Wolne Miasto Fiume
Stato libero di Fiume
Slobodna Država Rijeka
1920–1924
Flaga
Godło Rijeki
Flaga Godło
Stolica

Rijeka

Ustrój polityczny

republika

Głowa państwa

gubernator wojskowy Gaetano Giardino

Powierzchnia
 • całkowita


28 km²

Liczba ludności
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia


58 000
1857 osób/km²

Data powstania

30 grudnia 1920

Data likwidacji

marzec 1924

Mapa Rijeki

Wolne Miasto Fiume lub Wolne Miasto Rijeka (chorw.: Slobodna Država Rijeka, wł.: Stato libero di Fiume) – twór państwowy, istniejący w latach 1920–1924 na pograniczu Włoch i Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców.

Historia

Po zakończeniu I wojny światowej i rozpadzie Austro-Węgier, status polityczny Rijeki stał się jednym z ważniejszych problemów międzynarodowych. Pretensje do miasta zgłaszały Włochy i nowo powstałe państwo SHS. 12 września 1919 włoski poeta Gabriele D’Annunzio stanął na czele oddziałów ochotniczych, które przejęły rządy w mieście (Regencja Carnaro).

12 listopada 1920, na mocy Traktatu w Rapallo, utworzono Wolne Miasto Rijeka. Oddziały włoskie stłumiły rządy D’Annunzio. W kwietniu 1921 odbyły się wybory[1], w wyniku których Chorwaci[2] otrzymali 6558 głosów, zaś Włosi 3443[3]. Prezydentem został wybrany Riccardo Zanella[4].

3 marca 1922 włoscy faszyści przeprowadzili zamach stanu i przejęli władzę. W styczniu 1924 SHS wyraziło zgodę na aneksję WMR przez Włochy[5].

Prezydenci

Wśród prezydentów Wolnego Miasta Fiume znajdowali się[6]:

  • Riccardo Zanella 1921–1922
  • Giovanni Giuriati 1922
  • Attilio Depoli 1922–1923 (tymczasowo)
  • Gaetano Giardino 1923–1924 (włoski gubernator wojskowy)

Przypisy

  1. Elihu Lauterpacht, International Law Reports, Cambridge University Press, 1945, ISBN 978-0-521-46353-9 [dostęp 2019-12-18] (ang.).
  2. Mitja Skubic, Ai margini di una pubblicazione importante: Mario Doria, grande dizionario del dialetto Triestino – storico etimologico fraseologico edizioni »il meridian o«,, „Linguistica”, 28 (1), 1988, s. 133–139, DOI: 10.4312/linguistica.28.1.133-139, ISSN 2350-420X [dostęp 2019-12-18].
  3. Iva Lukežić, Trsatsko-bakarska i crikvenička čakavština, Izdavački centar Rijeka, 1996, ISBN 978-953-6066-27-8 [dostęp 2019-12-18] (chorw.).
  4. Adrian Webb, The Routledge Companion to Central and Eastern Europe Since 1919, Routledge, 2008, ISBN 978-0-415-44563-4 [dostęp 2017-02-08] (ang.).
  5. Elihu Lauterpacht, International Law Reports, Cambridge University Press, 1945, ISBN 978-0-521-46353-9 [dostęp 2019-12-18] (ang.).
  6. Croatia - World Leaders [online], www.worldstatesmen.org [dostęp 2019-12-18].

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się