 m 198,0 m 385,9 pkt 1. —
45. 9 marca 1996 Czechy Harrachov Čerťák K-180 204,0 m 190,0 m 385,8 pkt 1. —
46. 7 grudnia 1996 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 135,5 m 127,5 m 274,4 pkt 3. 29,0 pkt Takanobu Okabe
47. 15 grudnia 1996 Czechy Harrachov Čertak K-120 113,5 m 124,0 m 231,0 pkt 2. 4,1 pkt Primož Peterka
48. 29 grudnia 1996 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-115 119,5 m 117,0 m 246,7 pkt 3. 6,3 pkt Dieter Thoma
49. 1 stycznia 1997 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-107 114,0 m 114,0 m 228,9 pkt 2. 13,0 pkt Primož Peterka
50. 8 lutego 1997 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm K-185 191,5 m 190,0 m 369,3 pkt 2. 10,6 pkt Takanobu Okabe
51. 9 lutego 1997 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm K-185 195,5 m 200,5 m 379,2 pkt 2. 7,0 pkt Primož Peterka
52. 30 grudnia 1998 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-115 119,0 m 114,5 m 242,8 pkt 2. 2,0 pkt Martin Schmitt
53. 27 listopada 1999 Finlandia Kuopio Puijo K-120 121,0 m — 118,8 pkt 2. 5,1 pkt Martin Schmitt
54. 4 grudnia 1999 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 119,0 m 122,5 m 235,2 pkt 3. 18,7 pkt Andreas Widhölzl
55. 29 grudnia 1999 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-115 112,5 m 116,5 m 233,2 pkt 2. 9,8 pkt Martin Schmitt
56. 27 lutego 2000 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain K-120 125,0 m — 124,0 pkt 3. 7,2 pkt Martin Schmitt
57. 5 marca 2000 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 119,0 m 125,0 m 253,1 pkt 3. 5,1 pkt Martin Schmitt
58. 19 marca 2000 Słowenia Planica Velikanka K-185 208,0 m 200,0 m 401,1 pkt 3. 9,6 pkt Sven Hannawald
59. 9 marca 2001 Norwegia Trondheim Granåsen K-120 121,0 m 134,0 m 253,5 pkt 2. 1,1 pkt Adam Małysz
60. 2 grudnia 2001 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-120 121,5 m 124,5 m 241,8 pkt 3. 35,6 pkt Sven Hannawald
61. 15 grudnia 2002 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-120 123,5 m 133,5 m 264,1 pkt 2. 9,4 pkt Martin Höllwarth
62. 22 grudnia 2002 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-120 129,0 m 129,0 m 268,9 pkt 3. 14,0 pkt Sven Hannawald
63. 1 stycznia 2003 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-115 121,5 m 123,0 m 261,1 pkt 2. 3,5 pkt Primož Peterka

