| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 sierpnia 1999 |
| Zawód | |
| Lata aktywności | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Zygmunt Maciejewski (ur. 21 grudnia 1914 w Berlinie, zm. 12 sierpnia 1999 w Warszawie[1]) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, spiker i reżyser radiowy.
Urodził się w rodzinie Józefa, mistrza krawieckiego, i Bronisławy Maciejewskich. Był bratem Romana (wybitnego kompozytora), Wojciecha (reżysera) i Jadwigi (nauczycielki). Absolwent Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Warszawskiego (1939). Brał udział w kampanii wrześniowej. Okres okupacji spędził w Częstochowie, gdzie udzielał lekcji języka francuskiego.
Po wojnie uczęszczał do szkoły dramatycznej w Poznaniu. Zadebiutował 18 sierpnia 1945 w roli prokuratora w spektaklu Ziemia oskarża Wandy Karczewskiej w reż. Stefana Drewicza na deskach Teatru Polskiego w Poznaniu. Pracował również w Polskim Radio jako spiker (1945) i reżyser (1946–1948). W 1948 zdał aktorski egzamin eksternistyczny. Występował na scenach poznańskich: Teatru Nowego (1945–1947) i Teatru Polskiego (1947–1948). Od 1948 aktor scen warszawskich: Teatru Polskiego (1948–1949), Teatru Nowego (1949–1951), Teatru Narodowego (1951–1962), Teatru Klasycznego (1962–1972), Teatru Studio (1972–1978) i Teatru Na Woli (1978–1981). W 1981 przeszedł na emeryturę, ale nadal grał w filmach. Ostatni raz zagrał gościnnie w warszawskim Teatrze Kwadrat w 1989[1].
Był ojcem aktora Michała[1]. Zmarł 12 sierpnia 1999 w Warszawie, pochowany został na cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej (kwatera W-III-13-1-11)[2].
W maju 2012 powstał film dokumentalny Bracia w reżyserii Moniki Adamczewskiej, o trzech braciach Maciejewskich – Romanie, Zygmuncie i Wojciechu[3].
Polski dubbing
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.