 Siedziba uczelni | |
| Data założenia | |
|---|---|
| Data likwidacji |
30.12.2014 |
| Typ |
niepubliczna |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Adres |
ul. Fordońska 120 |
| Liczba pracowników • naukowych |
0 |
| Liczba studentów |
1000 (2010) obecnie 0 |
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
 53°07′15″N 18°03′53″E/53,120833 18,064722
| |
| Strona internetowa | |
Wyższa Szkoła Środowiska w Bydgoszczy (WSŚ) – niepubliczna szkoła wyższa, utworzona w Bydgoszczy przez Fundację im. Rudolfa Steinera.
Wyższa Szkoła Środowiska to uczelnia o dwóch wydziałach. Proces dydaktyczny realizowany jest na studiach licencjackich i inżynierskich (I stopnia), magisterskich (II stopnia) oraz podyplomowych w kilkunastu specjalnościach. W 2011 r. ofertę edukacyjną tworzyły 3 kierunki studiów i 10 specjalności na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych.
W ramach współpracy międzynarodowej uczelnia współpracuje z podobnymi szkołami w Niemczech, Holandii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Finlandii, Hiszpanii i Włoszech oraz wysyła studentów na praktyki zagraniczne (m.in. programy “Leonardo da Vinci” i “Sokrates”) i organizuje seminaria dla kadry nauczającej w językach: niemieckim i angielskim[1].
Uczelnia bierze udział w wielu projektach badawczych oraz współpracuje z przedsiębiorcami i samorządami[2]. Od 2002 r. jest inicjatorem i koordynatorem projektu pilotażowego „Teraz Noteć -zrównoważony rozwój zlewni Noteci”, a także „Akademii Lotniczej”, mającej na celu organizację procesu nauczania na wszystkich poziomach w zakresie branży lotniczej[3]. Wyższa Szkoła Środowiska bierze udział także w inicjatywach ukierunkowanych na lokalną społeczność, m.in. organizacji Uniwersytetu Trzeciego Wieku.
W czerwcu 2011 r. prof. WSŚ dr inż. Mieczysław Ostojski, wykładowca uczelni, a jednocześnie dyrektor naczelny IMGW, został wybrany wiceprezydentem Światowej Organizacji Meteorologicznej (World Meteorological Organization)[2].
Wyższa Szkoła Środowiska powstała z inicjatywy Barbary i Krzysztofa Kowalkowskich, zaznajomionych z rozwiązaniami ekologicznymi stosowanymi w Europie Zachodniej. Dla realizacji zamierzonych planów została powołana fundacja Rudolfa Steinera z siedzibą w Prądocinie koło Bydgoszczy, która w 1995 r. założyła Instytut Ekologii Stosowanej, pełniący rolę pomaturalnej szkoły zawodowej. Dzięki nawiązaniu kontaktów z uczelniami niemieckimi i holenderskimi oraz pilotażowemu projektowi edukacyjnemu finansowanemu z funduszy UE, stworzono projekt utworzenia szkoły wyższej, kształcącej specjalistów z zakresu ochrony środowiska. Uczelnia została zatwierdzona decyzją ministra edukacji narodowej z 31 lipca 1998 r. pod nazwą Wyższa Szkoła Ochrony Środowiska. Była to pierwsza niepaństwowa szkoła wyższa w Bydgoszczy[1].
W momencie utworzenia uczelni, funkcjonowała jednowydziałowa struktura, w której w ramach ochrony środowiska wprowadzono dwie specjalności: projektowanie i ochronę krajobrazu oraz technikę ochrony środowiska. W 2004 r. na studiach dziennych i zaocznych, studiowało 850 studentów kształcąc się w czterech specjalnościach[1]:
W 2005 roku, w związku z rozwojem oferty edukacyjnej, decyzją Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego zmianie uległa nazwa uczelni na Wyższa Szkoła Środowiska. Kolejnym etapem rozwoju było wprowadzenie oferty kursów, studiów podyplomowych oraz dziennych dotyczących szeroko pojętej branży lotniczej. W 2006 r. uczelnia uzyskała zgodę na prowadzenie studiów I stopnia na kierunku ochrona dóbr kultury[4].
W 2014 szkoła zmieniła nazwę na Wyższą Szkołę Służby Lotniczej i przestała rekrutować studentów, miała też problemy organizacyjne, procesy sądowe i nie wywiązywała się z zobowiązań finansowych. [5]
W 1999 r. uczelnia zakupiła budynek przy ul. Fordońskiej o powierzchni około 950 m3, zaadaptowany do prowadzenia procesu dydaktycznego. Szkoła dysponuje m.in. aulą, laboratorium chemicznym, biblioteką z czytelnią oraz Zakładem Monitoringu Środowiska. Dla prowadzenia zajęć terenowych dysponuje gospodarstwem rolnym o powierzchni blisko 50 ha, otoczonym 20-hektarowym kompleksem leśnym. Od 2003 r. dodatkowym miejscem realizacji zajęć terenowych i praktycznych jest stacja terenowa - Centrum Ochrony Środowiska Wiejskiego usytuowana w strefie podmiejskiej Bydgoszczy[1].
mgr Józef Wiśniewski
dr Barbara Kowalkowska, prof. nadzw. WSŚ
| Publiczne | |
|---|---|
| Teologiczne | |
| Niepubliczne | |
| Ośrodki zamiejscowe | |
| Nieistniejące | |
| Powiązania |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
