|
Ten artykuł od 2022-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach:
Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Zespół samurski[1] (grupa samurska, inna nazwa: języki lezgińskie[2] lub lezgijskie) – grupa blisko spokrewnionych języków kaukaskich, używanych przez ludność w południowym Dagestanie oraz (częściowo) w północnym Azerbejdżanie.
Zespół samurski obejmuje następujące języki (w nawiasie nazwa alternatywna):
- wschodniosamurskie (wschodniolezgińskie):
- język agulski (15–17 tys.)
- język lezgiński (320 tys.)
- język tabasarański (95–98 tys.)
- język arczyński (ok. 1 tys.)
- południowosamurskie (południowolezgińskie):
- język buduchyjski (3–5 tys.)
- język kryzyjski (ok. 6–9 tys.)
- zachodniosamurskie (zachodniolezgińskie):
- język cachurski (17–20 tys.)
- język rutulski (17–20 tys.)
- język chinalugijski (2–3 tys.)
W niektórych klasyfikacjach chinalugijski, ze względu na swą odrębność względem pozostałych języków grupy, bywa z niej wyłączany i uznawany za język izolowany. Czasami do grupy tej bywa zaliczany także język udyjski.
Przypisy
- ↑ ZbigniewZ. Gołąb ZbigniewZ., AdamA. Heinz AdamA., KazimierzK. Polański KazimierzK., Słownik terminologii językoznawczej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 286, OCLC 878841339 .
- ↑ Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 57, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).