Wymowa samogłosek nosowych – w języku polskim, jako w jednym z dwóch języków słowiańskich, samogłoski nosowe ([ą] i [ę]) nie uległy pełnej denazalizacji. W śródgłosie wymowa samogłoski nosowej determinowana jest przez głoskę po niej następującą.

ę [eų] np. [geųsty] gęsty
ą [oų] np. [koųsa] kąsa
  • synchronicznie:
ę [ę] np. [gęsty] gęsty
ą [ą] np. [kąsa] kąsa
ę [em] np. [tempy] tępy
ą [om] np. [rombać] rąbać
ę [en] np. [pent] pęd
ą [on] np. [tront] trąd
ę [eṇ] np. [meṇčyć] męczyć
ą [oṇ] np. [poṇček] pączek
ę [eń] np. [peńʒ́ić] pędzić
ą [oń] np. [mońćić] mącić
ę [eŋ] np. [meŋka] męka
ą [oŋ] np. [moŋka] mąka
  • denazalizacja:
ę [e] np. [v’źel’i] wzięli
ą [o] np. [v’źou̯] wziął
  • w wygłosie dwojako:
    • asynchronicznie:
ę[eų] np. [teų] tę
ą [oų] np. [toų] tą
  • synchronicznie:
ę [ę] np. [tę] tę
ą [ą] np. [tą] tą

Bibliografia

  • Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego, Danuta Ostaszewska, Jolanta Tambor, PWN, Warszawa 2000
  • Gramatyka Polska, Janusz Strutyński, Wydawnictwo Tomasz Strutyński, Kraków 2006

Zobacz też


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się