Zakon Avis (również Aviz) – powstał prawdopodobnie jako bractwo rycerskie. Po raz pierwszy wzmiankowany jako zakon rycerski w 1167. Początkowo siedzibą zakonu było portugalskie miasto Évora, stąd zakon początkowo nosił nazwę Zakonu z Évory.
Wielkim protektorem zakonu w pierwszych latach jego istnienia był król Portugalii Alfons I Zdobywca. W 1187 związał się z kastylijskim Zakonem Kalatrawy, zachowując jednak autonomię wewnętrzną i swój narodowy, portugalski charakter. Początkowo przyjęta reguła benedyktyńska została zmieniona wtedy także na cysterską. Papież Celestyn II uznał zakon w 1192. W 1223 główna siedziba zakonu została przeniesiona do miasta Avis, co skutkowało zmianą nazwy zakonu. Wiek XIV upłynął też na staraniach o pełne uniezależnienie się od zakonu z Kalatrawy, co nastąpiło dopiero w 1431.
W 1385 wielki mistrz zakonu Jan Burgundzki został wybrany na króla Portugalii. Od tej pory zakon był ściśle związany z koroną portugalską, a dynastia zapoczątkowana przez Jana nosiła nazwę dynastii Avis. Od tej pory też wielkim mistrzem zakonu był członek rodziny królewskiej.
W 1789 roku królowa Maria I Braganza dokonała sekularyzacji, przekształcając zakon w wysokie odznaczenie przyznawane za zasługi[1].
Kapelani przetrwali jako zakon do 1834, w tym czasie godność rycerza była już tylko wyłącznie honorowa.
Szczegóły stroju zakonnego są nieznane, przypuszcza się jednak, że był on przynajmniej początkowo czarny jak w zakonach z regułą benedyktyńską. Później mógł zmienić barwę na kolor biały. Zielony krzyż jako symbol zakonu używany był od około 1325.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.