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[4]
Sezon 1990/1991
Lake Placid Lake Placid Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Oberhof Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Lahti Bollnäs Falun Trondheim Oslo Planica Planica Szczyrbskie Jezioro punkty
- - - - - - - - 35 35 - - - - - - - - - 9 7 - 16
Sezon 1991/1992
Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo Sankt Moritz Engelberg Oberstdorf Oberstdorf Lahti Lahti Örnsköldsvik Trondheim Trondheim Oslo MŚL – Harrachov Planica punkty
- - - - - - 2 6 7 16 4 5 3 23 24 6 5 75 11 2 - 123
Sezon 1992/1993
Falun Falun Ruhpolding Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Lahti Lillehammer Oslo Planica punkty
5 2 15 - - 2 3 1 1 19 3 3 10 6 3 8 2 206
Legenda (do sezonu 1992/1993)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Sezon 1993/1994
Planica Planica Predazzo Courchevel Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Murau Liberec Liberec Sapporo Sapporo Lahti Örnsköldsvik MŚL – Planica Thunder Bay Thunder Bay punkty
3 2 3 1 41 3 5 1 5 46 6 12 2 4 23 5 13 2 8 927
Sezon 1994/1995
Planica Planica Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Lahti Lahti Kuopio Falun Falun Lillehammer Oslo Vikersund Vikersund Oberstdorf punkty
2 1 2 2 2 1 1 4 2 1 12 1 13 4 17 16 1 1 1 1 1 1571
Sezon 1995/1996
Lillehammer Lillehammer Villach Planica Predazzo Chamonix Chamonix Oberhof Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane MŚL – Bad Mitterndorf MŚL – Bad Mitterndorf Iron Mountain Iron Mountain Kuopio Lahti Lahti Harrachov Falun Oslo punkty
7 5 5 5 3 44 49 14 30 4 1 5 3 1 22 1 2 1 2 1 5 11 4 14 10 1 9 4 1416
Sezon 1996/1997
Lillehammer Lillehammer Ruka Ruka Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Kuopio Falun Oslo Planica Planica punkty
6 4 3 7 10 2 3 2 4 8 9 9 10 4 22 - - 2 2 47 - - - - - 817
Sezon 1997/1998
Lillehammer Lillehammer Predazzo Villach Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Ramsau Zakopane Zakopane MŚL – Oberstdorf MŚL – Oberstdorf Sapporo Vikersund Vikersund Kuopio Lahti Lahti Falun Trondheim Oslo Planica Planica punkty
- - - - - 10 6 7 11 5 6 24 37 12 26 7 46 10 29 36 50 47 14 50 37 32 48 327
Sezon 1998/1999
Lillehammer Lillehammer Chamonix Chamonix Predazzo Oberhof Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Harrachov Kuopio Lahti Trondheim Falun Oslo Planica Planica Planica punkty
20 q 7 17 10 10 36 22 2 7 11 19 39 11 9 28 - - 23 30 - 10 28 16 26 28 22 - q 400
Sezon 1999/2000
Kuopio Kuopio Predazzo Predazzo Villach Zakopane Zakopane Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Bad Mitterndorf Iron Mountain Iron Mountain Lahti Lahti Trondheim Oslo Planica punkty
2 16 3 6 14 6 7 2 5 6 8 4 4 19 9 13 17 40 7 12 3 5 3 4 6 3 1034
Sezon 2000/2001
Kuopio Kuopio Kuopio Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Park City Hakuba Sapporo Sapporo Willingen Willingen Oberstdorf Oberstdorf Falun Trondheim Oslo Planica punkty
27 22 20 20 23 28 - 17 18 - - 27 47 42 15 9 5 6 2 4 7 373
Sezon 2001/2002
Kuopio Kuopio Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Villach Engelberg Engelberg Predazzo Predazzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Lahti Falun Trondheim Oslo punkty
12 8 4 3 31 9 21 7 10 10 22 17 10 13 51 13 - - 31 29 11 18 419
Sezon 2002/2003
Ruka Ruka Trondheim Trondheim Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Willingen Willingen Oslo Lahti Lahti Planica Planica punkty
21 18 19 8 7 2 7 3 14 2 8 22 8 9 5 - - - 14 38 23 25 - - - - - 556
Sezon 2003/2004
Ruka Ruka Trondheim Titisee-Neustadt Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Oberstdorf Willingen Park City Lahti Kuopio Lillehammer Oslo punkty
6 62 17 18 17 40 15 28 12 6 6 18 6 53 26 28 23 22 44 33 29 26 19 299
Sezon 2004/2005
Ruka Ruka Trondheim Trondheim Harrachov Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Pragelato Lahti Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
- - dq 12 25 19 27 32 39 17 39 27 - 21 27 27 23 40 50 - - 25 49 q - - q - 94
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce Źr.
1990/1991 47. [5]
1991/1992 38. [6]
1992/1993 1. [3]
1993/1994 3.
1994/1995 1.
1995/1996 7.
1996/1997 2.
1997/1998 4.
1998/1999 9.
1999/2000 5.
2000/2001 26.
2001/2002 9.
2002/2003 9.
2003/2004 24.
2004/2005 28.

