| |||
Państwa | |||
---|---|---|---|
Stolica | |||
Ważniejsze miejscowości | |||
Położenie na mapie Ziemia kaliska, WIelkopolska i inne krainy historyczne Polski na tle współczesnych granic administracyjnych |
Ziemia kaliska (łac. Terra Calisiensis) – jednostka terytorialna średniowiecznego państwa polskiego, w dorzeczu górnej i środkowej Warty. W czasach nowożytnych wschodnia część Wielkopolski właściwej, współcześnie synonim Kaliskiego.
W 1138 r. ziemia kaliska weszła w skład dzielnicy senioralnej, a następnie od 1173 r. należała do seniora Mieszka III Starego. W wyniku buntu przeciw niemu w latach 1177–1181 ziemią kaliską władał Kazimierz II Sprawiedliwy. W niespełna rok po zjeździe łęczyckim, w I połowie 1181 r. Mieszko III Stary przejął ziemią kaliską.
Po 1314 r. ziemia została włączona do województwa kaliskiego.
Jan Długosz zawarł opis herbu ziemi kaliskiej w dziele z lat 1464–1480, gdzie napisał:
Calisiensis terra quarta in ordine, que caput zambronis coronatum, circulo ex naribus pendente, in tabula scacali portat in campo partim albo partim rubeo.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.