Zgodnie z zachowaną anonimową genealogią władców Anglii Wschodniej, Wuffa miał być synem Wehhy i ojcem Tytila[1]. Potwierdza to również Nenniusz w swojej Historii Brittonum, choć przekręcił imię jego ojca na Guercha[2]. Mimo iż od imienia Wuffy nazwana została cała dynastia władców królestwa Anglii Wschodniej[3][4], nie ma pewności, czy był on postacią autentyczną czy też legendarną, stanowiącą część anglosaskiego mitu założycielskiego[5].
Nie zachowały się żadne informacje na temat panowania Wuffy. Jedynie XIII-wieczny kronikarz Roger z Wendover w swoim dziele Flores Historiarum datuje jego rządy na lata 571-578[6][4].
Wuffa zmarł w 578 roku. Istnieje możliwość, że jego ciało zostało spalone i pochowane w Kopcu V w Sutton Hoo[7]. Kolejnym władcą Anglii Wschodniej został syn Wuffy, Tytila.
Przypisy
↑Anon.GenRegList1 - Posopography of Anglo-Saxon England
↑Nennius: Historia Brittonum. Fordham University. [dostęp 2012-04-09]. (ang.).
M. O. H. Carver: The Age of Sutton Hoo: The Seventh Century in North-Western Europe. Boydell Press, 1992. ISBN 978-0-85115-361-2. (ang.).brak strony w książce
Historia Brittonum Nenniusza Fordham University (ang.)
Historia ecclesiastica gentis Anglorum Bedy Czcigodnego; Księga 2, rozdz.XV About.com (ang.)
Barbara Yorke: Królowie i królestwa Anglii w czasach Anglosasów. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 89. ISBN 978-83-01-16169-9. (pol.).
Rogeri de Wendover Chronica American Libraries (ang.)
Sam Newton: The Origins of Beowulf: And the Pre-Viking Kingdom of East Anglia. DS Brewer, 2004. ISBN 978-0-85991-472-7.brak strony w książce