Turniej Nordycki

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce Źr.
1998 40. [7]
1999 19. [8]
2000 3. [9]
2001 2. [10]
2002 23. [3]
2004 27.
2005 69.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[3]
1990/1991 14.
1991/1992 2.
1992/1993 3.
1993/1994 13.
1994/1995 1.
1995/1996 1.
1996/1997 5.
1997/1998 15.
1998/1999 34.
1999/2000 4.
2000/2001 7.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[11]
1994 3.
1995 1.
1996 18.
1998 6.
1999 2.
2000 13.
2001 2.
2002 19.
2003 17.
2004 52.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota
1. 27 sierpnia 1995 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-90 95,0 m 91,0 m 249,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 1 września 1994 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-90 89,0 m 93,0 m 234,5 pkt 2. 11,0 pkt Takanobu Okabe
2. 19 sierpnia 1995 Finlandia Kuopio Puijo K-90 101,5 m 92,5 m 259,0 pkt 2. 1,5 pkt Kazuyoshi Funaki
3. 20 sierpnia 1995 Norwegia Trondheim Granåsen K-120 124,5 m 120,5 m 248,0 pkt 2. 6,2 pkt Zbyněk Krompolc
4. 27 sierpnia 1995 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-90 95,0 m 91,0 m 249,0 pkt 1. —
5. 8 sierpnia 1999 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-95 104,5 m 100,5 m 264,0 pkt 3. 9,0 pkt Sven Hannawald
6. 14 sierpnia 1999 Francja Courchevel Tremplin Le Praz K-120 123,5 m 124,5 m 248,9 pkt 3. 6,6 pkt Andreas Widhölzl
7. 22 sierpnia 1999 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 114,5 m 108,5 m 259,9 pkt 3. 5,4 pkt Martin Schmitt
8. 15 września 1999 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 135,5 m 138,0 m 282,8 pkt 2. 1,1 pkt Andreas Widhölzl
9. 12 sierpnia 2001 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-95 100,5 m 102,0 m 258,0 pkt 2. 8,5 pkt Martin Höllwarth
10. 5 września 2001 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 124,0 m 126,0 m 251,0 pkt 2. 16,3 pkt Stefan Horngacher
11. 8 września 2001 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 125,5 m 121,0 m 247,7 pkt 3. 2,5 pkt Stefan Horngacher

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[4]
1994
Hinterzarten Predazzo Stams punkty
6 2 7 668,3
1995
Kuopio Trondheim Hinterzarten Stams punkty
2 2 1 4 1007,4
1996
Trondheim Oberhof Hinterzarten Predazzo Stams punkty
5 11 29 - - 71
1998
Stams Predazzo Courchevel Hinterzarten Hakuba Hakuba punkty
9 5 8 5 6 11 215
1999
Hinterzarten Courchevel Stams Hakuba Sapporo punkty
3 3 3 6 2 300
2000
Hinterzarten Kuopio Villach Courchevel Hakuba Hakuba Sapporo Sapporo punkty
24 16 q 20 9 16 4 8 159
2001
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Stams Sapporo Hakuba Hakuba punkty
6 2 14 7 2 3 4 364
2002
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Lahti Lahti Innsbruck punkty
16 14 16 - - 14 66
2003
Hinterzarten Courchevel Predazzo Innsbruck punkty
- - 11 7 60
2004
Hinterzarten Courchevel Zakopane Predazzo Innsbruck Hakuba Hakuba punkty
46 45 26 40 q - - 5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Europy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
1988/1989 niesklasyfikowany
1989/1990 61.
1990/1991 11.
1991/1992 13.

Zwycięstwa w konkursach Pucharu Europy chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota
1. 29 grudnia 1991 Austria St. Aegyd Klaushoferschanze K-73 70,5 m 70,5 m 214,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach Pucharu Europy chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 9 lutego 1991 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-110 111,0 m 101,5 m 216,1 pkt 2. 13,1 pkt Ralf Gebstedt
2. 14 grudnia 1991 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanze K-90 90,0 m 86,0 m 218,1 pkt 2. 23,3 pkt Martin Höllwarth
3. 29 grudnia 1991 Austria St. Aegyd Klaushoferschanze K-73 70,5 m 70,5 m 214,0 pkt 1. – –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Europy

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego.[12]

