ResponseEve, a responsive template by SiGa

Zygfryd Weinberg

Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1930 Bydgoszcz
Data śmierci	8 sierpnia 2015
Wzrost	179 cm
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski złoto Kraków 1950 trójskok złoto Warszawa 1951 trójskok złoto Warszawa 1953 trójskok złoto Warszawa 1954 trójskok złoto Łódź 1955 trójskok srebro Poznań 1948 trójskok brąz Warszawa 1951 skok wzwyż Halowe mistrzostwa Polski złoto Poznań 1951 trójskok złoto Warszawa 1954 trójskok

Zygfryd Joachim Weinberg (ur. 3 lutego 1930 w Bydgoszczy, zm. 8 sierpnia 2015^[1][2]) – polski lekkoatleta trójskoczek i trener lekkoatletyczny, mistrz i rekordzista Polski, olimpijczyk.

Kariera sportowa

Startował na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach, gdzie zajął w finale trójskoku 10. miejsce^[1]. Na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie zajął 4. miejsce w tej konkurencji^[3].

Dwukrotnie startował w akademickich mistrzostwach świata (UIE). W 1951 w Berlinie zdobył brązowy, a w Budapeszcie w 1954 złoty medal w trójskoku^[4].

Był pięciokrotnym mistrzem Polski w trójskoku w 1950, 1951, 1953, 1954 i 1955 oraz wicemistrzem w 1948. Z powodzeniem startował również w innych konkurencjach lekkoatletycznych: zdobył brązowy medal w skoku wzwyż w 1951, a w 1947 zajął 4. miejsce w sztafecie 3 × 1000 metrów, 5. miejsce w biegu na 3000 metrów z przeszkodami i 6. miejsce w dziesięcioboju^[5]. Zdobył również mistrzostwo Polski w hali w trójskoku w 1951 oraz wicemistrzostwo w 1956^[6].

Trzy razy ustanawiał rekord Polski w trójskoku, doprowadzając go do wyniku 15,30 m 8 sierpnia 1954 w Budapeszcie^[7].

W latach 1950-1955 dziewięć razy startował w meczach reprezentacji Polski, odnosząc 4 zwycięstwa indywidualne.

Rekord życiowy Weinberga w trójskoku wynosi 15,30 m (8 sierpnia 1954 w Budapeszcie)^[8].

Był zawodnikiem HKS Bydgoszcz (1945-1948), Gwardii Bydgoszcz (1949-1952), OWKS Bydgoszcz (1952), CWKS Warszawa (1953-1955), CWKS Bydgoszcz (1956) i Legii Warszawa (1957-1959).

Na początku 1952 otrzymał tytuł mistrza sportu^[9].

Po zakończeniu kariery był trenerem. Jego wychowankami są m.in. Andrzej Puławski i Tadeusz Jankowski. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie przy ul Młynarskiej (aleja 54, rząd 1 grób 9)^[10].

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki : 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.brak strony w książce
• Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.brak strony w książce
• Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.brak strony w książce
• Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 2: N-Ż. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 341. ISBN 83-7407-050-1.
• Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 526. ISBN 978-83-86320-10-3.