Zofia Stępień (ur. 1 sierpnia 1939 w Częstochowie) – polska robotnica, działaczka Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, członkini Biura Politycznego KC PZPR.
W 1955 ukończyła zasadniczą szkołę zawodową w Częstochowie. Z zawodu włókniarka, pracowała jako pomoc snowacza w Częstochowskich Zakładach Przemysłu Lniarskiego Stradom (od 1963 r.). Członek PZPR od 1965 roku, I sekretarz Podstawowej Organizacji Partyjnej w zakładzie pracy (1975–1982), członek egzekutywy Komitetu Zakładowego w Częstochowskich Zakładach Przemysłu Lniarskiego Stradom (1984–1986). Członek egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Częstochowie (1982–1986). W latach 1981–1984 zastępca członka, a od 1984 członek Komitetu Centralnego PZPR. Na X Zjeździe PZPR w lipcu 1986 r. została powołana w skład Biura Politycznego KC PZPR jako przedstawicielka klasy robotniczej, była drugą po Zofii Grzyb kobietą wybraną do najwyższego, 12 osobowego kierowniczego gremium partii komunistycznej. W latach 1987–1989 była ponadto przewodniczącą Komisji ds. Rodziny KC PZPR. W Biurze Politycznym pozostawała do X Plenum KC PZPR w grudniu 1988, kiedy Wojciech Jaruzelski przeprowadził rekonstrukcję BP. Z Biura odwołano wówczas, obok Zofii Stępień, między innymi: Józefa Baryłę, Jana Główczyka, Tadeusza Porębskiego oraz Zbigniewa Messnera. Do rozwiązania PZPR w styczniu 1990 r. pozostawała w składzie Komitetu Centralnego.
W latach 1986–1988 należała do wąskiej grupy najważniejszych osób w PRL.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