Sezon 1988/1989
St Moritz Sankt Aegyd Planica La Molina Mátráhaza Sarajewo Travnik Saalfelden Schönwald Schönwald Sprova Sprova Meldal Kuopio Szczyrk Rovaniemi Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro punkty
- - - - - - - 56 18 21 - - - - - - - - 0
Sezon 1989/1990
St Moritz Sankt Aegyd Ruhpolding Saalfelden Planica Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro La Molina Le Brassus Planica Planica Seefeld Kuopio Taivalkoski Sprova Sprova punkty
- 31 - - - - - 7 - - - - - - - - 9
Sezon 1990/1991
Oberwiesenthal Chaux Neuve St Moritz St Aegyd Saalfelden Ruhpolding Planica Harrachov Liberec La Molina Willingen Seefeld Gallio Neustadt Schönwald Szczyrk Ruka Rovaniemi punkty
17 - 12 29 26 17 10 11 15 - 2 12 21 - - 11 - - 45
Sezon 1991/1992
Oberwiesenthal Oberhof Courchevel St Aegyd Planica Saalfelden Ruhpolding Liberec Harrachov Willingen Willingen La Molina Szczyrk Schönwald Neustadt Chamonix Le Brassus Sprova Meldal Feldberg Feldberg punkty
2 25 12 1 - - 11 - - - - - - - - - - - - - - 54
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

- – zawodnik nie wystartował lub brak danych

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[13]
1991/1992[i] 13.
1993/1994 71.
1994/1995 60.
1995/1996 89.

Zwycięstwa w konkursach PK chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota
1. 29 grudnia 1991 Austria St. Aegyd Klaushoferschanze K-73 70,5 m 70,5 m 214,0 pkt
2. 17 grudnia 1994 Finlandia Lahti Salpausselkä K-114 121,5 m 123,0 m 254,6 pkt
3. 31 stycznia 1996 Austria Seefeld Casino Arena K-90 93,5 m 95,0 m 252,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach PK chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 14 grudnia 1991 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanze K-90 90,0 m 86,0 m 218,1 pkt 2. 23,3 pkt Martin Höllwarth
2. 29 grudnia 1991 Austria St. Aegyd Klaushoferschanze K-73 70,5 m 70,5 m 214,0 pkt 1. – –
3. 5 grudnia 1993 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 88,5 m 94,5 m 239,5 pkt 3. 10,0 pkt Hiroya Saitō
4. 17 grudnia 1994 Finlandia Lahti Salpausselkä K-114 121,5 m 123,0 m 254,6 pkt 1. – –
5. 18 grudnia 1994 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 95,5 m 91,5 m 243,5 pkt 3. 13,0 pkt Kazuyoshi Funaki
6. 31 stycznia 1996 Austria Seefeld Casino Arena K-90 93,5 m 95,0 m 252,0 pkt 1. – –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[4]
Sezon 1991/1992
Oberwiesenthal Oberhof Courchevel Sankt Aegyd Planica Saalfelden Ruhpolding Liberec Harrachov Willingen Willingen La Molina Szczyrk Schönwald Titisee-Neustadt Chamonix Le Brassus Sprova Meldal Feldberg Feldberg punkty
2 25 12 1 - - 11 - - - - - - - - - - - - - - 54
Legenda (do sezonu 1992/93)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 -  – zawodnik nie wystartował

