| Państwo | |
|---|---|
| Stan | |
| Rodzaj |
izba niższa parlamentu stanowego |
| Rok założenia | |
| Kierownictwo | |
| Spiker |
Shelley Hancock |
| Struktura | |
| |
| Liczba członków |
93 |
| Stowarzyszenia polityczne |
Koalicja rządząca (54): |
| Ordynacja | |
| Ostatnie wybory |
29 marca 2015 |
| Siedziba | |
| Strona internetowa | |
Nowa Południowa Walia
 Polityka stanu Nowa Południowa Walia Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Samorząd terytorialny
Wybory
|
Zgromadzenie Ustawodawcze Nowej Południowej Walii (New South Wales Legislative Assembly) – izba niższa parlamentu stanowego Nowej Południowej Walii.
Składa się z 93 deputowanych wybieranych w jednomandatowych okręgach wyborczych z zastosowaniem tzw. ordynacji preferencyjnej[1]. W tym systemie głosowania wyborca nie zaznacza na karcie jednego kandydata, lecz numeruje ich, poczynając od tego, którego popiera w największym stopniu. Jeżeli po zliczeniu "pierwszych miejsc" na wszystkich kartach żaden kandydat nie uzyska bezwzględnej większości, kandydat posiadający najmniej "pierwszych miejsc" jest skreślany, a jego głosy przejmują kandydaci, których jego wyborcy zaznaczyli na "drugich miejscach". Procedura ta powtarzana jest tak długo, aż któryś kandydat zbierze bezwzględną większość.
Zgromadzenie powstało w 1856[2], gdy Nowa Południowa Walia była jeszcze kolonią brytyjską. Początkowo prawa wyborcze posiadali jedynie biali mężczyźni spełniający cenzus majątkowy (co w praktyce oznaczało ok. 25% dorosłej ludności kolonii). W 1858 cenzus majątkowy został zastąpiony cenzusem domicylu[3]. W 1901 Nowa Południowa Walia stała się jednym ze stanów Związku Australijskiego. W 1902 rok kobiety uzyskały czynne prawo wyborcze, zaś w 1918 bierne prawo wyborcze[3]. W 1962 realne prawa wyborcze uzyskali Aborygeni[3]. W 1995 na mocy decyzji obywateli wyrażonej w referendum gubernator stracił prawo skracania kadencji parlamentu. Obecnie trwa ona bezwzględnie cztery lata[3], zaś wybory odbywają się w czwartą sobotę marca roku wyborczego. Głosowanie jest obowiązkowe, zaś cenzus wieku wynosi 18 lat.
Lider partii lub koalicji posiadającej większość w Zgromadzeniu automatycznie obejmuje funkcję premiera stanowego.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