Sezon 1993/1994
Lillehammer Lillehammer Oberwiesenthal Lauscha Wörgl Sankt Moritz Sankt Aegyd Gallio Sapporo Sapporo Willingen Willingen Ironwood Ironwood Ruhpolding Saalfelden Planica Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Schönwald Titisee-Neustadt Calgary Calgary Zaō Zakopane Zakopane Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Sprova Sprova Ruka Rovaniemi punkty
5 3 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 105
Sezon 1994/1995
Lillehammer Lillehammer Jyväskylä Lahti Lahti Sankt Moritz Lake Placid Lake Placid Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Courchevel Courchevel Szczyrbskie Jezioro Zakopane Zakopane Gallio Gallio Liberec Liberec Reit im Winkl Saalfelden Ruhpolding Westby Iron Mountain Ishpeming Sapporo Zaō Zaō Schönwald Schönwald Sprova Sprova Ruka Gällivare Rovaniemi Rovaniemi punkty
- - - 1 3 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 160
Sezon 1995/1996
Lauscha Brotterode Lahti Lahti Kuopio Sankt Moritz Lake Placid Lake Placid Bad Goisern Reit im Winkl Sapporo Sapporo Sapporo Saalfelden Berchtesgaden Willingen Liberec Liberec Seefeld Westby Westby Gallio Gallio Örnsköldsvik Örnsköldsvik Schönwald Titisee-Neustadt Bollnäs Sapporo Beuil Beuil Falun Zaō Zaō Planica Planica Voss Voss Rovaniemi Ruka punkty
- - - - - - - - 33 - - - - - - - - - 1 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 100
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ a b Skład zespołu: Heinz Kuttin, Christian Moser, Stefan Horngacher, Andreas Goldberger
  2. ↑ a b Skład zespołu: Ernst Vettori, Heinz Kuttin, Stefan Horngacher, Andreas Goldberger
  3. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Widhölzl, Christian Moser, Reinhard Schwarzenberger, Andreas Goldberger
  4. ↑ a b Skład zespołu: Stefan Horngacher, Martin Höllwarth, Andreas Widhölzl, Andreas Goldberger
  5. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Goldberger, Wolfgang Loitzl, Martin Höllwarth, Stefan Horngacher
  6. ↑ a b Skład zespołu: Wolfgang Loitzl, Andreas Goldberger, Stefan Horngacher, Martin Höllwarth
  7. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Widhölzl, Andreas Goldberger, Wolfgang Loitzl, Thomas Morgenstern
  8. ↑ a b c Seria konkursowa została odwołana.
  9. ↑ Edycja 1991/1992 Pucharu Europy uznawana jest przez FIS za pierwszą edycję Pucharu Kontynentalnego.

Przypisy

  1. ↑ Mariusz Wesołowski: Z cyklu skoczkowie wszech czasów: Andreas Goldberger - złoty chłopak. skijumping.pl, 2006-05-25. [dostęp 2014-03-05].
  2. ↑ Nije Lako Biti Srbin(serb.)
  3. ↑ a b c d GOLDBERGER Andreas - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
  4. ↑ a b c Adam Kwieciński: GOLDBERGER Andreas. [dostęp 2023-12-27].
  5. ↑ 4 HILLS TOURNAMENT 1990/1991 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
  6. ↑ 4 HILLS TOURNAMENT 1991/1992 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-08-22)]. (ang.).
  7. ↑ 1998 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-05)]. (jap.).
  8. ↑ 1999 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)]. (jap.).
  9. ↑ 2000 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-28)]. (ang.).
  10. ↑ 2001 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-30)]. (ang.).
  11. ↑ GOLDBERGER Andreas - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
  12. ↑ Wyniki Zawodnika [online], www.wyniki-skoki.hostingasp.pl [dostęp 2021-04-07].
  13. ↑ GOLDBERGER Andreas - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
  14. ↑ Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952. parlament.gv.at. s. 1012. [dostęp 2014-02-10]. (niem.).
  15. ↑ a b Aufstellung aller seit ca. 1954 verliehenen staatlichen Auszeichnungen im Bereich des Sports (staatliche Auszeichnungen bis 2013). sportministerium.at. s. 17. [dostęp 2014-02-11]. (niem.).
  16. ↑ Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952. parlament.gv.at. s. 964. [dostęp 2014-02-10]. (niem.).

Bibliografia

  • GOLDBERGER Andreas - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-29]. (ang.).
  • Adam Kwieciński: GOLDBERGER Andreas 1972.11.29 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-04-29].
Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal


Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal


Mistrzowie świata w lotach narciarskich
Indywidualnie
Drużynowo
Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (normalna skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (mamucia skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (normalna skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Zdobywcy Pucharu Świata w skokach narciarskich
Zdobywcy Pucharu Świata w lotach narciarskich
Zdobywcy Pucharu KOP (skoki narciarskie)
Zwycięzcy Turnieju Czterech Skoczni
Zwycięzcy skoków narciarskich na Festiwalu Narciarskim w Holmenkollen
Zwycięzcy Letniego Grand Prix w skokach narciarskich
  • mężczyźni
  • kobiety
Mistrzowie Austrii w skokach narciarskich
Indywidualnie
Skocznia normalna
indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Drużynowo

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się